Ляка́рня (больніца) — лекавальна-прафіляктычная ўстанова, якая надаестацыянарную кваліфікаваную і спэцыялізаваную мэдычную дапамогу.
Найбольш пашыранымі відамі ёсьцьдыспансэр,клініка ірадзільня. Можа падаваць платныяпаслугі дзеляпрыбытку ў якасьціпрыватнага прадпрыемства. Таксама бывае на ўтрыманьні і ваўласнасьцімясцовага самакіраваньня,рэлігійнай суполкі,дабрачыннай ўстановы іўраду. Паказаньнем для накіраваньня і звароту ёсьць вострая і цяжкая праявахваробы, што вымагае надзвычайнай і працяглайлекарскай дапамогі з агульным падыходам да абсьледаваньня,дыягностыкі і лячэньня, як і з выкарыстаньнем складанай лекавальнай прылады, пастаянным назіраньнем лекара і доглядам. Адпаведна мае службыанэстэзіялёгіі, дыягностыкі ірэанімацыі, аддзяленьні паводле профілю, рэанімацыі з палатамі інтэнсіўнай тэрапіі, далечваньня ірэабілітацыі[1].
Дэцэнтралізаваныя — кожнае аддзяленьне займае асобныкорпус лякарні. Недахоп такой сыстэмы — вялікая плошча. У чыстым выглядзе практычна не сустракаецца.
Цэнтралізаваныя — абсалютная большасьць аддзяленьняў злучаюцца ў адным корпусе і, як правіла, разьмяшчаюцца на розных паверхах або частках будынка. Звычайна пры такім выглядзе арганізацыі за межы аднаго збудаваньня выносяцца тэхнічныя памяшканьні, блёк харчаваньня,паліклінічныя ітанаталягічныя (патолягаанатомічныя) аддзяленьні.
Мяшаны — злучэньне асаблівасьцяў абодвух відаў: існуюць адзін-два вялікія карпусы з рознымі аддзяленьнямі і некалькі драбнейшых карпусоў для асобных аддзяленьняў. Большасьць вялікіх лякарняў уладкаваныя паводле такога прынцыпу.
Спэцыялізаваныя — скіраваныя на лекаваньне пэўнай клясы захворваньняў: кардыялягічныя (кардыяцэнтар), нэўрахірургічныя, анкалягічныя, уралягічныя, інфэкційныя і іншыя.
Агульныя — шматпрофільныя ўстановы, скіраваныя на дыягностыку і лекаваньне шырокага спэктру захворваньняў.
