Sapporo (enxaponés:札幌市;Sapporo-shi)(escuchar) ye unaciudá deXapón, asitiada na parte suroeste interior de laislla de Hokkaidō. Ye la capital de la prefeutura homónima y la so población supera los 1,9 millones d'habitantes, lo que la convierte naquinta llocalidá más grande del país. L'área total del territoriu ye de 1.121 km².
Foi fundada en1869 como capital de la nueva prefeutura de Hokkaidō tres la colonización de la islla mientres ladómina Meiji, en sustitución deHakodate. Al llevantala de cero, les autoridaes nipones recurrieron a conseyeros occidentales —na so mayoría,norteamericanos— que tuvieron gran influyencia sobre la planificación urbana, l'establecimientu d'industries, l'estilu arquiteutónicu y los centros educativos. Atópase arrodiada por cadenes montascoses y, magar la so crecedera demográfica, caltuvo numberoses zones verdes tantu nel nucleu urbanu como nes contornes; cuenta con un total de 2.700 parques,[1] dalgunos tan importantes como'lXardín Botánicu y elparque nacional Shikotsu-Tōyá.
Presenta temperatures más baxes que'l restu de ciudaes xaponeses por cuenta de la soclima continental húmedu, con continues nevaes nos meses d'iviernu y tiempu nidiu mientres el branu. Por esta razón, ye un destín turísticu especializáu endeportes ivernizos. Mientres elsieglu XX surdieron eventos que-y dotaron de fama internacional, siendo'l más importante d'ellos elFestival de la nieve de Sapporo que se celebra cada mes de febreru. Dispón d'una rede desenvuelta de tresporte percarretera yferrocarril, con un aeropuertu propiu pa vuelos rexonales (Okadama) y otru internacional nes cercaníes (Nuevu Aeropuertu de Chitose), que ye'l terceru mayor de Xapón en númberu de pasaxeros.
Cuenta amás con una amplia ufierta cultural y educativa. LaUniversidá de Hokkaidō, fundada porWilliam S. Clark en1876 comoEscuela d'Agricultura y reconvertida en1918 na actual institución, ye una de los siete universidaes nacionales de Xapón. Tien un total de 11.600 alumnos de grau y 6.300 de posgráu.[2]
El topónimu «Sapporo» (札幌) deriva de la pallabra «Sat poro pet» (サッ・ポロ・ペッ), qu'enidioma ainu significa «gran ríu secu».
Losainu son un grupu étnicu indíxena qu'habita Hokkaidō dende'lsieglu XIII. Dalgunos de los primeros asentamientos taben allugaos cerca delríu Toyohira, afluente delIshikari, al que llamaben «gran ríu secu» pol so caudal. Cuando les autoridaes xaponeses colonizaron tola islla a finales delsieglu XIX, utilizáronse pallabres afeches de la llingua indíxena nes nueves llocalizaciones.
Horace Capron foi'l conseyeru estranxeru que supervisó la construcción de Sapporo.[3]
Ye una de les ciudaes más recién de Xapón, pos la so nacencia data de finales delsieglu XIX. Ta allugada sobre un territoriu orixinalmente ocupáu polosainu, un pueblu indíxena de cazadores.[4] Mientres elperiodu Edo empecipióse la construcción d'unacanal de navegación que dexó los primeros asentamientos colonos. La islla deHokkaidō foi oficialmente anexonada en1869 y esi añu fundóse Sapporo como futura capital de la nueva prefeutura, dientro del plan de desenvolvimientu impulsáu polemperador Meiji pa frenar la espansión delimperiu rusu al este.[5][6][7]
Naquel momentu'l conceyu más pobláu yeraHakodate. Sicasí, empezar de cero con una nueva villa alloñada de la mariña por razones de seguridá. Sapporo llogró la capitalía de forma oficial en1871.[7]
El vicepresidente de la comisión de desenvolvimientu,Kuroda Kiyotaka, pidió ayuda al gobiernu de losEstaos Xuníos nes obres. Elconseyeru estranxeru (oyatoi gaikokujin) qu'asumió esi llabor foiHorace Capron, secretariu d'agricultura so la presidencia d'Ulysses S. Grant.[3] Los norteamericanos diseñaron el plan urbanísticu basándose nuntrazáu en damero con cais n'ángulu rectu, pocu comunes nel país, onde'lparque Odori funcionaría como avenida central. Munchos de los edificios oficiales tamién se fixeron según el mesmu patrón. L'aportación occidental foi crucial: l'asesorEdwin Dun impulsó la industria primario cola creación de llecheríes y granxes,[8] ente que'l profesorWilliam S. Clark, procedente de laUniversidá de Massachusets, fundó en1876 laEscuela d'Agricultura de Sapporo pa instruyir a los nuevos habitantes.[9][10]
N'años posteriores rematóse la construcción de la villa portuaria d'Otaru (al norte de la capital), les primeres llinies ferroviaries y los edificios de gobiernu. Mientres elsieglu XX, Sapporo caltuvo la so crecedera demográfica gracies a l'absorción de villes pela redolada.[7] La Escuela Agrícola quedó en1907 baxu control de laUniversidá de Tohoku y en1918 autorizóse'l so tresformamientu naUniversidá Imperial de Hokkaidō, la quinta a nivel nacional en recibir tal distinción.[10] En1922 el gobiernu nipón aprobó un nuevu sistema municipal pol que Sapporo yá yera oficialmente unaciudá.[7]
Mientres laSegunda Guerra Mundial inauguróse'laeródromu de Okadama como base aérea delExércitu Imperial. Ente'l14 y el15 de xunetu de1945, Sapporo foi bombardiada polos avionesB-29 de laUSAAF, anque l'oxetivu de los ataques yeren puertos estratéxicos cercanos a la zona. Les fuercies aliaes qu'ocuparon el país asumieron los llabores de reconstrucción, y en 1952 dexaron el control al nuevu gobiernu xaponés. Naquel tiempu celebró la primer edición delFestival de la nieve de Sapporo (1950) y autorizóse que la base aérea de Chitose, abierta dende 1926 nes contornes, utilizárase como aeropuertu civil.
A finales delsieglu XX asumió un rol de destín turísticu y d'eventos culturales, cola organización delPacific Music Festival demúsica clásica, delSapporo City Jazz y del Festival Yosakoi Sōran de folclor tradicional. Foi subsede de laCopa Mundial de Fútbol de 2002 gracies a la construcción delDomo de Sapporo, inauguráu un añu antes.[12] Y en2008, por cuenta de la34ª Cume del G8 allugada nel sur de Hokkaidō , acoyó les manifestaciones de los movimientos antiglobalización. En 2016 foi inaugurada la llinia de tren d'alta velocidáHokkaido Shinkansen que xune a la islla conAomori.[13]
Ta allugada na parte suroeste de la llanura Ishikari nasubprefeutura homónima y trevesada polríu Toyohira, afluente delríu Ishikari. Al oeste y al sur arrodiar cadenes montascoses, llagos y parques naturales. Los montes más cercanos al nucleu urbanu son el Teine (1.023 metros) y el Moiwa (536 m.), anque nel llamáu "pasu de Nakayama", al oeste de la llende municipal, atópense'l monte Yoichi (1.488 m.) y el Muine (1.464 m.) ente otres cotes cimeres a los mil metros.
Dispón de montes y más de 2.700 parques,[1] munchos d'ellos escurríos comopetrines verdes. El más importante en nucleu urbanu yeOdori (大通公園, Ōdōri Kōen), con una área de 78,901 m² (1,5 quilómetros), que sirve de gran avenida.[14] Al nordeste allúgaseMoerenuma, un gran xardín diseñáu pol arquiteutuIsamu Noguchi, que la so estensión total ye de 188,8 hectárees sobre unterrenal ganáu al mar. Per otra parte, elparque nacional Shikotsu-Tōyá tamién forma parte del conceyu.
Sapporo nun tien salida marítima. Llenda al norte conOtaru (el puertu más cercanu) yIshikari; al sur conEniwa,Date yChitose (onde ta l'aeropuertu), al sureste conKitahiroshima y al este conEbetsu. La distancia per carretera conAsahikawa (segunda llocalidá más poblada) ye de 137 quilómetros, ente queHakodate ta a 311 quilómetros.
La mayor carauterística d'esti clima ye la variación estacional. Los iviernos son bien fríos, con persistente cobertoria de nieve y fuerte vientu, ente que los branos son templaos pero en menor midida que nel restu de Xapón.[16] El volume añal de nevaes ye de 596 cm. de payares a marzu, lo que la convierte nuna de les poques metrópolis con un permediu tan eleváu.
Les grandes nevaes y la bayura de montes converten a Sapporo nuna de les zones más populares pa deportes d'iviernu. Les principales estaciones d'esquí (Teine, Niseko, Furano y Rusutsu) funcionen ente avientu y abril.
Sapporo esperimentó una gran crecedera demográfica desque foi designada capital. Según el censu de2014 tien un total de 1.934.917 habitantes. Esta cifra supón un 35% de la población total de Hokkaidō,[1] y conviérte-y na quinta población más grande de Xapón, por detrás deTokiu,Yokohama,Osaka yNagoya.[18]
Los planes de colonización de la islla mientres ladómina Meiji motivaron la llegada de numberosos xaponeses, atraíos poles nuevu oportunidaes llaborales. Esta medría caltúvose cola absorción de villes y llocalidaes vecines de menor tamañu, lo que-y dexó aumentar tamién la so estensión total. La primer vegada que se superó'l millón d'habitantes foi en1970.
Según datos del conceyu estrayíos del padrón de2012, el númberu d'habitantes n'edá de trabayar (15 a 64 años) ye de 1.270.234 persones, un 66,2% de total.[1] Hai unos 225.343 menores de 14 años (11,7%) y unes 424.087 persones (un 22,1%) de latercer edá.[1] Nos últimos años producióse un descensu na tasa de natalidá, col consiguiente aumentu de la edá media. La esperanza de vida de los homes ye de 79 años, ente que les muyeres superen los 86 años.[1]
Sapporo ye unaciudá designada por decretu gubernamental dende1972. So esta condición, tien delegaes munches de les funciones que de normal realicen losgobiernos prefeuturales n'árees como educación pública, bienestar social, sanidá, llicencies de negocios y planificación urbana. Al gobiernu llocal xeneralmente se -y delegan les funciones alministratives menores en cada área, ente que'l prefeutural retién l'autoridá sobre les decisiones más importantes.
Les ciudaes designaes estremar en barrios (区 ku), cada unu de los cualos tien una oficina de barriu que realiza funciones alministratives pal gobiernu llocal. Sapporo tien anguaño diez barrios o distritos.
Barrios de Sapporo.
Chūō (中央区). Ye'l centru alministrativu. Tien los edificios más importantes de la ciudá, ente ellos la primer delegación de gobiernu, elsantuariu de Hokkaidō, laTorre del Reló, la estación de Sapporo, delles facultaes de laUniversidá, el parque Odori y la zona comercial deSusukino.
L'urbanismu ta bien influyíu pola planificación introducida nelsieglu XIX. Los conseyeros d'Estaos Xuníos del gobiernu xaponés encamentaron untrazáu en damero, pol que s'entamaba'l diseñu de les cais n'ángulu rectu, creando mazanes rectangulares. Esto oldea cola mayoría de ciudaes xaponeses.
El trazáu ye uniforme en tol conceyu, pos se partió de cero pa la so construcción, y caltúvose inclusive cuando Sapporo absorbió otres villes de menor población.
La economía de Sapporo ta apoderada pol comerciu y elturismu d'ociu. Elsector servicios representaba en2010 un 76,5% del emplegu, siguíu polindustrial (13,8%) y sectores ensin clasificar (9,3%).[1] Anque l'agricultura foi esencial pal desenvolvimientu de la zona, anguaño'lsector primariu tien un pesu testimonial del 0,4% de la carga llaboral. Sapporo apurre aproximao un 30% delproductu internu brutu de Hokkaidō.[1]
A diferencia d'otres ciudaes nipones con gran concentración d'edificios, Sapporo consiguió integrar parques, árboles y grandes zones verdes nel paisaxe urbano. Esta circunstancia, sumada al so clima fríu, dexó-y esplotar un turismu basáu en deportes d'iviernu, nieve y respetu almediu ambiente que ye especialmente apreciada ente los visitantes nacionales.[18][20] Elparque Odori, en plenu corazón urbanu, ye escenariu d'eventos como'lFestival de la nieve de Sapporo y concentra la mayoría d'edificios urbanos.[14]
Sapporo ye unu de los destinos turísticos más importantes de Xapón, de normal acomuñáu a los deportes d'iviernu y la naturaleza. Unu de los sos mayores curiosos ye'l clima: la nieve cubre la ciudá nuna media de 132 díes al añu, hai menos mugor y temperatures veraniegues más fresques que nel restu del estáu.
En2012 llegaron más de 12 millones de turistes, na so mayoría procedentes de Xapón,China,Estaos Xuníos y otros países d'Asia Oriental. Los llugares más visitaos fueron elparque Moerenuma (700.000 persones al añu), elMonte Moiwa (660.000 persones) y el parque d'atraiciones naturalSapporo Satoland (650.000), ensin cuntar l'arribación a otres parte de la isla.[1]
En2012, Sapporo tenía un total de 2.822 parques (5.557,3 hectárees) y 225.741 árboles plantaos. D'esta cifra, 2.707 yeren parques municipales (2.384,5 hectárees).
El más importante ye'lparque Odori (大通公園, Ōdōri Kōen), con una área de 78,901 m² (1,5 quilómetros) en plenu centru que toma'l barriu de Chuo d'oeste a este.[14] Foi diseñáu en1871 como un grancortafueos ente la zona alministrativa del norte y los barrios residencial y comercial al sur, que fadría les vegaes de gran avenida. A partir de1876 ampliar con xardinos florales de 6.600 m², y en1909 el paisaxista nipónYasuhei Nagaoka integró la cai al paisaxe urbano. Dende la creación del Festival de la Nieve en1950, convirtióse nel puntu neurálxicu de los grandes eventos. Anguaño tien trece bloques (chōme) separaos porpasos de peatones.
Cerca d'ellí ta Nakajima, un parque urbanu de 21 hectárees d'estensión alredor del estanque Shobu. Cuenta con más de 5.000 árboles, incluyendopiceas coloraes,gingko, texos,acacies negres yllameres. Amás, dispón d'una rica ufierta cultural porque alluga sobre'l terrén al históricu hotelHōheikan, l'observatoriu astronómicu de Sapporo, el centru deportivu de Nakajima, un muséu de lliteratura y la Sala de Conciertos de Sapporo. Puede aportase en metro y en tranvía.[23]
ElXardín Botánicu de la Universidá de Hokkaidō ye unxardín botánicu d'unes 13,3 hectárees al que puede aportase pagando entrada. Ye'l segundu más antiguu de Xapón, por detrás delKoishikawa en Tokiu. Atópase na zona de vexetación bioclimática orohemiboreal y baxa oroboreal, cuenta con unes 5.000 especies de plantes procedentes de tol mundu y utilizóse como campu de práutiques pa la educación farmacéutica y n'actividaes investigadores. Destaquen especialmente'l soalpinum de 3,290.00 m², los ivernaderos y losárboles de lila. Nel so interior tán tamién el muséu d'Historia Natural y al muséu etnolóxicu del puebluAinu, a 10 minutos andando dende la estación de Sapporo.[24]
Nel barriu de Higashi, al nordeste, ta emplazado elparque Moerenuma, el más visitáu de la ciudá. Mide más de 188 hectárees y diseñóse sobre una zona ganada al mar que nosaños 1980 usábase como vertideru. L'arquiteutu al que s'encargó'l tresformamientu foiIsamu Noguchi, quien concibió los xardinos como una escultura en sí mesma. Ésti diseñó'l plan maestru en1988, pero nun pudo ver la so obra rematada porque finó d'un infartu al añu siguiente. El conceyu asumió les obres, llevó a cabu una apertura parcial en1997 y terminar el1 de xunetu de2005. El so mayor símbolu ye una gran pirámide de cristal moteyada "Hidamari" (puntu solar), na qu'hai un restorán y un muséu dedicáu a Noguchi. Amás hai 3.000zrezales, instalaciones deportives y montes artificiales.[25] Mui cerca de Moerenuma ta'l parque temáticuSapporo Satoland, que'l so oxetivu ye averar l'agricultura y la ganadería a los sos visitantes.
Al suroeste ta'l monte Moiwa (al que puede puede llegase enteleféricu), el Parque Memorial de Asahiyama y l'observatoriu de Okurayama, instaláu sobre la pista desaltu d'esquí de los Xuegos Olímpicos de 1972. Nel monte Teine (手稲山, Teineyama) ta la estación d'esquíSapporo Teine. Y alloñáu del nucleu urbanu, nelParque nacional Shikotsu-Tōyá, axúntense los montes y volcanes más altos sobre una estensión de 993.02 km².
Edificiu de la primer delegación de gobiernu en Sapporo, construyíu en1888.Torre del Reló de Sapporo.
Les cercaníes del parque Odori concentren la mayoría de los primeros edificios que se construyeron. Igual qu'asocedió cola planificación urbana, munchos d'ellos llevantáronse siguiendo patrones d'Estaos Xuníos, a diferencia d'otres ciudaes nipones. El primer edificiu del gobiernu de Hokkaidō foi llevantáu en1888 p'acoyer la Comisión de Colonización, y más tarde tresformóse nuna delegación. D'estiluneobarrocu, va coronáu por una cúpula octagonal y los sos trés plantes tán cubiertes con una fachada delladriyu coloráu. Pela redolada hai un xardín floral que lu fai más identificable. Yá nun s'utiliza pa llabores alministrativos pero sigue abiertu como archivu municipal y oficina de turismu. Ta catalogáu Bien d'Interés Cultural.
L'otru edificiu de diseñu norteamericanu qu'aguantó de pies dende la fundación ye laTorre del Reló de Sapporo. Foi construyida en1878 p'acoyer la sala d'entrenamientu militar de laEscuela d'Agricultura (ancestru de laUniversidá de Hokkaidō). El reló, de la empresaY. Howard & Co., fabricar enBoston y foi instaláu en1881, ensin dexar de marcar la hora so nenguna circunstancia. Anguaño ye'l muséu d'historia local, ente otres funciones. Amás de ser Bien d'Interés Cultural dende1970, el Ministeriu de Mediu Ambiente de Xapón nomar unu de los «100 paisaxes sonoros» del país. Puede atopase a pocos metros de la estación central de tren.[26]
El Pueblu Históricu, nes contornes al este de la ciudá, ye un muséu al campu que recueye sesenta edificios de los periodos Meiji y Taisho. Al llau ta'l Muséu d'Historia de Hokkaidō.[27]
ElHōheikan, patrimoniu cultural, foi'l primer hotel de madera. Construyir ente1879 y1880 p'acoyer a los inxenieros y asesores estranxeros a los que la Comisión de Colonización convidara. L'emperador Meiji foi'l so primer güéspede n'agostu de1881. Cuando la Comisión quedó suspendida en 1882, vencióse la so xestión a la villa de Sapporo. Siguiendo l'exemplu de Meiji, elEmperador Taishō agospióse ellí en1911 ente que elEmperador Shōwa (Hirohito) facer en1922. L'edificiu orixinal foi movíu de Odori al parque Nakajima en1956. El príncipeNaruhito visitó la última renovación d'esta instalación en1986.
Dientro de Odori atópase la Torre de Televisión de Sapporo, diseñada en1957 pol arquiteutuTachū Naitō, autor de l'afamadaTorre de Tokiu. La so apertura dio cobertoria detelevisión y de radio enfrecuencia modulada a tola ciudá. En1961 añadiéronse-y cuatro reloj dixitales donaos porMatsushita Electrics (actual Panasonic). La torre mide 147,2 metros y dispón d'un mirador a 90,38 metros d'altor, que dexa una vista privilexada delskyline. Anque nel so momentu foi la edificación más alta, la construcción de grandes rascacielos desaposió-y d'esa condición.
L'edificiu más grande de too Hokkaidō yeSapporo JR Tower del barriu de Chuo, que nos sos 173 metros d'altor y 38 pisos alluga comercios, oficines, un observatoriu y hasta unhelipuertu.
Nel parque Maruyama puede aportase alSantuariu de Hokkaidō (北海道神宮,Hokkaidō Jinja), unsantuariusintoísta de 180.000 m². Llevantar por orde delemperador Meiji p'acoyer les deidaes de Ōkunitama, Ōkuninushi y Sukunahikona, y abrió al públicu'l14 de setiembre de1871. La instalación foi destruyida por una quema en1974, pero pudo restaurase por completu cuatro años dempués. Ye un llugar especialmente visitáu mientres les celebraciones delAñu nuevu xaponés y delHanami en primavera.
El distritu comercial yeSusukino (すすきの), nel barriu de Chuo, ye'l más popular ente los turistes poles sos carauterístiques lluces de neón, hoteles, chigres y discoteques, que-y converten tamién nel principal centru d'ociu nocherniegu. Aniciar en1871 como la principalzona colorada de chamizos pa los colonos, y más tarde reconvertida en puntu mercantil. Mientres laSegunda Guerra Mundial la mayoría de tiendes cerraron, pero dempués recuperó la so vitalidá como zona d'entretenimientu adultu. Anguaño concentra una ufierta pa tolos públicos, con un total de 4.500 locales. Dalgunos de los sos sitios más conocíos son los "Caleyones delRamen", con restoranes especializaos nesi platu, y el mercáu cubiertu de Tanuki Koji.
Igual qu'otres ciudaes xaponeses, Sapporo dispón de grandes mercaos al campu, nesti casu especializaos en pexe y mariscu, que se convirtieron nuna atraición turística por sigo mesmos. Unu de los más emblemáticos ye'l mercáu de Nijō, con más de 50 puestos comerciales que tán abiertos tolos díes. Amás de mercar, pueden tastiase nes cases de comida cercanes. L'otru ye'l Jōgai Ichiba, asitiáu enfrente del mercáu mayorista local. La so especialidá son los productos marinos frescos, cuantimás elcámbaru de Monbetsu y los calamares.
Tocantes a loscentros comerciales, esisten múltiples opciones. Una d'elles yeSapporo Factory, qu'alluga más de 160 establecimientos nel edificiu que foi la primer fábrica de cerveza de too Xapón. Orixinalmente llevantáu en 1880, dexóse la so remodelación pa usu comercial y les obres terminaron en 1993. El rascacielosSapporo JR Tower tamién tien espaciu pa unos grandes almacenes deDaimaru, ente queSapporo Esta ye un complexu d'once plantes al llau de la estación de ferrocarril de Sapporo, en plenu centru.
A finales de2010, la ciudá cuntaba con 149guarderíes, 206 escueles elementales, 107 escueles medies, 55 institutos d'enseñanza cimera, 7 colexos mayores, 14 centros d'educación especial y 15 universidaes.[1]
LaUniversidá de Hokkaidō ye'l centru educativu de mayor prestíu. Ta considerada una de lessiete universidaes nacionales de Xapón. El so orixe ye laEscuela d'Agricultura de Sapporo fundada en1876 pol profesor d'Estaos XuníosWilliam S. Clark, quien solo tuvo ellí un añu pero sentó les bases de la institución.[9] En 1907 la facultá pasó so control de laUniversidá de Tohoku, hasta qu'en1918 foi designada "Universidá Imperial". El campus de Sapporo mide más de 180 hectárees, de les cualos solo'l 12% tán ocupaes por edificios; el restu son parques y montes al campu. En total cuenta con cerca de 11.600 estudiantes depregrado y otros 6.300 que cursenposgraos.[2]
L'acontecimientu más importante del añu ye'l «Festival de la nieve de Sapporo» (Sapporo yuki matsuri, 札幌雪祭り), que se celebra a principios defebreru. Tien llugar nel parque Odori y toma otres zones como la céntrica caiSusukino (onde ye'l concursu internacional) y el Domo Comuñal. El so mayor curiosu ye la construcción de grandes escultures de nieve y xelu, dalgunes de les cualos tomen temes d'actualidá. Envalórase que cada añu ye visitáu por más de dos millones de persones. En rellación con esti eventu, entámense otres actividaes p'amontar el númberu de turistes.[28]
Mientres lesfiestes de Navidá el conceyu entama'l «Sapporo White Illumination», un eventu de llume navidiego con diversos motivos que cubre tol centru. Del26 de payares aNuechebona instálase amás un mercáu navidiegu nel sector 2 del parque Odori, inspiráu nelChristkindlmarkt deMúnich.
En mayu celebra'l «Festival de la Lila», coincidiendo col florecimientu de lesliles (árbol de la ciudá) ente mayu y xunu. Esta planta foi introducida pola profesora d'Estaos XuníosSarah Clara Smith en1889, anque l'eventu data de1959. Celébrase tantu nel parque Odori, con más de 400 lilos plantaos, como nel parque Kawashimo. Dalgunes de les actividaes que se celebren neses feches son visites empuestes, cates de vinu y ceremonies del té.[29]
Cada mes de xunu entama'l «Festival Yosakoi Soran» qu'homenaxa'l folclor nipón polo xeneral y elYosakoi en particular. La primer edición tuvo llugar en1992 ya inspiróse nel eventu orixinal deKōchi (Rexón de Shikoku). L'estilu de baille ye bien enérxicu, combinando pasos de la música tradicional con estilos contemporáneos, y de normal represéntense coreografíes.[30] Poco dempués llega'l Festival de Branu», coincidiendo col entamu de la estación.
Sapporo ye tamién popular polos sos festivales decerveza, munchos inspiraos nelOktoberfest de la ciudá hermanada deMúnich. El más popular ye'l «Sapporo Autumn Fest», con actividaes en casi tolos sectores del parque Odori dende'l12 de setiembre hasta'l28 de setiembre.
El mayor recintu ye la Sala de Conciertos de Sapporo, moteyada "Kitara", que ta dientro del parque Nakajima. Foi inauguráu en1997 y ta especializáu en recitales demúsica tradicional,clásica ya instrumental. Ye tamién el llar de la Orquesta Sinfónica de Sapporo. Na so sala principal, con capacidá pa 2.000 espectadores, puede atopase un enormeórganu fabricáu pola compañía francesa deDaniel Kern. Por detrás atópase'l Centru Cultural y Educativo de Sapporo, abiertu en1977 y con 1.100 llocalidaes.
L'otru eventu más importante ye'l «Sapporo City Jazz», tradicionalmente celebráu ente la segunda selmana de xunetu y la primera d'agostu. Mientres esi tiempu entamen actuaciones al campu d'artistesjazz xaponeses y estranxeros.
ElMuséu d'Arte Moderno de Hokkaidō ye la primer galería d'arte contemporáneo que s'estableció na isla. La so coleición de 4.800 obres centrar n'escultures y pintures d'autores nacionales, grabaosUkiyo-e y dellos trabayos estranxeros. Nesi sentíu inclúyese una esposición d'artistes de laEscuela de París comoJules Pascin. Dispón tamién d'una coleición de vidrios que toma dende'lmodernismu a la dómina actual. L'edificiu inaugurar en1977 y ta nel distritu de Chūō.[33]
ElSapporo Art Park, emplazado nel barriu de Minami, ye un muséu d'escultures dientro d'un parque. Non solo recueye obres d'arte, sinón que pela redolada s'entamen actividaes como cursos d'alfarería y fabricación de vidriu.
ElPueblu Históricu de Hokkaidō ye un muséu al campu que recueye sesenta edificios de los periodos Meiji y Taisho. Ta nes contornes, al llau del Muséu d'Historia local.[27]
La gastronomía tradicional de Sapporo se engloba dientro de lacocina xaponesa. Ta acreditada como'l llugar de nacencia delmiso ramen (味噌ラーメン), una variedá delramen fecha con pasta demiso y sopa depollu que s'estendió a tou Xapón nadécada de 1950. La mayoría de restoranes especializaos tán nel "Caleyón del Ramen" (Gansu Sapporo Ramen Yokocho), emplazado nel distritu deSusukino, onde s'abrir en1951 el primer negociu con esi platu.[35] Sicasí, envalórase qu'hai más de 1.000 restoranes de ramen en tol conceyu, incluyendo inclusive unparque temáticu (Sapporo Ramen Kyowakoku) na décima planta del centru comercialSapporo Esta.
Otra de les sos especialidaes culinaries ye la sopa de curry (Sūpu karē, スープカレー). Trátase d'un mueyu decurry aguacienta, paecida a un caldu, sirvida con cachos de verdura y de zanca de pollu.
ElJingisukan (ジンギスカン) ye unabarbacoa xaponesa (Yakiniku) a base decarne de corderu, preparada sobre una superficie cóncava de metal na que va la parrilla. El so nome ye una referencia al conquistadorGengis Kan porque nel Xapón de preguerra creíase que'l corderu yera bien popular ente los soldaos mongoles. Anque la so procedencia ta apostada, ye unu de los platos más consumíos en tola prefeutura.
A lo último, la llocalidá tien fama de sirvir pexe fresco calidable. Destaquen n'especial elcámbaru, elsalmón y eloriciu.
Nesta ciudá anició la empresaSapporo Brewery, una de los trés mayores compañíescerveceru de Xapón xunto conAsahi yKirin. Foi fundada en1876 mientres la era Meiji, polo que ta considerada la cerveza más antiguo del país.[36] Na capital de Hokkaidō caltúvose la principal fábrica, anque'l cuartel xeneral ta enTokiu. Al so llau ta'lMuséu de la Cerveza Sapporo, un edificiu delsieglu XIX d'inspiración d'Estaos Xuníos, y elSapporoBiergarten.[34]
La fábrica de chocolates Ishiya igua'l dulceShiroi Koibito, que consiste en dos fines galletes de mantega conchocolate blancu per dientro.
En Sapporo tienen lugar evento deportivos de primer nivel. Por cuenta de la so situación xeográfica y el so clima montascosu, ye unu de los principales puntos de Xapón pa prauticar deportes d'iviernu.
La ciudá foi sede de losXI Xuegos Olímpicos d'Iviernu en1972, pa los que se construyeron múltiples instalaciones que güei siguen abiertes.[37] Dalgunes d'elles atópense nel parque deMakomanai, asitiáu nel barriu de Minami. L'Estadiu de Makomanai, con capacidá pa 17.000 espectadores, ye una cortil al campu que pel hibiernu s'usa pa competiciones depatinaxe de velocidá ysnowboard, ente que pel branu reconviértese en campu multiusos. Tamién ta ellí'l Palaciu de Xelu, con 10.000 llocalidaes. Nel barriu de Chūō tán allugaes les pistes desaltu d'esquí de Miyanomori y del monte Okura (qu'amás tien un muséu del eventu).[37] El restu de les pruebes tuvieron llugar na estación d'esquíSapporo Teine, una de les más actives del país. En 2007 foi llar delCampeonatu Mundial d'Esquí Nórdicu.
La estación d'esquí de Niseko, la más visitada de Hokkaidō, ta a dos hores d'autobús dende'l centru.
El principal estadiu ye'lDomo de Sapporo (Sapporo Dome, moteyáu "Hiroba"), un arena multiusos construyíu por cuenta de laCopa Mundial de Fútbol de 2002. El so diseñu corrió a cargu del arquiteutuHiroshi Hara. Inauguráu'l2 de xunu de2001, dispón de 41.000 asientos y alluga partíos de los equipos profesionales debéisbol (Hokkaido Nippon-Ham Fighters) yfútbol (Consadole Sapporo).[38][39] Ta cubiertu y la mayor carauterística ye que la cancha de yerba natural puede esmucise fuera del recintu sobre un colchón d'aire, dexando al empar otros usos como conciertos o esposiciones.[12] Na parte cimera hai un observatoriu panorámicu.
Otros campos son elCentru de Deportes de Hokkaidō, usáu pol equipu de baloncestu (Levanga Hokkaido); l'Estadiu de Béisbol de Maruyama, que celebra torneos escolares dende la so apertura en 1934; l'estadiu decurling (abiertu en2012) y el Domo Comuñal (Tsudome).
Dende1958 celébrase'l Mediu Maratón de Sapporo, un percorríu de 21,0975 quilómetros cada mes de xunetu. LaMaratón de Hokkaidō tamién tien llugar ellí cada mes d'agostu dende1987.
Sapporo ye'l principal nuedu de tresporte de Hokkaido. Anque nun tien salida al mar, atópase mui cerca de los puertos d'Otaru al norte yTomakomai al sur.
La rede del Metro Municipal de Sapporo, operada pol Consorciu de Tresportes local, tien un llargor de 48 quilómetros y entiende tres linia. Toes elles escurren íntegramente pol conceyu. En total esisten 49 estaciones de les que solo dos tienen correspondencia: laestación de Sapporo (llinia verde y azul) y laestación de Ōdōri (toles llinies), nel distritu de Chūō. Cada estación ta identificada con nome y númberu. Les señalizaciones son en xaponés (visuales y sonores) ya inglés (solo visuales).
Llinia Namboku (verde): 14,3 quilómetros. Abierta en1971.
Llinia Tōzai (naranxa): 20,1 quilómetros. Abierta en1976.
Llinia Tōhō (azul): 13,6 quilómetros. Abierta en1988.
En1988 construyóse'lTúnel Seikan, consideráu'l túnel ferroviariu más llargu del mundu, qu'enllaza Hokkaidō cola islla deHonshū. Ta previstu que n'abril de 2016 inaugúrese la llinia d'alta velocidáShinkansen (Hokkaidō Shinkansen) que va coneutar a la capital de la prefeutura conAomori. La so apertura dexaría trayectos con transbordo dende Sapporo a Tokiu en menos de cuatro hores, frente a les diez que se riquir güei.[13]
El Consorciu de Tresportes xestiona untranvía llétricu, conocíu comoSapporo shiden, que funciona puramente nel suroeste dende la so inauguración en1909. Tola rede mide 8,41 quilómetros y entiende una llinia en forma de "C", con un total de 23 estaciones. Tien correspondencia cola rede de metro al traviés de la estación de Susukino.
Pa viaxes de curtiu algame, el conceyu tien un sistema d'autobuses públicos.
El Nuevu Aeropuertu de Chitose ta allugáu al sur de la capital, ente les llocalidaes deChitose yTomakomai. Ye'l tercer aeródromu en númberu de pasaxeros de Xapón, por detrás deNarita yHaneda, y el principal de la islla en volume de cargues.[41] Ta compuestu por un únicu edificiu terminal de forma semicircular qu'alluga les terminales nacional ya internacionales. Foi inauguráu en1991 y sustituyó al anterior aeropuertu, que güei ye d'usu esclusivu de laFuercia Aérea de Autodefensa de Xapón. Nesi sentíu, los horarios de vuelos comerciales tán acutaos pa nun interferir coles operaciones de la base axacente. Ta conectáu per ferrocarril (llinia Chitose), autobús y taxis.
↑7,07,17,27,3Irish, Ann B. (2008). McFarland & Company, Inc.:Hokkaido: A History of Ethnic Transition and Development on Japan's Northern Island. Jefferson,Carolina del Norte: Wiley Publishing, Inc., páx. 334.ISBN 9780786444496.
↑«Sapporo City» (inglés). Organización Xaponesa pal Comerciu Esterior (JETRO). Archiváu dende l'orixinal, el 2016-04-02. Consultáu'l 25 de payares de 2014.
