У ваколіцах места, у так званымМэлітопальскім кургане, выяўленыя 2скіфскія пахаваньні (IV ст. да Н. Хр.). У Кызыярскай лагчыне выяўленаесармата-аланскае пахаваньне (IV ст. да Н. Хр.).
У ХVI—XVIII стагодзьдзях на тэрыторыі, што належалаКрымскаму ханствуАсманскай імпэрыі, існаваўнагайскіаулКызыл-Яр (адцюрскага قیزل يار — «чырвоны бераг»). У 1769 року на месцы сучаснага Мэлітопаля паўстаўрэдут, у якім служылізапароскія казакі. У 1783 року тэрыторыя разам з паўвостравамКрымам увайшла ў складРасейскай імпэрыі. Тут пачалі сяліцца сем’і казакаў, вольнанайманыя супрацоўнікі паштовага посту, адстаўныя жаўнеры і перасяленцы, якія праставалі ў Крым у пошуках лепшай долі. Датай заснаваньня паселішча лічыцца 1784 рок. З 1816 року вёска мела назву Новааляксандраўскаяслабада, тут пражывалі каля 200 чалавек. Насельніцтва хутка ўзрастала за кошт новых перасяленцаў. У 1842 атрымала статус места, сучасную назву і стала цэнтрамаднайменнага паветуТаўрыйскай губэрні.
У 1870-х роках празь места прайшлаЛазова-Севастопальская чыгунка, што паслужыла далейшаму разьвіцьцю гандлю. З канца XIX стагодзьдзя пачала хутка разьвівацца прамысловасьць. У 1889 року дзейнічалі 14 фабрыкаў і заводаў. У 1895 пачала работу першая электрастанцыя.
6 кастрычніка 1941 року пасьля адступленьня Чырвонай арміі Мэлітопаль занялі нямецкія войскі. Ён стаў цэнтрам генэральнай акругі Крым-Таўрыя ў складзеРайхскамісарыяту Ўкраіна. На працягу першага тыдню 2000 мясцовых жыдоў былі забітыя. Дзейнічалі некалькіканцэнтрацыйных лягероў.
У часеМэлітопальскай апэрацыі места зь вялікімі стратамі было ўзятае савецкімі войскамі 23 кастрычніка 1943 року. Па сканчэньні вайны пачалося аднаўленьне прамысловасьці, і ўжо да канца 1940-х рокаў даваенны ўзровень вытворчасьці быў перавышаны. Асноўнымі галінамі вытворчасьці сталі машынабудаваньне і харчовая прамысловасьць.
Прыкладна 70 % тэрыторыі места разьмешчана на водападзеле зь сярэднімі высотамі 34—40 м, рэшта — на крутым схіле даліны ракі Малочнай, у межах Прычарнаморскай нізіны. На тэрыторыі месца знаходзяцца дзьве немалыялагчыны(d) — Кызыярская ды Пяшчанская[3].
За 10 км на поўнач ад Мэлітопалю разьмешчаны дзяржаўны гісторыка-археалягічны музэй-запаведнік «Каменная Магіла».
Для кліматычных умоваў места характэрныя сьпякотнаелета, умерана халоднаязіма і недастатковае ўвільгатненьне. Сярэднямесячная тэмпэратура паветра ў ліпені — +29 °C, у студзені — −4 °C. Абсалютны мінімум складае −30 °C. Сярэднегадавая сума ападкаў складае 400 мм і вагаецца ад 350 да 450 мм.
.svg)
