| Tanit | ||
|---|---|---|
 | ||
| Información | ||
| Sexu | femenín | |
| Cónxuxe | Baal Hammon | |
| [editar datos en Wikidata] | ||
Tanit foi ladiosa más importante de lamitoloxíacartaxinesa, la consorte deBaal y patrona de Cartago. Yera equivalente a la diosa feniciaAstarté; tamién foi una deidábereber. Foi la diosa d'Eivissa (Islles Baleares,España).
El cultu aTanit empezó a cobrar importancia a partir del sieglu V e. C., y taba acomuñáu cola Lluna y la fertilidá. Hai nicios de que diba acompañáu de ritos con sacrificiu de neños, pero esta creencia pudiera ser frutu de la política de descreitu romana.
A partir del sieglu V e. C.,Tanit convertir na diosa principal del panteón deCartago, sustituyendo a la so predecesora. Na epigrafía de cutiu apaez denominadaTnt pn B’l (Tanit cara de Baal), siendo, pos, una manifestación, o inclusive la divinidá paredra, del diosBaal, anque col tiempu va acabar apaeciendo sola nes inscripciones. A partir del 400 e. C., el so cultu ta documentáu en munchos llugares mediterráneos:Sidón n'El Líbanu; Kition enXipre; Thinissut, Hadrumentum y Constantina nel Norte d'África; Tharros, Sulcis y Nora enCerdeña; Cova Des Culleram enEivissa;Tossal de Calar enBenidorm yLilibeo yPalermo enSicilia. La so grafía en púnicu ye Tnt, yá que les llingües semites escribir ensin vocales.
Pero, a pesar de que'l so nome apaez escritu comoTanit, la so pronunciación verdadera, siquier en dómina tardida, sería aproximaoTinit.y
El cultu a Tanit caltúvose fuertemente enraigonáu na islla d'Eivissa, onde la diosa foi adorada hasta lacristianización, nelsieglu II. N'Eivissa ye onde más estatues de la diosa atopáronse, la más conocida de les cualos ye la de la Cova Des Culleram, enSant Vicent de sa Cala.
Los fenicios llevaron el so cultu antes delañu 654 aC nel so camín escontraGadir, l'actualCádiz. Eivissa yera un bon sitiu pa fondiar les naves, polo que colonos procedentes de Gadir estableciéronse y xeneraron una economía propia que comerciaba colos pueblos de la mariña peninsular cercana.[1]
En1907 afayóse'l santuariu rupestre Culleram, onde los fieles depositaben terracotas votivas a Tanit y otres divinidaes y faíen-y sacrificios d'animales. Les terracotas taben pintaes y representaben un bustu aláu de la diosa delimitado por flores de lotu, un discu solar o una media lluna.[1]
El so símbolu yera una circunferencia sobre un trazu horizontal y untriángulu o "V" invertida. Primeramente, el triángulu yera un trapeciu. Dellos estudiosos acomuñar col símboluAnj delAntiguu Exiptu.
Nel sur de la península ibérica, na desaguada delríu Guadalhorce, apaeció un pobláu feniciu y ente los sos enseres y dotes una Tanit en bastante bon estáu de caltenimientu.
El cultu a Tanit estendióse más allá del ámbitu mediterraneu y llegó inclusive a les isllesCanaries[2] (ello ye que losaboríxenes d'estes islles, llamaos comúnmente comoguanches yeren d'orixe bereber). L'actual relixónneopagana llamadaIlesia del Pueblu Guanche, utiliza'l símbolu de la diosa Tanit pa representar esti nuevu cultu. Esto ye por cuenta de que los sos fieles creen nel conceutu de laDiosa Madre[3] venerada al traviés de los sieglos y con distintos nomes. Tanit tamién ta incluyida nesti cultu, pos representa pa esta relixón (al igual que toles demás dioses) una advocación de la diosaguancheChaxiraxi que yera venerada na islla deTenerife.[3] Tampoco se refuga la posibilidá de que la diosa Chaxiraxi fuera de fechu la mesma diosa Tanit con distintu nome y atributos debíu al citáu orixe bereber de los antiguos aboríxenes canarios.[4]
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante aTanit.| Control d'autoridaes |
|
|---|
