 WOH G64 | |
|---|---|
| estrella[1] | |
 | |
| Parte de | Gran Nube de Magallanes |
| Datos d'observación | |
| Ascensión reuta (α) | 73,79385513082 °[2] |
| Declinación (δ) | −68,341666241713 °[2] |
| Magnitú aparente (V) | 18,46 (banda V) |
| Constelación | Dorado(es) [4] |
| Radiu | 1540 Radius solars |
| Tipu espectral | M7.5[1] |
| Otros nomes | |
Ver llista
| |
 | |
Coordenaes:
4h 55m 10.525s, -68° 20′ 29.998″
WOH G64 (2MASS J04551048-6820298 / MSX LMC 1182) ye unaestrella de gran tamañu ylluminosidá asitiada naGran Nube de Magallanes.[5]El sovelocidá radial de 294km/s ye la mesma que la del gas enrotación nel discu de la vecinagalaxa, lo que confirma la so pertenencia a ella y refuga que se trate d'una inusual xigante delhalo.[6]
WOH G64 ye unahiperxigante colorada detipu espectral M7.5.[7]Primeramente, la so enorme lluminosidá —envalorada en 500.000 soles— y la so masa de 40mases solares paecíen incompatibles cola so baxa temperatura de 3200K, suxerida por midíesespectroscópicas.Posteriores estudios demostraron que'l polvu y el gas en redol a la estrella formen un trupu aniellutoroidal alredor d'ésta y non una envoltura esférica; ello dexa amenorgar la estimación de la so lluminosidá nun factor 2, polo qu'anguaño la so lluminosidá cifrar en 282.000 soles.Coles mesmes, la so masa inicial envalórase agora en 25 mases solares, valor más acorde colos modelos d'evolución estelar,[8] y la sotemperatura efectivo en 3400 ± 25K.Habiendo perdíu ente'l10 y el 40 % de la so masa, emponer escontra'l so destín comosupernova. Piénsase qu'ello puede asoceder d'equí a 10.000 años.
Recién estudios indiquen que'ldiámetru de WOH G64 ye 1540 vegaes más grande que'l delSol, siendo la estrella más grande de la so galaxa.[6]Les dimensiones de WOH G64 son tales que, asitiada nel centru delSistema Solar, la so superficie algamaría laórbita deXúpiter. La llende interior del aniellu que lu arrodia asitiar a 120UA, ente que'l diámetru esternu del aniellu, 60.000 UA, equival a casi un añu lluz.[8]
WOH G64 ye una conocida fonte demáser d'OH, SiO y H2O, con dos componentes de máser distintos, lo que suxer una importanteperda de masa estelar según dos distintes envoltures de polvu n'espansión.Coles mesmes, amuesa un inusualespectru d'emisiónnebular; el gas caliente ye ricu ennitróxenu y tien una velocidá radial considerablemente más positiva que la de la estrella.[6]
