| ||||
|---|---|---|---|---|
| rexón histórica | ||||
 | ||||
| Alministración | ||||
| Xeografía | ||||
| Coordenaes | 41°36′N35°00′E / 41.6°N 35°E /41.6; 35 | |||
 | ||||
 | ||||
Paflagonia (enllatín Paphlagonia, engriegu Παφλαγονία) yera una antigua área del centro-norte d'Anatolia, na mariña delmar Negru, asitiada enteBitinia y elPonto, y separada deGalacia por un allongamientu escontra l'este del Olimpo Bitiniano. SegúnEstrabón, el ríuParthenius formaba la llende occidental de la rexón, y terminaba nel este xunto al ríuHalys.
Según la tradiciónhebrea yFlavio Josefo, Paflagonia ye la treslliteración griega del nome hebréuRiphath, quien foi un fíu deGomer, que de la mesma yera fíu deJafet que produció delles tribusceltes pal sieglu VIII e. C., quien emigraron al este d'Europa. Otra posibilidá ye que'l nomePaphlagonia tea conectáu col topónimuBlaëne rellacionáu n'última instancia col nome dau polos hitites a la rexónPalā.
Les fonteshitites más antigües referir a la rexón como «tierra de Palā» y yera una de les trés rexones nes que s'estremaba l'Imperiu hitita (les otres dos yerenLuwiya al sur, y el país d'Hatti, nel centru del imperiu). Los testos hitites más tardíos raramente mentar, porque la rexón tornara n'importancia, seique polos ataques de loskaskas[1] de los montes del norte que causaron serios problemes a los hitites mientres tola so hestoria.
La llingua de Palā nun yera l'idioma hitita, sinón una llingua autóctona emparentada col hitita denomadapalaíta. Ye posible qu'escontra'lsieglu XIII e. C., o inclusive antes, el palaíta tuviera estinguíu como llingua falada.[2]
Nelsieglu IX e. C. fórmase'l reinu deFrixa que la so espansión territorial incluyiría'l territoriu de Paflagonia. Esti reinu viose sometíu a ataques per parte de loscimerios, un pueblu ecuestre procedente del norte del Cáucasu, que tamién atacó'l reinu d'Urartu. La presión de los cimerios fixo cayer reinu de Frixa, que foi substituido porLidia como potencia hexemónica n'Anatolia central. El rei Alyates de Lidia conquistó'l territoriu de Paflagonia estendiendo'l so reinu hasta la vera izquierda delríu Halys en 585 e. C. Poco tiempu dempuésCiro II el Grande dePersia ganaría aCreso de Lidia nabatalla de Pteria (546 e. C.), pasando Paflagonia y tol reinu de Lidia a ser una provincia persa. El dominiu persa duraría hasta la invasión d'Alexandru Magnu, qu'en 334 e. C. llegó a la ciudá deGordio y ocupó Paflagonia.
Tres la muerte d'Alejandro, Paflagonia viose sometida aldominiu helenísticu, anque hubo periodos en que foi políticamente independiente de los reinos de losdiádocos. Paflagonia siguió siendo gobernada por príncipes locales, hasta que cayó sol dominiu delReinu del Ponto, tando sometida mientres dellos periodos pol reinu independiente deBitinia. La ciudá griega de Sinope siguió sicasí siendo independiente hasta'l 183 e. C. Darréu tantu Bitinia pasó a serprovincia romana en74 e. C. y un pocu más tarde tamién Ponto.
Pompeyu xunió los distritos costeros de Paflagonia y la mayor parte del Ponto a la provincia romana de Bitinia, anque l'interior del país quedó en manes de príncipes nativos hasta que la dinastía local escastóse y Paflagonia completa foi incorporada alImperiu romanu. El nome foi calteníu polos xeógrafos, anque la so fronteres nun tuvieron claramente definíes.
Darréu, nel sieglu V d. C., creóse una provincia de Paflagonia solImperiu bizantín. Nel sieglu VII d. C. Paflagonia pasó a formar parte delthema d'Opsikión y más tarde delthema de Boukellarión, antes de ser estremada en dos escontra'l 820 pa formar nuevamente una provincia separada alministrativamente.
Nesta rexón destacó la ciudá deSinop (n'honor deSinope), d'onde yera orixinariu ente otrosDiógenes el cínicu.
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos:Q622032
Multimedia:Paphlagonia
