Baba Yaga və yaBabayqa (rus.Яга, яга-баба, еги-баба, ягая, Ягишна, Ягабова, Егибоба;belar.Ба́ба-Яга́, Ба́ба-Юга́, Ягіня;bolq.Ба́ба Я́га;ukr.Баба-Язя, Язя, Язі-баба, Гадра;pol.jędza, babojędza;çex.jezinka,Ježibaba[2] "cadugər";serb.Баба Јага;sloven.jaga baba, ježi baba) — Slavyan folkloruna (və ya eyni adı daşıyan üç bacıdan biri) sirli, mücərrəd bir obrazdır və iki ziddiyyətli rolu vardır.[3] Bəzi motivlərdə, o, qorxunc və vəhşi görkəmli yaşlı bir qadın olaraq təsvir edilir, uşaqları qızardıb yeyir, digərlərindən isə qəhrəmana kömək edən yaxşı bir yaşlı qadın kimi təqdim edilir.[4] O, çox vaxt meşə təbiəti ilə əlaqələndirilir. Onun özünə məxsus xüsusiyyətləri arasında taxta döyməsi ilə uçmaq, havan istifadə etmək və meşənin dərinliklərində toyuq ayaqları üzərində duran bir taxtadan evdə yaşamaq yer alır. Rus nağıllarından əlavə, Slovak və Çex nağıllarında da rast gəlinir. Bundan əlavə, Babayqa, keçmiş slavyan torpaqları olan indikiAvstriyanınKarintiya torpağında Milad bayramının ritual personajı,Monteneqro və Serbiyada Maslenitsa personajı, Xorvatiya və Bolqarıstanda gecə ruhu kimi hesab olunur.[5]
Baba Yaga adının müxtəlif Slavyan dillərində fərqli variantları mövcuddur. Serbo-xorvat, Makedon, Rumın və Bolqar dillərində baba "nənə" və ya "yaşlı qadın" mənasını verir. Müasir Polşa və Rusiya dillərində isəbaba /баба eyni zamanda "qadın" üçün aşağılayıcı sinonimdir, xüsusən yaşlı, çirkli və ya axmaq olan qadınlar üçün istifadə edilir. Slavyan dillərində digər qohumluq terminləri kimi, baba digər şəkildə də istifadə oluna bilər, potensial olaraq tabu nəticəsində; müxtəlif heyvanlara, təbii hadisələrə və əşyalara tətbiq edilə bilər. Bu element,iaga ikinci elementini tanıdıcı bir komponent kimi açıqlamaq üçün və ya Baba Yaganı kişilərdən fərqləndirmək üçün istifadə edilmiş ola bilər.[6]
Yaga etimoloji cəhətdən daha problematikdir və onun mənası haqqında alimlər arasında aydın bir fikir birliyi yoxdur. XIX əsrdəAleksandr Afanasyev, Proto-Slavyan*ož vəSanskrit ahi ("ilxır") kəlmələrindən törəməyi təklif etmişdir. Bu etimologiya XX əsr alimləri tərəfindən araşdırılmışdır. Əlaqəli terminlər Serb və Xorvatcajeza ("qorxu", "titrəmə", "soyuqluq"), Slovencəjeza ("qəzəb"), Köhnə Çexcəjězě ("cadugər", "əfsanəvi pis qadın varlıq"), müasir Çexcəjezinka ("pis meşə nimfi", "dryad"), və Polşajędza ("cadugər", "pis qadın", "fury") kimi ifadələrdə görünür. Termin Köhnə Kilsə Slavyanındajęza/jędza ("xəstəlik") kimi istifadə olunub. Digər İndo-Avropa dillərində isəiaga elementi Litva dilindəengti ("istismar etmək", "kiçiltmək", "istifadə etmək"), Köhnə İngilis dilindəinca ("şübhə", "narahatlıq", "ağrı") və Köhnə Norveç dilindəekki ("ağrı", "narahatlıq") ilə əlaqələndirilmişdir.[7]
Köhnə dövrlərdə ölüləri "domovinas" adlanan, yer üzərində çox yüksək kəsilmiş ağac gövdələrinin üzərində yerləşən kiçik evlərdə dəfn edirdilər.[8] Bu evlərin altından yerə çıxan köklər, toyuq ayaqlarına bənzəyirdi (müasir ukraynca "domovina" və belarusca "damavina" — tabut). Domovinalar belə qurulurdu ki, onların açılışı yaşayış yerinin əksinə, meşəyə tərəf yönəlsin. İnsanlar ölülərin tabutlarının üzərində uçduqlarına inanırdılar.[9] Ölülərə, atalarına hörmət və qorxu ilə yanaşırdılar, heç vaxt onları kiçik məsələlərlə narahat etmirdilər, çünki bunun özlərinə bədbəxtlik gətirəcəyindən qorxurdular, amma çətin vəziyyətlərdə onlardan kömək istəməyə gəlirdilər. Beləliklə, Baba Yaga — ölən bir ata, ölü bir varlıqdır və uşaqları çox vaxt ondan qorxudurdular. Digər məlumatlara görə, bəzi Slavyan tayfalarında Baba Yaga, ölülərin yandırılma mərasimini idarə edən bir kahin olub.[10]
Adətən, qəhrəman Baba Yaganın daxmasını dünyaların sərhədində, başqa dünyaya getmək istəyən və əsir düşmüş şahzadəni azad etmək istəyən zaman tapırdı. Ölülər aləminə daxil olmaq üçün qəhrəman Baba Yagadan onu yedizdirməsini və içizdirməsini (ölülərin qidasını verməsini), hamamda təmizləməsini və yatmağa qoymasını xahiş edirdi (bu, ölünün dəfnə hazırlanması ilə əlaqələndirilir). Həmçinin, bəzi variantlarda qəhrəman Baba Yaga tərəfindən yeyilir və beləliklə, ölülər aləminə daxil olur.[11]
Beləliklə, Baba Yaganın daxmasındakı sınaqlardan keçdikdən sonra qəhrəman, elə Baba Yaga kimi, hər iki dünyaya aid olur, sehrli xüsusiyyətlər qazanır, ölülər aləmində yaşayan müxtəlif varlıqları özünə tabe etdirir, onları qoruyan canavarlara qalib gəlir, şahzadəni geri alır və sonunda özü də şah olur.[12]
↑Русские народные картинки: в 2-х томах. Т. 1 / Собрал и описал Д.А. Ровинский; посмертный трудпечатан под наблюдением Н.П. Собко. СПб.: Издание Р. Голике, 1900. 368 с
Henry, C. Ryan, L. (redaktor). Into the Forest: Tales of the Baba Yaga. Black Spot Books. 2022.ISBN978-1-64548-123-2.
Johns, Andreas."Baba Yaga and the Russian Mother". The Slavic and East European Journal. American Association of Teachers of Slavic and East European Languages. 42 (1). 1998: 21–36.doi:10.2307/310050.JSTOR310050.
Cooper, Brian."Baba-Yaga, the Bony-Legged: A Short Note on the Witch and Her Name". New Zealand Slavonic Journal. 1997: 82–88.JSTOR23806796. Accessed 31 Aug. 2024.
