Queen ye unabanda de rockinglesa constituyida en 1970 enLondres pol guitarristaBrian May, el líder vocalistaFreddie Mercury y el percusionistaRoger Taylor, mas el baxistaJohn Deacon incorporáu al añu siguiente. Queen xubió a lo más prominente demientreslos 70s y ye un de los grupos británicos más esitosos de les pasaes tres décades.
La banda destácase pola so diversidá musical, los sos arreglos con múltiples capes sonores, armoníes vocales y la incorporación de laparticipación del públicu nes sos actuaciones en vivu.[1] La so actuación enLive Aid en 1985 foi escoyía la meyor actuación musical en direuto de tolos tiempos nuna encuesta la BBC.
Queen disfrutó d'un ésitu moderáu nos primeros años de los 1970s, colos álbumes deQueen yQueen II, pero foi'l llanzamientu deSheer Heart Attack en 1974 yA Night at the Opera l'añu siguiente como la banda algamó l'ésitu internacional. Tolos álbumes d'estudiu de la banda algamaron el númberu unu en esgaya llistes musicales per tol mundu. A partir de 1973, llanzaron quinceálbumes d'estudiu, cinco envivu, y milentaálbumes recopilatoriu. SegúnOhmyNews, la banda vendió más de 300 millones de copies per tol mundu,[2] incluyendo más de 32,5 millones sólu nosEstaos Xuníos,[3] convirtiéndolos nun de los grupos con meyores ventes na historia la música.
"Yo ideé'l nome de Queen. Ye sólo un nome, y ye perrexíu obviamente, y suena espléndidu. Ye un nome fuerte, peruniversal ya inmediatu. Tien munchísimu potencial visual y abría a milenta interpretaciones."Freddie Mercury
En 1969, elguitarristaBrian May, un estudiante nelImperial College London deLondres, y elbaxista Tim Staffell decidieron formar un grupu. May colocó una anuncia nel tablón del “college” a la gueta d'un batería “tipuMitch Mitchell/Ginger Baker";Roger Taylor, un mozu estudiante de bioloxía, fizo una prueba y algamó les espeutatives. Nomaron al grupuSmile y actuaron deteloneros pa bandes comoJimi Hendrix,Pink Floyd,Yes y laGenesis orixinal. Smile firmó conMercury Records en 1969, y tuvieron la so primer “sesión” nun estudiu de grabación nos Trident Studios esi mesmu añu. Staffell diba a clases nelEaling Art College con Farrokh Bulsara, más tarde conocíu como Freddie Mercury, y presentolu a la banda. Bulsara bien ceo tornóse un fan incondicional. Staffell dexó en 1970 Smile pa incorporase a otra banda,Humpy Bong;[5], animáu por Bulsara, quien camudó'l nome la banda a "Queen" y entamó a trabayar n'ella.[5] La banda tuvo dellosbaxistes demientres esi tiempu que nun cuayaron cola química del grupu. Nun foi hasta febreru de 1971 qu'atoparon aJohn Deacon y entamaron a preparar el primer álbum.[6]
En 1973, dempués de dellos retrasos, Queen asoleyó el soprimer album, proyeutu nomáu col mesmu nome que'l grupu ya influenciáu pol heavy metal y “progressive rock” d'entós. L'álbum foi bien acoyíu poles crítiques; Gordon Fletcher deRolling Stones dixo "el so álbum debut ye soberbiu,"[7] y elDaily Herald de Chicago denominólu como un "debut p'enriba la media".[8] De toes formes, atraxo una atención media y el single principal "Keep Yourself Alive," una composición de Brian May, vendiose probemente. Greg Prato d'All Music Guide dixo d'ello "un de los más infravaloraos debuts del hard rock de tolos tiempos."[9]
L'álbumQueen II foi asoleyáu en 1974. L'álbum algamó'l númberu cinco de los charts británicos,[10] demientres que'l single principal, escritu por Freddie Mercury "Seven Seas of Rhye,"[10] algamó'l númberu diez nelReinu Xuníu, dándo-y a la banda'l so primer “hit”. L'álbum ye'l so trabayu más heavy y oscuru,[11] con llargos y complexos pasaxes instrumentales, lletres fantástiques y virtuosidá musical. La banda fizo una xira de telonera deMott the Hoople n'UK & losEEXX demientres esi periodu, y entamaron a ser conocíos poles sos enerxétiques y atractives actuaciones nos escenarios. Aínda asina, les ventes n'EEXX fueron, como col so álbum predecesor, baxes.
Debío a complicaciones médiques, May tuvo ausente cuando la banda entamó a trabayar nel so tercer álbum,Sheer Heart Attack, que saliere a la venta en 1974 algamando'l segundu puestu nel Reinu Xuníu,[12] vendiéndose perbién a lo llargo toaEuropa, resultando discu d'oru nos Estaos Xuníos.[13] El discu dio-y a la banda la so primer toma de contautu col ésitu comercial. L'álbum esperimentó con un mecigayu d'estilos y xéneros musicales, incluyendo nelMusic Hall Británicu ("Killer Queen"),heavy metal ("Flick of the Wrist", "Brighton Rock", "Tenement Funster", "Now I'm Here", y "Stone Cold Crazy" – cantar queMetallica más tarde versionaría y pol que ganaría unGrammy), balaes ("Lily Of The Valley" y "Dear Friends"), ragtime ("Bring Back That Leroy Brown") yCaribbean ("Misfire"). Dende esti puntu Queen entamó a allonxase de les tendencies progresives de los sos primeros trabayos pa dir más a parar a un estilu “radio-friendly”, l'estilu “song-oriented”.Sheer Heart Attack dio pasu a unos nuevos patrones de soníu y melodía que seríen refinaos nel siguiente álbum,A Night at the Opera.
El single "Killer Queen" algamó'l númberu dos nos charts británicos,[10] y convirtióse nel so primer hit nos EEXX, algamando'l númberu dolce nel Llibru Billboard de los 40 Top Hits.[14] Combinaba “camp”,vodevil, music hall británicu cola virtuosidá de Brian May a la guitarra. El segundu single del álbum, “Now I'm Here”, una composiciónhard rock más tradicional foi númberu once nes llistes britániques.
En 1975, la banda fizo un tour mundial con vestíos pa caún diseñaos porZandra Rhodes y con múltiples xuegos de lluces y efeutos. El tour pasó polos Estaos Xuníos, apaeciendo por primer vegada nos titulares de prensa, y tocaron por primer vegada enCanadá a primeros d'abril. Tamién nesi tiempu, el manager de la banda Jim Beach canceló el so contratu con Trident. Consideraron delles opciones, d'ente les cuales taba'l manager deLed Zeppelin,Peter Grant. Grant quería que firmaren cola productora propiedá de Led Zeppelin,Swan Song Records. Eso yera inaceptable pa Queen, de forma que contautaron col manager d'Elton John,John Reid, quien aceutó la posición. N'abril de 1975 la banda fizo un tour perXapón per primer vegada.
Más tarde, nesi mesmu añu la banda grabó y sacó al mercáuA Night at the Opera. N'aquelles, foi l'álbum producíu más caru na historia.[15] Al igual que'l predecesor, l'álbum muesaba dellos estilos musicales y esperimentaciones col soníuestéreo. En "The Prophet's Song", una épica canción d'ocho minutos, al mediu del cantar una seición nun yera otra cosa qu'uncanon, con frases simples superpuestes pa crear un soníu multicoral dafechu. L'álbum foi peresitosu nel Reinu Xuníu,[10] y algamó'ltriple platín nos Estaos Xuníos.[13]. Ye consideráu'l so “magnum opus”; en 2003, foi consideráu'l númberu 230 na revistaRolling Stones na llista de los 500 álbumes más grandes de la historia.[16]
L'álbum tamién contenía el single peresitosu de "Bohemian Rhapsody", que foi númberu unu nel Reinu Xuníu per nueve selmanes,[10] y ye'l tercer single más vendíu nel Reinu Xuníu en tola historia; algamó tamién el puestu novenu nes llistes de los más vendíos nos Estaos Xuníos (un rellanzamientu de 1992 algamó'l númberu dos).[14] Bohemian Rhapsody foi votada, a esgaya vegades, la meyor canción de tolos tiempos.[17][18] La banda decidió facer un videu que fuere col single. El segundu single del álbum, “You're My Best Friend", algamó'l sestu puestu nos Estaos Xuníos[14] y convirtióse nun Top Ten Hit a lo llargo tol mundu.
Pa 1976, Queen tornó al estudiu, onde grabaronA Day at the Races, que pue ser confundíu cenciellamente como álbum collaciu d'A Night at the Opera.[19] Tomaron de nuevo prestao'l nome d'una película de losHermanos Marx, y la so portada yera perasemeyada a la d'A Night at the Opera, una variación na mesma Cresta de Queen. Musicalmente, l'álbum foi tanto pa fans como pa críticos de nivel un fuerte esfuerciu, y algamó'l númberu unu nos charts ingleses.[10] El hit más sonáu nel álbum foi "Somebody to Love", un cantar inspiráu nel gospel nel que Mercury, May, y Taylor grabaron delles vegaes les sos voces pa facer un coru de cien voces. El cantar colocose segundu nel Reinu Xuníu,[10] y númberu trece na llista singles de los Estaos Xuníos.[14]. L'álbum tamién destacó por unu de los cantares más heavy del grupu, el "Tie Your Mother Down" de Brian May, que convirtióse nun componente básicu de les sos actuaciones en direutu.
Tamién en 1976, Queen tocó un de los sos más famosos conciertos, un conciertu enHyde Park,Londres. Obtuvo una asistencia récor, con 150.000 persones confirmaes. Dellos averaron la cifra a cuasi 180.000, ya inusualmente decaróse en dellos medios cifres d'ente 150.000 y 200,000.[20]
Freddie Mercury demientres un conciertu enHannover en 1979
News of the World foi llanzáu un añu dempués. Contenía bayura de cantares feches a midida p'actuaciones en direutu, incluyendo "We Will Rock You" y la balada rock "We Are the Champions", dambes algamando'l númberu cuatro nos Estaos Xuníos y pasando a serhimnos internacionales n'eventos deportivos.[14] Roger Taylor sacó el so primer trabayu en solitariu en 1976 en forma de single: la cara A yera una versión d'un cantar deThe Parliaments "I Wanna Testify", y la B yera un cantar de Taylor nomáu "Turn On The TV".
En 1978 la banda asoleyóJazz, incluyendo los hits "Fat Bottomed Girls" y "Bicycle Race" que fueren tamién sacaos nun doble single de doble cara. La pallabra "jazz" nun foi usada en sentíu estrictu, y l'álbum foi destacáu polos críticos pola so coleición de diferentes estilos, pese a nun ser eljazz un d'ellos.Rolling Stones criticolu por ser “aburríu”, diciendo "Queen nun tien la imaxinación pa tocar jazz – Queen nun tien imaxinación, nesi sen, pa tocar rock & roll".[21] La portada del álbum foi inspirada por una pintura delmuru de Berlín. Importantes cantares del álbum yeren "Dead on Time", "Don't Stop Me Now", "Let Me Entertain You", y "Mustapha", na que lamúsica árabe ye combinada con guitarra llétrica al estilu heavy.
El primer álbum en direutu de la banda,Live Killers, foi asoleyáu en 1979; convirtiéndose por dos vegades n'álbum de platín nos Estaos Xuníos.[22] Tamién asoleyaron el perfamosu single "Crazy Little Thing Called Love", un cantar tipu “rockabilly” al estilu d'Elvis Presley. El cantar fizo'l top-ten en munchos países, y foi'l primer númberu unu de la Banda nos Estaos Xuníos.[14]
Queen entamó los '80 conThe Game. N'él taben los singles "Crazy Little Thing Called Love" y "Another One Bites the Dust", dambos aportando al númberu ún nos Estaos Xuníos.[14] L'álbum caltúvose númberu un per cuatru selmanes nos Estaos Xuníos,[23] y vendió más de cuatro millones de copies.[13] Tamién foi l'únicu álbum na historia qu'algamó el primer puestu na revistaBillboard nes seiciones derock,música dance, yR&B simultáneamente. L'álbum tamién supunxo la primer apaición delsintetizador nun álbum del grupu.
En 1981, Queen convirtióse na primer gran banda de rock en tocar n'estadiossudamericanos. Queen tocó pa una audiencia total de 479.000 persones nel so tour sudamericanu, incluyendo cinco shows n'Arxentina. N'ochobre de 1981, Queen tocó pa más de 150.000 fans en Monterrey (Estadiu Universitariu) y Puebla (Estadiu Zaragoza),Méxicu.
Tamién en 1981, Queen trabayó conDavid Bowie nel single "Under Pressure". Esta primer collaboración con otru artista foi daqué espontáneu, foi por mor de que Bowie pasare pol estudiu demientres Queen taba grabando.[24] La banda tuvo darréu encantada colos resultaos, pero Bowie nun cantó'l cantar en direutu por munchos años. Dende que s'asoleyó, el cantar foi esitosu a esgaya, aportando'l númberu unu en Gran Bretaña. La llinia de baxu foi más tarde emplegada porVanilla Ice pal so ésitu de los '90 "Ice Ice Baby", provocando darréu l'amenaza d'un pleitu pol usu d'esa muestra. El pleitu nun aportó a xuiciu y establecióse una cantidá nun revelada.[25]
Más tarde, esi añu, Queen llanzó el so primer álbum de recopilación, tituláuGreatest Hits, que contenía los meyores cantares del grupu dientru los años1974-1981. Foi enforma esitosu, y hasta l'añu 2007, ye'l álbum meyor vendíu nel Reinu Xuníu.[26] Taylor pasó a ser el primer miembru de la banda qu'asoleyó tou un álbum en solitariu en 1981, entituláuFun In Space.
En 1982 la banda asoleyó l'álbumfunkHot Space. La banda dexó de facer xira porAmérica del Norte dempués del tour d'esti álbum, como resultáu del menguar del so ésitu ellí, y pese a tener actuao na televisión americana per primer y única vegada pa ellos demientres la octava selmana de la premiere delSaturday Night Live. Queen dexóElektra Records, so discográfica nos Estaos Xuníos, Canadá, Xapón,Australia, yNueva Zelanda, y fichó porEMI/Capitol Records.
Tres tar trabayando de forma incesante por más de diez años, Queen decidió que nun actuaría demientres tou1983. A lo llargo d'esi añu, grabaron un nuevu álbum, y dellos de los miembros de la banda esploraron proyeutos paralelos y trabayos en solitariu. May asoleyó un mini-álbum entituláuStar Fleet Project, nel que collaborabaEddie Van Halen. Un compositor canadiense de música con ordenadores, Kevin Chamberlain, aidó coles voces y música de fondu pal proyeutu en solitariu de Freddie Mercury, que foi más tarde canceláu debío a diferencies creatives.
En 1984, Queen asoleyó l'álbumThe Works, nel que incluyíense los peresitosos singles "Radio Ga Ga" y "I Want to Break Free". Pese a esos ésitos, l'álbum nun xurdió bien nos Estaos Xuníos. "Radio Ga Ga" foi'l caberu “Top Cuarenta” del país hasta l'ésitu del '89 "I Want It All".
Queen pasó esi añu pola llocalidásudafricana deBofutatswana, nel estadiu deSun City.[27] Al tornar a Inglaterra fueron oxetu de la indignación y sentimientu d'ultrax de xente enforma, debío a que tocaron en plena época delapartheid y violando l'acuerdu d'aisllamientu internacional. La banda alegó tener tocao ellí pa fans de so d'aquel país, destacando que siempre los sos conciertos integraben a dambos coleutivos.
A primeros de 1985, la banda foi la cabezalera de dos nueches del festivalRock in Rio. Taben reservaos pal 11 y 18 dexineru, pero como en dambes nueches la banda sólo tuvo enriba l'escenariu pasada la medianueche, dalgunes fontes menten que fueren el 12 y 19 de xineru. En cada nueche tocaron pa 325.000 persones.
Mercury tamién sacó el so primer álbum en solitariu,Mr. Bad Guy, n'abril. NelLive Aid, acontecío enWembley el 13xunetu de1985, Queen tocó dellos de los sos mayores ésitos na que lleva siendo considerada la meyor actuación en direuto de la historia hasta la fecha.[28]
Revitalizaos pola rempuesta del Live Aid y como resultáu del puxu de les sos ventes de discos, Queen despachó 1985 asoleyando'l single "One Vision". El cantar foi amás emplegao pa la películaIron Eagle.
Más tarde esi añu, Queen encaminose nun tour del que vendió toles entraes y foi'l más llargu de la banda, en sofitu al discu d'A Kind of Magic. El máximu esponente delMagic Tour foi nelWembley Stadium enLondres y resultó ser finalmente un doble álbum en vivu,Queen Live At Wembley Stadium, asoleyao enCD,casette, videu y enDVD, según en qué años. Tocaron en Wembley per dos nueches siguíes (más de 72.000 persones en cada actuación), nun pudiendo facelo una tercera debío a que taba reservao, pero tocaron enKnebworth Park. El show escosó les entraes en dos hores y más de 120.000 fans enllenaron el parque pal que foi'l meyor pieslle d'una xira de Queen con Mercury.[29] Más d'un millón de persones vieron el show –400.000 sólo nel Reinu Xuníu, un récor nesos tiempos.[27]
Dempués de trabayar en dellos proyeutos en solitariu demientres1988 (incluyendo la collaboración de Mercury conMontserrat Caballé,Barcelona) la banda asoleyó l'álbumThe Miracle en 1989. El discu siguía la direición d'A Kind of Magic, emplegando soníu pop-rock mezao con dellos númberos heavy. Presentó los ésitos europeos "I Want It All", "Breakthru", "The Invisible Man", "Scandal", y "The Miracle". La especulación tornó sobre un posible frañar de la banda nun futuru averao, o que Mercury debía tar sofriendo dalgún problema de salú.
The Miracle tamién entamó el cambéu de direición de la filosofía lletrista de Queen. Dende l'entamu de la banda, cásique tolos cantares fueren creaos por miembros del grupu, sumando perpocos nomes d'otres persones. ConThe Miracle, de toes formes, les lletres de la banda fueren escrites de forma más collaboradora, y votaron caltener el productu final de Queen sólo como grupu.
Los álbumes finales y la muerte de Mercury (1990–1997)
"Hebo de tou nesi momentu nel que supimos que Freddie diba desapaecer, caltuvimos la cabeza baxa."Brian May
Los rumores entamaron a esparcese naprensa sensacionalista y en cualesquier parte en 1988 acerca de que Mercury padecíaSIDA. Pese a que los rumores yeren verdá, Mercury refugolos dafechu nesi momentu. De toes formes, la banda decidió siguir faciendo álbums llibres de conflictos internos y diferencies, entamando conThe Miracle y siguiendo conInnuendo en 1991. Pese a que la so salú diba deteriorándose, Mercury continuó contribuyendo, trabayando con un fervor creativu. La banda asoleyó la so segunda recopilación conGreatest Hits II, n'ochobre de 1991.
El 23 depayares de1991, nuna declaración preparada y fecha nel so llechu de muerte y asoleyada en prensa escrita, Mercury finalmente confirmó que tenía SIDA. En dalgo más de 24 hores tres l'anunciu, Freddie Mercury finó. Los sos servicios fúnebres fueron privaos, respetando la tradición relixosazoroastriana familiar.
"Bohemian Rhapsody" foi reasoleyada en formatu de single n'acabando morrer Freddie, con "These Are the Days of Our Lives" na cara B. El single algamó'l númberu 1 por segunda vegada nel Reinu Xuníu. Les recaudaciones del single – aproximadamente 1.000.000 de llibres esterlines, equivalente a 1.314.233,14euros – fueron donaos a laTerrence Higgins Trust[30], una fundación británica de llucha escontra del SIDA.
La banda tamién despachó'l so contratu con Capitol Records y firmó un contratu conHollywood Records como la so nueva discográfica n'EEXX.
La estatua de Freddie Mercury enMontreux que tamién foi pa la portada del álbumMade in Heaven (1995).
Queen realmente nunca frañó nin se desanició pese a que'l so caberu álbum con material orixinal, entituláuMade in Heaven (fechu nel cielu), foi asoleyáu en1995, cuatro años dempués de la muerte de Freddie. Construyóse a partir de les sesiones finales de grabación de Mercury en 1991, sumándo-y material d'estudiu d'álbums previos. Amás, tamién s'incluyó material del álbum en solitariu de MercuryMr. Bad Guy y un cantar asoleyáu orixinalmente nel primer proyeutu en solitariu de Royer Taylor en paralelu,The Cross. May y Taylor tienen apaecío y participao en proyeutos destinaos a recaudar dineru pa la investigación del SIDA. La cabera participación de John Deacon cola banda foi en 1997, cuando grabaron el cantar "No-One but You (Only the Good Die Young)" (Naide como tú (sólo los bonos muerren mozos). Foi'l caberu cantar orixinal grabáu polos tres restantes miembros de Queen, y foi asoleyáu como “bonus track” nel álbum recopilatoriuQueen Rocks al añu siguiente.
Munchos proyeutosQueen + fueron desendolcaos nos siguientes años, dellos d'ellos meros remixes ensin intervención artística por parte la banda. En 1999, un álbumGreatest Hits III foi asoleyáu. Esti llanzamientu, ente otros, incluyía una versiónrap de "Queen +Wyclef Jean" del cantar "Another One Bites the Dust"; una versión en direuto de "Somebody to Love" porGeorge Michael; y una versión en direuto de "The Show Must Go On", interpretada en direuto en 1997 conElton John.
Brian May y Roger Taylor tocaron xuntos como Queen en bayura ocasiones (ceremonies de premios, conciertos benéficos, y eventos asemeyaos), compartiendo voz con dellos cantantes invitaos. Tamién grabaron munchos ésitos conocíos de Queen como "We Will Rock You" y "We Are the Champions".
En 2003, cuatro nuevos cantares fueron grabaos por Queen pa lacampaña 46664 deNelson Mandela escontra'l SIDA. Aínda asina, nun salieron n'álbum n'aquelles versiones d'estudiu d'Invincible Hope (Queen + Nelson Mandela, fazaña. Treana Morris),46664 - The Call,Say It's Not True, yAmandla (Anastacia, Dave Stewart y Queen).
A finales de 2004 May y Taylor anunciaron que diben axuntáse y tornar con una xira en 2005, conPaul Rodgers (fundador y ex-líder y cantante deFree yBad Company). El sitiu web de Brian May tamién dio l'anuncia de que Rodgers incorporaríase a ellos comoQueen + Paul Rodgers, nun reemplazando al fináu Freddie Mercury, y el retiráu Deacon nun participaría;[4]Danny Miranda deBlue Öyster Cult reemplazaríalu al baxu. Otros miembros del tour incluyíen al tecláuSpike Edney, quien tocare guitarra y teclaos en shows de Queen dende 1984, y el guitarrista adicional Jamie Moses, quien entamó trabayando con May n'actuaciones en solitariu a entamos de los 1990s.
Un doble CD en vivu,Return of the Champions, foi asoleyáu el19 de setiembre de2005. Nel qu'apaecía la incorporación de Paul Rodgers y foi grabáu en direuto en mayu 2005 demientres el conciertu de la xira de Queen + Paul Rodgers nel Sheffield Arena enSheffield,Inglaterra. Tamién s'asoleyare un DVD del conciertu.
En marzu de 2006 Queen + Paul Rodgers entamaron un tour pelos Estaos Xuníos y Canadá. Amás, Queen + Paul Rodgers estrenaron el so primer nuevu cantar, una collaboración nomada "Take Love", demientres el tour pelos Estaos Xuníos. El28 d'abril de2006, Queen + Paul Rodgers asoleyaron el so segundu DVD en vivu,Super Live in Japan; que fuere filmáu nelSaitama Super Arena el27 d'ochobre de2005.
El15 d'agostu de2006 Brian May confirmó per so website y el club de fans que Queen + Paul Rodgers entamaría a producir un nuevu álbum d'estudiu n'ochobre, y que sería grabáu nuna “llocalidá secreta”.[32]
Cuando se fizo públicu que "Bohemian Rhapsody" yera'l cantar más radiáu enxamás enRadio 1 de laBBC al final del caberu “Show de les llistes d'ésitos” (Chart Show) de “JK y Joel”, Roger Taylor comunico-yos per conexón telefónica col estudiu que'l discu que taben grabando taba nel so intermediu, y que sería asoleyáu en dalgún momentu del 2008, y que diría siguío d'una xira.
Xunto conElectronic Arts, Queen asoleyó un xuegu d'ordenador,Queen: The Eye en 1998, anque al final resultó un fracasu. La música del mesmu contenía cantares d'un pergrande abanicu del grupu, en bayura casosremixes tresformaos en nueves versiones instrumentales; y pese a que foi bien recibíu el xuegu carecía d'una bona xugabilidá. A la suma d'esi problema, el xuegu requería d'un ampliu tiempu de desenrollu, faciendo incluso que los elementos gráficos asemeyaren tar fuera del tiempu correspondiente.
Baxo la supervisión de May y Taylor, a esgaya proyeutos tienen tao envueltos d'un catálogu de videos y cantares de Queen. Como exemplu d'esto tan el DVD asoleyáu del so conciertu de 1986 en Wembley (entituláuLive At Wembley Stadium), el conciertu en 1982 en Milton Keynes (Queen on Fire - Live at the Bowl), y dos volúmenes de videoclips de los sos ésitos, Greatest Video Hits (Volúmenes 1 y 2, abarcando los '70 y '80) que fueren tornaos a5.1 ysoníu surroundDTS. Por agora, sólo dos de los álbums de la banda,A Night at the Opera yThe Game, tornáronse completamente a un multicanal d'alta resolución en DVD-Audio. Nel casu d'A Night at the Opera, en 2005, por mor del 30 aniversariu del so asoleyamientu, foi reasoleyáu con delles mezcles revisaes y tornaes al acompañando videos nun set de CD+DVD-Video.
Nes series del xuegu de lluchaGuilty Gear, hai amás un personaxe col nome de caún de los componentes del grupu.
Nos Estaos Xuníos, "Bohemian Rhapsody" foi reasoleyada como single en 1992 dempués d'apaecer na películaWayne's World. El single a consecuencia d'ello algamó'l númberu dos nos charts d'EEUU (con "The Show Must Go On" como primer cantar del single) y aidó al retornar de la popularidá del grupu a Norteamérica.
Calteniendo la tradición (dende la quinta Estación) de nomar a cada episodiu d'una temporada con cantares d'una banda de rock famosa de la era de los '70 (Led Zeppelin pa la quinta estación,The Who pa la sesta y losRolling Stones pa la sétima), la octava y final estación d'esi nomáu “Show de los '70” consistió n'episodios entitulaos con cantares de Queen, con Bohemian Rhapsody sirviendo d'“estación premier”.[33]
El11 d'abril de2006 Queen apaeció nel concursu de televisión d'Estaos XuníosAmerican Idol. Cada concursante tuvo que cantar un cantar del grupu demientres esa selmana, apaeciendo cantares como "Bohemian Rhapsody", "Fat Bottomed Girls", "The Show Must Go On", "Who Wants to Live Forever" ya "Innuendo". Brian May más tarde criticó'l show por editar delles escenes específiques,[34] una de les cuales fizo qu'un de los momentos del grupu, col concursanteAce Young diera una imaxe negativa, pese a ser tolo contrario.
Al Murray's Happy Hour (La Hora Feliz d'Al Murray) inclúi un tema de Queen, "Don't Stop Me Now", que sirve d'introducción y p'actuaciones de los concursantes xunto conAl Murray cantando estremaos cantares de Queen en cada episodiu.
La banda tuvo tamién tentada de proveer de material pa emplegalu en "The Hotel New Hampshire" pero'l proyeutu foi abandonáu, anque'l cantar "Keep Passing The Open Windows" (una fras destacable na película) sobrevivió.
La producción orixinal de Londres taba prevista pa ser retirada el sábadu7 d'ochobre de 2006 nel Dominion Theatre, pero debío a la demanda del públicu el show foi estendíu indefinidamente.We Will Rock You convirtióse asina hasta agora nel musical que más tiempu d'estancia tien tao nesti teatru londinense, batiendo'l record anterior, el delmusical deGrease.[35]
El musical asoleyóse coincidiendo cola celebración de los 50 años de reináu deSabela II. Como parte de les celebraciones d'esi fechu Brian May llevó a cabu unsólu de guitarra del "God Save the Queen",[36] tal y como ta interpretada nel álbum de Queen deA Night at the Opera, dende'l teyáu delBuckingham Palace. La grabación d'esta interpretación foi emplegada como cantar de final de discu de la versión de ”A Night At The Opera” asoleyada en DVD pol so 30 aniversariu.
Sean Bovim creó "Queen at the Ballet", un tributu a Freddie Mercury qu'emplega música de Queen como banda sonora pa los bailles del show, nel que los baillarines interpreten hestories con cantares como “bohemian Rhapsody”, “Radio Ga Ga” y “Killer Queen” de fondu.
La esperimentación musical figuró siempre d'una mena perfuerte nos cantares de Queen. Una carauterística distintiva de la música de Queen son les armoníes vocales que davezu yeren reproducíes por May, Mercury y Taylor y que destaquen nos álbumesA Night at the Opera yA Day at the Races. Parte d'esti trabayu de fondu del soníu, asina como'l so desendolcu, puen ser tamién atribuyíos al so antiguu productor Roy Thomas Baker y al so inxenieru Mike Stone. Amás de les armoníes vocales, Queen tamién son destacaos polesgrabaciones multipistes de voces finxendo'l soníu d'un grancoru per mediu d'overdubs. Según Brian May, hay más de 180 overdubs vocales en "Bohemian Rhapsody".[41] Munches canciones de Queen fueren tamién compuestes camentando na actuación del públicu, como "We Will Rock You", "We Are the Champions" y “Radio Ga Ga”.[42]
Michael Jackson foi amigu de Mercury a entamos de los '80 y foi al mesmu tiempu citáu nel álbum deHot Space como gran influencia dempués de tener fecho en 1982 l'álbum deThriller, nel que Mercury al entamu taba previsto que xurdiere.[61] Queen tamién tien sío citao como mayor influencia nel xéneru "metal neo-clásicu" pol guitarrista suecu-americanuYngwie Malmsteen.[62] "Stone Cold Crazy", del álbumSheer Heart Attack (1974), ye tamién citao davezu como un de los primeros y más averaos precursores delMetal speed o el subxéneruthrash metal (Metal basoria).[63]Metallica grabó una versión del cantar, qu'apaeció nel discu "Rubaiyat — Electra's 40th Anniversary" en 1990, y ganó unpremiu Grammy pola meyor actuación en direuto nel añu 1991. Amás, entamando los '70 Queen aidó a alitar la evolución del xéneruheavy metal dexando de llau muncha de la so influencia delblues;[64][65]asina, la nomada “Nueva Ola de Heavy Metal Británicu” (n'inglés conocida comothe New Wave of British Heavy Metal) siguió un camín asemeyáu axuntando la música cola sensibilidá delpunk rock y faciendo medrar con énfasis la influencia del speed.
En 2005, acordies colLlibru Guinness de los Récores, los álbums de Queen tienen tao un total de 1.322 selmanes o ventisiete años nos charts del Reinu Xuníu; más tiempu que cualaquier otru grupu incluyendo aThe Beatles yElvis Presley.[66] Temién en 2005, al asoleyase el so primer álbum con Paul Rodgers, Queen pasó al tercer puestu nes llistes d'actos musicales británicos que mayor tiempu en conxuntu tienen tao nes llistes.[67]
En 2006 l'álbumGreatest Hitsfoi nomáu como l'álbum meyor vendíu na historia del Reinu Xuníu, con ventes naquelles de 5.407.587 copies, más de 604.295 copies más que'l so competidor más averáu, elSgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band deThe Beatles. L'álbum deGreatest Hits II algamó'l séptimu puestu en ventes con 3.631.321 copies.[68] En xineru de 2007 el discu theirGreatest Hits I & II foi'l discu más descargáu d'iTunes en Norteamérica.[69]
En definitiva, un de los grupos del rock de más ésitu, influencia y popularidá asoleyando un total de dieciocho àlbums númberos unu, dieciocho singles númberu unu y diez DVDs númberos unu en tol mundu faciéndo-yos unu de los grupos de música de mayores ventes. Tienen vendíos más de 300 millones d'álbumes[2] y más de 180 millones de singles per tol mundu, incluyendo 32,5 millones d'álbumes sólo nosEstaos Xuníos hasta 2004.[3] La banda ye tamién l'únicu grupu nel que tou miembru tien compuestu más d'un single númberu unu en llista d'ésitos.[70]
Record Mirror: 2u Meyor Recién Aportao Británicu, 2u Meyor Single ("Killer Queen"), 9u Grupu Internacional
NME: 8u Meyor Grupu Británicu, 7a Banda Meyor Nel Escenariu, 4u Grupu Más Prometedor nel mundu, 3er Nuevu Nome Más Prometedor, 17u Meyor Grupu Mundial
Disc: Meyor Banda En Vivu, Meyor Grupu Internacional, Meyor Grupu Británicu, Meyor Single ("Killer Queen"), 3er Meyor Álbum (Sheer Heart Attack), 5u Meyor Álbum (Queen II)
Premiu Ivor Novello a Mercury por "Killer Queen"[78]
Premiu del Lleón d'Oru (Bélxica) a Mercury por "Killer Queen"
Premiu Carl Allen por contribución a la Industria del Baille de Salón
1976
NME: Meyor Banda nel Escenariu, 2u Meyor Grupu, 5u Meyor Grupu Mundial, 3er Meyor Grupu Mundial nel Escenariu, Mercury: 7u Meyor Cantante Mundial, May: 3er Meyor Guitarrista, Primer Single Británicu ("Bohemian Rhapsody"), 2u Álbum ("A Night at the Opera")
Record Mirror / Disc: Meyor Grupu Británicu, Primer Grupu Mundial, Single Númberu 1 ("Bohemian Rhapsody"), Sestu Meyor Álbum ("A Night at the Opera"), Mercury: 5u Meyor Cantante Británicu, 6u Meyor Cantante del mundu, 4u Meyor Compositor Británicu, 5u Meyor Compositor Mundial, May: 4u Meyor Músicu Británicu, 4u Meyor Músicu Mundial
Sound: Meyor Banda, Meyor Álbum (A Night at the Opera), Meyor Single ("Bohemian Rhapsody")[79]
Permiu Ivor Novello a Mercury por "Bohemian Rhapsody"[78]
1977
Premiu Brittania: Meyor Single Británicu de los Caberos 25 Años ("Bohemian Rhapsody")[80]
Europe One Radio: Banda de Rock con Meyor Potencial
Daily Mail: Meyor Grupu
1979
Music Life, Xapón: Meyor Grupu, Meyor Álbum (Jazz), Meyor Single, Meyor Cantante, Meyor Guitarrista, Meyor Batería, Meyor Baxista
1980
PremiosJuno, Canadá: Meyor Grupu, Meyor Single Internacional ("Another One Bites the Dust"), Meyor Álbum Internacional (The Game)
Record World USA: Meyor Grupu Masculín, Meyor Producción, Meyor Cruce de Discu (Toos daos a "Another One Bites the Dust")
Premios Dick Clarke, USA: Meyor Banda
Circus Magazine (revista), USA: 2u Meyor Grupu, 1er Show en Vivu, Álbum Númberu 1 (The Game), Single Númberu 1 ("Another One Bites the Dust"), Single Númberu 3 ("Crazy Little Thing Called Love"), Mercury: 2u Meyor Vocalista Masculín, 3er Meyor Compositor, 3er Meyor Tecláu; 3er Meyor Guitarrista, 3er Meyor Baxu, 3er Meyor Batería
1981
Premios de la Música Americana: Single Pop/Rock Más Queríu ("Another One Bites the Dust")[77]
Music Life, Xapón: Meyor Grupu, Meyor Vocalista, Meyor Baxu, 2u Meyor Guitarrista, 2u Meyor Percusionista
Premiu NARM, USA: Single Más Vendíu de 1980 ("Another One Bites the Dust")
1984
Premiu Nordoff-Robbins Music Therapy Silver Clef: Contribución Destacada a la Música Británica
Premios UK Video: Altamente Eloxáu na Categoría de Meyor Recopilatoriu porThe Works EP. Premiu al Meyor Videu por "Radio Ga Ga"
1986
Encuesta del Llector del Daily Mirror Reader: Meyor Grupu Británicu, Meyor Vocalista Masculín, 5u Meyor Álbum (A Kind of Magic)
Daily Express: Premiu a la Meyor Portada d'Álbum (A Kind of Magic)
Premios British Video: Premiu al Meyor Videu Musical (Live In Rio)
1987
Sun: Meyor Vocalista Masculín a Mercury
Capital Radio London: Meyor Grupu
Premiu Ivor Novello: por Contribución Destacada a la Música Británica
Premios British Video: Meyor Videu, na categoría de Música por "Live In Budapest"
1988
Festival Golden Rose, Montreux: Conferencia International de Música: Meyor Videu Mundial de Llarga Duración (The Magic Years)
Festerio, Rio de Janeiro: Meyor Videu Documental (The Magic Years)
1989
Premios Independientes de la Televisión: Meyor Banda de los Ochenta
Festival de Cine y Videu d'EEUU: Premiu Pantalla de Plata (The Magic Years)
Premios Diamond, Antwerp: Premiu a los Meyores Efeutos Especiales ("The Invisible Man")
1990
Premios Brit: Contribución Destacada a la Música[78]
1991
Festival de Cine y Videu Americanu, Chicago: Innuendo ganó'l Primer Premiu, I'm Going Slightly Mad ganó'l 3er Premiu por Escelencia Creativa na categoría de Cultura del Arte y la Interpretación
Premios Monitor (Sociedá Internacional de Teleproducción), Ciudá de Nueva York: Videu Musical Más Llográu ("Innuendo")
1992
Premios Brit: Mercury recibió'l Premiu Póstumu de Destacada Contribución a la Música, Premiu al Meyor Single ("These Are the Days of Our Lives";).[81]
Premiu Ivor Novello: Meyor Single ("These Are the Days of Our Lives"), May recibió'l Premiu a la Meyor Anuncia Televisiva Musical ("Driven By You")
Premiu Golden Giraffed: Greatest Hits II (Premiu dau pola Asociación de Productores Musicales d'Hungría)
Premios MTV: Meyor Videu d'una Película (Wayne's World)
Festival del Cine y la Música d'EEXX, Chicago: Premios Cámara d'Oru (The Freddie Mercury Tribute), (Greatest Flix II), ("The Show Must Go On") ("These Are the Days of Our Lives")
1993
Premiu Ivor Novello: a Mercury ("Living on My Own") (póstumu)
Sociedá Americana de Compositores, Autores y Editores: Mercury premiáu póstumamente por "Bohemian Rhapsody" como Tema Más Tocáu nos EEUU hasta 1993
Premios Monitor, Hollywood: Premios "Red Couch" (Greatest Flix II y "I'm Going Slightly Mad")
1997
Premiu Ivor Novello: Meyor Cantar Llírica y Musicalmente ("Too Much Love Will Kill You")
2001
Festival del Cine Golden Rose, Montreux: Prix de la Presse (del francés, Premiu de la Prensa)(The Freddie Mercury Untold Story)
2002
Festival del Cine de Nueva York: Medaya Mundial d'Oru pol Meyor Programa Televisivu y d'Esparcimientu (Seición de Variedá Especial), Medaya Mundial d'Oru pol Meyor Videu en VHS (Seición de Videu Musical) porThe Freddie Mercury Untold Story
Premios Capital FM: Contribución Destacada a la Música
Récores Mundiales Guinness: meyor single británicu de los caberos 50 años ("Bohemian Rhapsody")
Premios Annuales DVD: Meyor DVD-Audio/Non Videu (A Night at the Opera)
Premios Surround Music: "Mix Más Aventuráu" y "Eleición del Oyente" (A Night at the Opera)
2003
Premios Anuales DVD: Meyor DVD-Audio (The Game)
Premios DVD de la Universidá Sheraton: DVD-Audio Del Añu (The Game)
Premios de les Lleendes Capitales: Grupu Llexendariu
Premiu DVD de la Música Europea: Meyor DVD en Vivu (Live At Wembley Stadium)
Premiu Surround Music: "Meyor Mix: Non d'orquesta" (The Game)
1999 – La banda foi votada la segunda más grande de la historia.[82]
2005 – L'actuación en Live Aid de la banda ye votada dos vegaes nuna llarga seleición ente músicos y críticos como'l mayor espectáculu en direuto de tolos tiempos.[28]
2007 – La banda foi votada la “Meyor Banda Británica de Tolos Tiempos”.[83]
El llogo de Queen, tamién conocíu como La Cresta de Queen, foi disañáu por Mercury (quien obtuvo un diploma n'Ilustración y Diseñu Gráficu nelEaling Art College de Londres) poco enantes de qu'asoleyaren el so primer álbum. El llogo amuesa los signos delZodiacu de los cuatru miembros: doslleones porLleo (Deacon y Taylor), un cámbaru porCáncer (May), y dos “xanes” porVirgu (Mercury).[81] Los lleones tan a los llaos d'una estilizada Q, el cámbaru ta descansando enriba la mesma, y sobro él hai llames de fueu, demientres les xanes tán sentaes cauna a un llau a la vera d'un lleón. Hai tamién una corona endientru la Q y tol llogo ta cubiertu por un enormeAve Fénix. L'escudu enteru aseméyase abondo col escudu d'armes Real del Reinu Xuníu, sobre tou no que cinca a los lleones. El llogo orixinal, que s'atopaba na cara opuesta de la portada del primer discu, yera simple nes colloraciones, pese a qe n'álbumes posteriores pasose a emplegar el mesmu llogo con colores más llamativos pa portaes como les de 'A Night At The Opera o A Day At The Races.
.jpg)
