Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Перайсьці да зьместу
Вікіпэдыявольная энцыкляпэдыя
Пошук

Піюс XII

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Папа вялебны
Піюс XII
Pius XII
біскуп Рыму
Піюс XII у 1951
Піюс XII у 1951
Пачатак папства2 сакавіка 1939
Канец папства9 кастрычніка 1958
ПапярэднікПіюс XI
НаступнікЯн XXIII
Іншыя пасады
Дзяржаўны сакратар Кангрэгацыі па надзвычайных царкоўных справах (1912—1914)
Пасьвечаньні
Ардынацыя 2 красавіка 1899
 Франчэска ды Паоля Касэта
Кансэкрацыя 13 траўня 1917
 Бэнэдыкт XV
Кардынальства 16 сьнежня 1929
 Піюс XI
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньніEugenio Maria Giuseppe Giovanni Pacelli
Нарадзіўся2 сакавіка1876(1876-03-02)[1][2][3][…]
Памёр9 кастрычніка1958(1958-10-09)[1][2][3][…](82 гады)
Пахаваны
ДэнамінацыяКаталіцкая царква[7]
БацькіФіліпа Пачэльлі[d][6]
Адукацыя
Заняткірыма-каталіцкі ксёндз, каталіцкі біскуп
ДэвізOpus Justitiae Pax («І чынам ісьціны [будзе] мір» [Іс. 32:17])
Подпісподпіс
Гербгерб
Сьвяты́
Дзень памяці9 кастрычніка
Шанаваны ўКаталіцкай Царкве
ТытулВялебны
Іншыя папы па імені Піюс

Папа Піюс XII (па-італьянску:Pio XII), сьвецкае імяЭўджэніё Марыя Джузэпэ Джаваньні Пачэльлі,euˈdʒɛːnjo maˈriːa dʒuˈzɛppe dʒoˈvanni paˈtʃɛlli; 2 сакавіка 1876,Рым,Каралеўства Італіі — 9 кастрычніка 1958,Кастэль Гандольфа,Італія) —ПапаКаталіцкай Царквы з 2 сакавіка 1939 да свайго скону. Ягонае папства прыйшлося на часДругой сусьветнай вайны, і хоць афіцыйна Ватыкан прытрымліваўся нэўтралітэту, Піюс XII падтрымліваў стасункі зьнямецкім супрацівам, дыпляматычнымі спосабамі аказваў дапамогу ахвярам вайны і змагаўся за мір. У той жа час ён заключыў зТрэцім райхамканкардат ды захоўваў маўчаньне што да лёсу гэбраяў. Па вайне Піюс XII адстойваў мір і згоду, настойваючы на мяккай палітыцы датычна былых дзяржаваў і паплечнікаўВосі. Быў цьвёрдым праціўнікамкамунізму дыІтальянскай камуністычнай партыі.

За ягоным часам Каталіцкая Царква выдалаДэкрэт супраць камунізму, якім абвяшчалаадлучэньне ад царквы яквераадступнікаў тых каталікоў, якія прытрымліваюцца камуністычных поглядаў. У выніку каталіцкія вернікі ў краінахУсходняга блёку зазналі вялікія ганеньні і масавыя дэпартацыі сьвятароў. Піюс XIIex cathedra ўвёўдогму праўнебаўзяцьце Дзевы Марыі ў сваёйАпостальскай канстытуцыіMunificentissimus Deus. Ягонымагістэрыюм уключае амаль 1000 пасланьняў і радыёзваротаў. Сяродсарака аднае ягонае энцыклікі:Mystici corporis Christi пра Царкву як цела Хрыстовае;Mediator Dei пра літургічную рэформу;Humani generis пра погляд Царквы набагаслоўе іэвалюцыю. У 1946 року ён скасаваў італьянскую большасьць уКалегіі кардыналаў.

Па сьмерці Піюса XII ў 1958 року пераемнікам стаў ПапаЯн XXIII. 18 лістапада 1965 надругім Ватыканскім саборы ПапаПавал VI распачаў працэдуру кананізацыі Піюса XII. У 1990 року ПапаЯн Павал II абвясьціў ягослугой Божым, а 19 сьнежня 2009 року ПапаБэнэдыкт XVI прызнаўвялебным.

Крыніцы

[рэдагаваць |рэдагаваць крыніцу]
  1. ^абPius (Pius XII.) //Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
  2. ^абPius XII //Gran Enciclopèdia Catalana (кат.)Grup Enciclopèdia, 1968.
  3. ^абBrozović D.,Ladan T. Pio XII. //Hrvatska enciklopedija (харв.)LZMK, 1999. — 9272 с.
  4. ^абPius XII <papa> //OPAC SBN (італ.)
  5. ^абautori vari Pio XII //Dizionario di Storia (італ.) /Istituto dell'Enciclopedia Italiana — 2011.
  6. ^абвгдеёTraniello F. PIO XII, papa //Dizionario Biografico degli Italiani (італ.) — 2015. — Vol. 84.
  7. ^Catholic-Hierarchy.org (анг.)USA: 1990.
  8. ^Who's who (брыт. анг.)(untranslated), 1849. — ISSN0083-937X
I—IV стагодзьдзі
Сымбаль папаў рымскіх
Сымбаль папаў рымскіх
V—VIII стагодзьдзі
IX—XII стагодзьдзі
XIII—XVI стагодзьдзі
з XVII стагодзьдзя
Нарматыўны кантроль
Міжнародныя
Нацыянальныя
Навуковыя
Артысты
Асобы
Іншыя
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Піюс_XII&oldid=2575771»
Катэгорыі:
Схаваная катэгорыя:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp