Каралавыя рыфы зьяўляюцца прыкладам высокапрадуктыўнай марской экасыстэмы.
Экасыстэма — комплекс ці супольнасьць з жывых арганізмаў і нежывых кампанэнтаў, як топаветра, вада і мінэральныя глебы[1]. Экасыстэмы могуць быць вывучаны альбо як умоўны наборрасьлінаў іжывёлаў, альбо ў якасьці структураваных сыстэмаў і суполак, якія рэгулююцца агульнымі правіламі[2]. Біятычныя і абіятычныя кампанэнты ўзаемадзейнічаюць праз пажыўныя цыклі і энэргетычныя патокі[3]. Экасыстэмы ўключаць у сябе комплекс узаемадзеяньняў паміж арганізмамі непасрэдна і паміж арганізмамі і іхным навакольным асяродзьдзем. Экасыстэмы могуць быць любога памеру, аднак адна экасыстэма мае пэўную і абмежаваную прастору. Некаторыя навукоўцы разглядаюць усю плянэту як адну вялізную экасыстэму.
Энэргія,вада,азот і глебавыя мінэралы часьцяком разглядаюцца як істотныя абіятычныя кампанэнты экасыстэмы. Энэргія, якая працякае праз экасыстэму прыходзіць у першую чаргу адсонца з дапамогайфотасынтэзу. Жывёлы таксама гуляюць важную ролю ў руху матэрыі і энэргіі праз экасыстэмы. Яны ўплываюць на колькасьць расьлінаў і мікробнай біямасы, якая знаходзіцца ў сыстэме. Калі жывая істота памірае, рэдуцэнты выпускаюцьвуглярод назад у атмасфэру. Гэты працэс таксама спрыяе накапленьню пажыўных рэчываў шляхам пераўтварэньня рэчываў, якія захоўваюцца ў мёртвай біямасе назад у форму, якая можа быць выкарыстана зноўку расьлінамі і іншымі мікробамі.
Экасыстэмы рэгуляюцца празь зьнешніх, гэтак і унутраныя фактары. Да зьнешніх фактараў адносяццаклімат,рэльеф, час і іншыя. Яны маюць вялікі ўплыў на экасыстэмы, аднак непасрэдна на экасыстэмы яны не ўплываюць. Экасыстэмы зьяўляюцца дынамічнымі, то бок увесь час яны зьмяняюцца. Наступствы дзейнасьці чалавека могуць уплываць на ўнутраныя і зьнешнія фактары.Глябальнае пацяпленьне зьяўляецца прыкладам кумулятыўнага ўзьдзеяньня чалавечай дзейнасьці.
^Sagoff, Mark (2003).«The plaza and the pendulum: Two concepts of ecological science». Biology and Philosophy. 18 (4): 529–552. doi:10.1023/A:1025566804906.
^Odum, Eugene P (1971).«Fundamentals of Ecology (third ed.)». New York: Saunders.ISBN0-53442-066-4.
