Mira tamién:Ho |
Pronunciación y silabación:[ ˈo ]
Etimoloxía: Del asturianuhome.
- Pallabra que s'emplega pa dirixise a una persona, home o muyer.
Sinónimos
Términos rellacionaos
Usu
Traducciones y equivalencies
[editar]- Diccionariu de la Llingua Asturiana; Academia de la Llingua Asturiana, 2000, Uviéu; ISBN: 84-8168-208-X.Versión on-line.
- Diccionariu Etimolóxicu de la Llingua Asturiana; Xosé Lluis García Arias, Universidá d'Uviéu & Academia de la Llingua Asturiana, 2017-2021, Uviéu; ISBN: 978-84-17445-18-8.
Pronunciación y silabación:catalán oriental [ u ], [ w ];catalán occidental [ o ], [ w ]
- Lo, pronome átonu neutru de complementu direutu.
- Diccionari de la llengua catalana; Institut d'Estudis Catalans, 2ª edición, 2007. ISBN: 978-84-297-5977-8.Versión on-line.
- Diccionari normatiu valencià; Acadèmia Valenciana de la Llengua.Consulta on-line.
Pronunciación y silabación:[ ˈɔ ]
Etimoloxía: Del galleguhome.
- Ho,hom,ne.
Usu
- Dicionario da Real Academia Galega; Real Academia Galega.Consulta on-line.
- Dicionario de pronuncia da lingua galega; Universidade de Santiago de Compostela & Instituto da Lingua Galega; ISSN: 2660-8235.Páxina web.
Pronunciación y silabación:[ ˈɔ ]
- Primer persona singular del presente d'indicativu d'avere.