Esti artículu o seición necesitareferencies qu'apaezan nunapublicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. Pues añadiles tu mesmu o avisaral autor principal del artículu na so páxina d'alderique pegando:{{subst:Avisu referencies|The Times}} ~~~~
The Times ye unperiódicu nacional publicáu diariamente nelReinu Xuníu. Anque se tuvo imprimiendo en formatubroadsheet mientres 200 años, anguaño ye de tamañu compactu tabloide (tabloid). Aportó a popular, yá que na actualidá ye l'únicu periódicu del Reinu Xuníu que les sos cifres de llectores van n'aumentu.
The Times ye publicáu porNews International, una subsidiaria del grupuNews Corporation, encabezáu porRupert Murdoch. Mientres la mayor parte de la so historia, foi consideráu un periódicu ensin rival, el periódicu por excelencia nel Reinu Xuníu. Xugó un papel fundamental tanto en política como na opinión pública en temes internacionales. Dalgunos afirmen que, apocayá, reflexa les idees conservadores de Rupert Murdoch,[1] a pesar d'amosar el so sofitu alPartíu Llaborista en 2001 y 2005.[2]
The Times ye llamáu dacuando por xente ayeno al Reinu XuníuThe London Times oThe Times of London pa estremalo de los otros munchosTimes, como pue ser elThe New York Times. Sicasí, ésti ye'l periódicuTimes orixinal. Ye amás el creador del tipu de lletraTimes New Roman, desenvuelta orixinalmente por Stanley Morison delThe Times en collaboración colaMonotype Corporation.
The Times foi fundáu porJohn Walter en 1785 comoThe Daily Universal Register. John Walter había perdíu, a finales de 1784, el so trabayu, dempués de que la compañía de seguros onde trabayaba quebrara por causa de les reclamaciones d'un furacán en Xamaica. Tando desemplegáu, Walter decidió abrir un nuevu negociu. Naquella dómina, Henry Johnson inventaba la logografía -un tipu de tipografía que yera más rápida y más precisa, anque 3 años más tarde comprobóse que nun yera tan eficiente como se dicía. John Walter mercó la patente de la logografía y, pa poder utilizala, decidió abrir una imprenta, onde produciría una fueya de publicidá diario. La primer publicación del diariu The Daily Universal Register en Gran Bretaña foi'l 1 de xineru de 1785. Descontentu porque'l públicu omitía siempres el términuUniversal, Walter camudó'l títulu'l1 de xineru de1788, dempués de 940 ediciones, porThe Times. John Walter foi tamién el primer editor que tuvo'l periódicu. Dimitió en 1803 dexando la direición y edición del periódicu al so fíu John Walter.John Walter padre pasó seis meses na prisión Newgate por bilordiu al traviés deThe Times, pero los sos esfuercios pioneros por llograr noticies a nivel européu, especialmente deFrancia, ayudaron a que'l periódicu ganara una bona reputación ente ideólogos y financieros.
The Times cuenta con contribuciones d'importantes figures nos campos de la política, ciencies, lliteratura y arte p'aumentar la so reputación. Mientres los sos primeros tiempos, los beneficios deThe Times yeren bien altos según la competencia bien baxa, lo que-y dexaba pagar muncho más que los sos rivales pa consiguir información y redactores.
En1809, John Stoddart foi nomáu editor xeneral, siendo reemplazáu en1817 porThomas Barnes. So la direición de Barnes, y del so socesor John Thadeus Delane en1841, la influencia deThe Times creció hasta algamar cotes bien altes, especialmente en política y dientro de la ciudá de Londres. Dos de los redactores más importantes fueron Peter Fraser y Edward Sterling, conocíos comoThe Thunderer.
The Times foi'l primer periódicu n'unviar corresponsales al estranxeru,[ensin referencies] según corresponsales de guerra pa cubrir diversos conflictos. W. H. Russell, el corresponsal delTimes na guerra de Crimea, tuvo una gran influencia colos sos mensaxes al so regresu a Inglaterra.
Ente otros eventos del sieglu XIX,The Times oponer a la derogación de la Lleis de la Cebera (Corn Laws), hasta que'l gran númberu de manifestaciones consiguió que la editorial camudara la so posición. Mientres laGuerra de Secesión,The Times representó'l puntu de vista de les clases altes, sofitando a los seccionalistas pero non a los esclavos. El so sofitu a ciertos políticos llevar de forma interna y nun gratificaba a la opinión pública.
El tercer John Walter asocedió al so padre en 1847. A pesar de que los Walters yeren cada vez más conservadores, el periódicu siguió siendo en cierta forma independiente. Sicasí, dende la década de los 50 (1850), la competencia empezó a aumentar, destacando especialmente los periódicosThe Daily Telegraph yThe Morning Post.
En 1922 John Jacob Astor, fíu del Viscount Astor 1º, mercó-y el periódicu a la familia Northcliffe. El periódicu ganó notoriedá na década de 1930 pol so sofitu a la política d'apandamientu d'Alemaña; l'editor d'aquel entós Geoffrey Dawson tenía una rellación cercana con aquellos del gobiernu que practicaben esa política, ente los que destacabaNeville Chamberlain.
En 1966 miembros de la familia Astor vendieron el periódicu al magnate canadiense de la industria editorial Roy Thomson, y nesi mesmu añu empezar a publicar noticies per primer vegada na portada del periódicu (d'antiguo esta páxina utilizar pa poner pequeños anuncios, de normal d'interés pa les clases adineraes de la sociedá británica).
Una disputa empresarial provocó en 1979 que'l periódicu dexara de publicar mientres casi un añu. Finalmente, en 1981 foi mercáu pola Internacional de Noticies deRupert Murdoch.
En xunu de 1990,The Times abandonó la so política d'usar el tratamientu de cortesía na primer referencia ("Mr", "Mrs", o "Miss" pa persones vives), pero siguió usándolo nes siguientes referencies. L'estilu formal amenórgase agora a la seición de sociedá ("Court and Social"), anque'l tratamientu "Ms" tamién s'acepta equí.
Murdoch llueu empezó a dexase notar nel periódicu, reemplazando al so editor,Harold Evans, porWilliam Rees-Mogg en1981. El so cambéu más importante foi, sicasí, la introducción de nueves teunoloxíes y métodos. Ente marzu y mayu de1982, siguiendo l'alcuerdu cola unión d'imprentes, el métodu de linotipia usáu nos procesos d'impresión del Times dende'l sieglu XIX, foi reemplazáu por ordenadores y fotocomposición. Esto dexó que'l personal de les sales d'impresión deThe Times yThe Sunday Times amenorgar de 375 a 186 emplegaos.
Sía comoquier, la introducción direuta de los testos polos periodistes ('single stroke' input) nun fuera algamada entá; esta midida nun se llogró hasta la disputa de Wapping (Wapping Apueste), una fuelga de los trabayadores del periódicu, que tuvo llugar en 1986. Dempués d'esti conflictu, nun solu día,The Times camudar del so enclave orixinal, denomináuNew Printing House Square y asitiáu na Carretera Gray's Inn (cerca deFleet Street) hasta unes nueves oficines enWapping.[3]
En payares de 2003 News International empieza a publicar el periódicu tantu en formatu grande (broadsheet), como en formatu pequeñu (tabloid). El13 de setiembre de2004, la edición selmanal en formatu grande foi retirada de la venta n'Irlanda del Norte. A partir del1 de payares de2004, el periódicu imprímese namái en formatu pequeñu.
Mientres el periódicu publica dos ediciones distintos, surden ciertes protestes qu'afirmen qu'apaecen más noticies sensacionalistes nel periódicu en formatu pequeñu que nel de formatu grande, como por casu notes sobre famosos na portada. Los altos cargos deNews International negar.
ElPartíu Conservador amenació con un pleitu aThe Times por un incidente nel que'l periódicu afirmó que l'estratega del Partíu Conservador,Lynton Crosby, almitiera que'l so partíu nun ganaría lesEleiciones Xenerales del 2005. El periódicu retratóse y la denuncia foi retirada.
El 6 de xunu de 2005The Times rediseñó la so seición de cartes, abandonando la práutica de publicar la direición completa de los corresponsales. Acordies con la editorial "From Our Own Correspondents", esti cambéu escuerre poder introducir más cartes en dicha seición.
En setiembre del 2005 el preciu deThe Times algamó los 60 peniques, igualando asina los precios deThe Daily Telegraph yThe Guardian, y calteniéndose 5 peniques más baratu queThe Independent. Per primer vegada'l preciu deThe Times igualar al de los sos competidores, lo qu'indica que la editorialNews International nun puede dexase siguir vendiendo'l periódicu al preciu con que conmocionó a la industria en setiembre de 1993, cuando amenorgaron el costu de los exemplares de 45 a 30 peniques.[ensin referencies]
Les cifres oficiales de xineru del2005 amuesen queThe Times viende 688.000 copies al día. Esta foi la cifra más alta alcanzada so la direición del actual editor,Robert James Thomson, y amuesa que'l periódicu permanez per delantre delThe Daily Telegraph en términos de ventes al preciu de la portada (escluyendo suscripciones), a pesar de queThe Telegraph caltién el lideralgu ente los periódicos de formatu grande, distribuyendo alredor de 920 000 copies, y con más de 300.000 suscriptores diarios. La circulación de dambos periódicos ye bien pequeña comparada a la deThe Sun y otros tabloides.[ensin referencies]
T2 ye'l suplementu más importante de The Times, ya inclúi delles columnes d'estilos de vida. El 5 de setiembre de 2005 rellanzar col nome deTimes 2, espérase que les sos ventes xuban, sobremanera ente'l sector femenín.
Crème ye'l suplementu del periódicu pa PAs, secretarios/as, asistentes d'executivos y cualesquier que trabaye nel campu de l'alministración. Ye lleíu por más alministrativos/as queThe Guardian oThe Evening Standard.[4]
The Times Magazine distribúyese xunto col periódicu del Sábadu, y caracterízase polos sos artículos sobre diverses temes como pueden ser famosos, moda, guapura, gastronomía, llar y xardín, o a cencielles anécdotes de dellos columnistes. Cuenta con conocíos collaboradores como Gordon Ramsay, unu de los cocineros más conocíos de Gran Bretaña, y Giles Coren, l'escritor especializáu en gastronomía consideráu'l meyor del añu 2005.
The Times, xunto col Institutu de cine inglés, patrocina'l festival de cine de Londres (o, más específicamente, el The Timesbfi London Film Festival). Ye unu de los festivales de cine más importantes d'Europa.
.svg)
