Hu Yaobang (chinu: 胡耀邦Pinyin: Hú Yàobāng,Wade-Giles: Hu Yao-pang;20 de payares de 1915, Liuyang – 15 d'abril de 1989, Beixín) foi un líder de laRepública Popular China, que la so muerte desencadenó laRevuelta de la Plaza de Tiananmén. Hu pertenecía a la segunda xeneración de dirixentes de la República Popular, qu'entamó reformes mientres ladécada de 1980, y foi mientres enforma tiempu'l candidatu principal p'asoceder aDeng Xiaoping. Perdió gran parte de la so reputación mientres les protestes estudiantiles de 1986, pos se-y consideró incapaz de controlales.
Nació na ciudá de Liuyang, na provincia deHunan, nel senu d'una familia probe. A los 14 años dexó'l llar paternu pa enrolarse a les fuercies comunistes, ingresando nelPartíu Comunista de China en1933. Participó naLlarga Marcha y exerció como oficial políticu nelExércitu Popular de Lliberación sol mandu deDeng Xiaoping. Tres el advenimiento de la República Popular lideró la Lliga Xuvenil Comunista. Exerció munchos cargos nel partíu y foi un líder importante del Partíu tres laRevolución Cultural.
Cuando Deng Xiaoping llogró'l control del Partíu Comunista, el rival de Deng,Hua Guofeng foi releváu porZhao Ziyang comoPrimer Ministru de la República Popular China en1980 y por Hu Yaobang como Presidente del Partíu Comunista en1981. Hu tamién tomó posesión del cargu de Secretariu Xeneral del Partíu en 1980, anque hasta mediaos de1990 foi Deng el líder chinu de mayor influencia, a pesar de que namái ostentaba'l títulu de Presidente de laComisión Militar Central del Partíu.
Mientres el so mandatu, Hu trató de rehabilitar a los escorríos mientres laRevolución Cultural. En China sostiense mayoritariamente la opinión de qu'ési foi'l so llogru más importante.
Anque Hu foi declaráu reformista, y unu de los socios más importantes deDeng Xiaoping, en1987 forzóse-y a dimitir del puestu de Secretariu Xeneral del Partíu Comunista de China; que dexó oficialmente'l16 de xunu. Deng forzó a Hu a dimitir porque Hu nun tuvo ésitu controlando les manifestaciones estudiantiles de1986.
Hu Yaobang finó por causa de uninfartu de miocardiu nel intre d'una xunta del Partíu'l 15 d'abril de 1989. Nel anunciu de la so muerte describióse-y como: "El collaciu Hu Yaobang foi un acérrimo guerreru comunista, un gran revolucionariu proletariu y home d'estáu, y un destacáu líder del Exércitu Chinu". Anque yera un oficial "retiráu" que cometiera "errores", la presión pública forzó al Partíu Comunista de China a concede-y un funeral d'estáu cola presencia de los líderes del partíu, y a emitir un aponderamientu que destacaba'l so trabayu restaurando la norma política y promoviendo el desenvolvimientu económicu tres laRevolución Cultural.
Sicasí, muncha xente quedó insatisfecha cola lenta respuesta del partíu. El llutu públicu empezó nes cais deBeixín y nel restu del país. Na capital centrar nelMonumentu a los Héroes del Pueblu naPlaza de Tian'anmen. Esti llutu foi'l calce públicu de les roxures ante la perceición de nepotismu del gobiernu, la destitución inxusta, la muerte temprana de Hu, y el papel desempeñáu na solombra polos "vieyos", líderes oficialmente retiraos que sicasí calteníen un poder casi oficial, comoDeng Xiaoping. Les protestes amontáronse y desaguaron naRevuelta de la Plaza de Tian'anmen. Les idees de Hu tocantes a lallibertá d'espresión yllibertá de prensa influyeron en gran midida a los estudiantes que participaben nes protestes.
Tres el funeral de Hu, el so cuerpu foi incineráu. Hai rumores qu'indicaríen que la so vilba primeramente quixo que les sos cenices fueren soterraes na so casa de Liuyang. Sicasí, los líderes locales duldaron aceptar un pidimientu tan revesosu, y foi finalmente soterráu enGongqingcheng (lliteralmente "Ciudá de la Mocedá Comunista").
A pesar de la so evaluación oficial altamente favorable per parte del gobiernu, los medios de comunicación enmudecieron, y el so nome nun se mentó públicamente tres 1989. Los medios impresos que conmemoraben l'aniversariu de la so muerte en 1994 fueron retiraos antes de publicar.
El 9 de setiembre de 2005 informar nelWashington Post, nel artículu "Los planes de China pa honorar a un reformista", alrodiu de los planes de rehabilitar la so imaxe, con motivu del 90 aniversariu de la so nacencia, el 20 de payares[ensin referencies]. Arrexuntóse una coleición de los sos escritos y redactóse unabiografía oficial. La biografía foi fonte de discutiniu, pos hai una biografía de tres volúmenes redactada por ex ayudantes de Hu Yaobang, que permanez ensin publicar y ta sol control del gobiernu. Entamóse celebrar un actu conmemorativo en Hunan, onde nació. Anque foi vistu por dellos observadores como un posible pasu preliminar pa revaluar la Revuelta de la Plaza de Tian'anmen de 1989, tales movimientos siguen siendo refugaos.
El 18 de payares de2005, el Partíu Comunista celebró oficialmente'l 90 aniversariu de la nacencia de Hu Yaobang (la celebración foi adelantrada dos díes), con actividaes na Casa del Pueblu.
Anque les revistes que diben publicar artículos conmemorativos fueron primeramente deteníes antes de publicar, la prohibición llevantóse y les revistes publicáronse.
Esa foi la primer vegada que'l nome de Hu Yaobang apaeció públicamente. Esisten posibilidaes de que la so imaxe rehabilítese, lo que podría traer una revaluación de la Revuelta de la Plaza de Tian'anmen per parte del Partíu Comunista.
Dellos analistes políticos aducieron que l'alministración del anterior presidenteHu Jintao deseyaba acomuñar cola popular imaxe de Hu Yaobang[ensin referencies]. Dambos llegaron al poder al traviés de laLliga Xuvenil Comunista. Hu Yaobang foi coles mesmes el causante del ascensu de Hu Jintao dende la Lliga Xuvenil a la oficina central del Partíu Comunista de China.
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Hu Yaobang.| Predecesor: Hua Guofeng | Presidente delPartíu Comunista de China 1981–1982 | Socesor: nengunu (cargu abolíu) |
| Predecesor: Deng Xiaoping (cargu sacupáu dende 1967) | Secretariu Xeneral del Partíu Comunista de China 1980–1987 | Socesor: Zhao Ziyang |
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos:Q99850 Multimedia:Hu Yaobang
.jpg)
.jpg)
