Аб’ём (таксамаабсяг, абшар, абыймо, абнім)[1] — ёмістасьць геамэтрычнага цела, г. зн. часткі прасторы, абмежаванай адной або некалькімі замкнёнымі паверхнямі. Ёмістасьць выяўляецца лікам кубічных адзінак, якія складаюцца ў аб’ёме.
Прынятыя адзінкі вымярэньня — уСІ і вытворных ад яе —кубічны мэтар,кубічны сантымэтар,літар (кубічны дэцымэтар) і г. д. Пазасыстэмныя —галён,барэль.
Слова «аб’ём» таксама ўжываюць у пераносным значэньні для пазначэньня агульнай колькасьці або бягучай велічыні. Напрыклад, «аб’ём попыту», «аб’ём памяці», «аб’ём працаў».
У выяўленчым мастацтве аб’ёмам завецца ілюзорная перадача прасторавых характарыстак адлюстроўванага прадмета мастацкімі мэтадамі.
Слова «аб’ём» —запазычаньне XX стагодзьдзя зрасейскай мовы.
У 20-я гады XX стагодзьдзя прапаноўвалі іншыя сынонімы-наватворы для гэтага панятка: абыймо, абнім.
У агульным выпадку матэматычна аб’ём цела вылічаецца па наступнайінтэгральнай формуле:
,
дзе
— характарыстычная функцыя геамэтрычнага вобраза цела.
Для шэрагу целаў з простай формай зручнейшым ёсьць выкарыстаньне адмысловых формул. Напрыклад, аб’ёмкуба здаўжынёй боку, роўнайa, роўны
.
Аб'ём знаходзіцца па формуле:
- 1л = 1,76 пінты = 0,22 галёна.
- Эйфа = 24 883 см³
- Омэр =1/10 эйфы
