Ізалейцын (скарочана Ile або I; 2-амінакіс-3-метылпентанавая кіслата) — аліфатычная α-амінакіслата, якая маехімічную формулу HO2CCH(NH2)CH(CH3)CH2CH3 і ўваходзіць у склад усіх прыродныхбялкоў. З'яўляецца незаменнай амінакіслатой, гэта азначае, што ізалейцын не можа сінтэзавацца ў арганізме чалавека і павінен паступаць у яго зежай. Удзельнічае ў энергетычным абмене. Пры недастатковасціферментаў, якія каталізуюць дэкарбаксілаванне ізалейцына, узнікае кетаацыдурыя.
Як і іншыя незаменныя амінакіслоты, ізалейцын не сінтэзуецца ў арганізмах жывёл, і павінен атрымоўвацца звонку, звычайна ў складзе бялкоў. У раслінах і мікраарганізмах ізалейцын сінтэзуецца з дапамогай некалькіх стадый, пачынаючы ад піравінаграднай кіслаты і α-кетабутырата; працэс каталізуецца шэрагам ферментаў.
