Пісьме́ньнік — чалавек, які піша творы, выказвае ўласныя думкі, перажываньні й бачаньне сьвету ў пісьмовай форме.
Займаецца стварэньнем тэкстаў, разьлічаных, як правіла, на неакрэсьленае кола чытачоў. Можа быцьаўтарам мастацкіх твораў, у тым ліку вершаў. Таксама бывае, штолітаратурная дзейнасьць — прафэсія.Сынонімы слова пісьменьнік — літаратар, майстар слова, працаўнік пяра.
Слова «пісьменьнік» дзеяслоўнага паходжаньня, адбылося ад дзеяслова «пісаць». Раней тэкставыя творы сапраўды пісаліся «ад рукі». У 20 стагодзьдзі ў сувязі з разьвіцьцём навукі й тэхнікі зьмяніліся ўмовы пісьменьніцкай працы, аднак, нягледзячы на тое, што большасьць пісьменьнікаў перайшлі на набор тэксту на пішучай машынцы, а затым і на кампутары, слова захавала сваё значэньне.
Пісьменьнік, як правіла, чалавек, для якога ўказаны занятак зьяўляецца асноўным ці адным з асноўных заняткаў. Пры гэтым прафэсыйным пісьменьнікам лічыцца чалавек, для якога стварэньне тэкставых твораў зьяўляецца пастаяннай, асноўнай альбо адной з асноўных крыніц даходу. Як ва Ўкраіне, так і ў іншых краінах існуюць прафэсыйныя пісьменьніцкія аб’яднаньні (творчыя зьвязы, асацыяцыі).
Разьмежаваньне пісьменьніцкай дзейнасьці часьцей за ўсё адбываецца паводле літаратурных родаў, на аснове якіх вылучаюцца празаікі,паэты,драматургі. Нярэдка такая дыфэрэнцыяцыя ўлічваежанравыя перавагі аўтара. Такім чынам, гаворка ідзе прабайкараў,навэлістаў, казачнікаў, карыкатурыстаў, гумарыстаў і інш[1].
.jpg)
