Homs (árabe: حمص,Ḥimṣ) enantes conocida comoEmesa (griegu: Ἔμεσα, Emesa),[1] ye la tercer ciudá más importante deSiria dempués deDamascu yAlepo. Tenía (hasta antes de la guerra) una población de 775 404 habitantes (2017) y ye la capital de la gobernación d'Homs, alcontrada al oeste del país. Ciudá industrial asitiada a 501 metros sobre'l nivel del mar, xunto al ríuOrontes, a 140 km al norte deDamascu, ye tamién un importante centru carreteru y ferroviariu.Les industries de la ciudá entienden refinamientu de petroleu, procesamientu de remolacha azucrera, testiles, xoyería y obres metalúrxiques.
Na actualidá,Homs atópase totalmente afarada poles batalles y bombardeos que lu acesmen mientres laGuerra Civil Siria. Dende'l2011 d'equí p'arriba, el gobiernu y los rebeldes sirios llucharon con violencia desatamañada pol control de la ciudá, provocando un dañu total y más de 13,000 muertos. La so población menguó a menos d'un terciu de lo que yera y güei nun algamar los 300,000, lo que se debe a la masiva emigración de ciudadanos que quieren salvase de la guerra.[2]La ciudá de Homs, convirtióse na llocalidá más estropiada pol conflictu, cola mayoría de les sos edificaciones y barrios destruyíos.
"Emesa" ye una composición de "Ham-Ye", colYe representando un alcuerdu de los ciudadanos locales faciendo una reverencia al Dios del Sol (El-Gabal) nos tiempos de l'antigüedá.[3] El nome "Emesa" o "Hemesa" ye tamién atribuyíu a "Emesenoi", el nome de la tribu árabe qu'habitó la zona antes de la so incorporación alImperiu Romanu.[4] Que'l nome de la tribu tuviera venceyáu a la ciudá ye indiscutible, pero tamién se cree que los romanos usaron esti nome nel so tiempu.[5]
"Emesa" foi amenorgáu a "Homs" o "Hims" polos habitantes árabes, munchos de los cualos habitaben equí antes de laconquista musulmana de Siria.[5][6] Esti nome foi calteníu nel tiempu, superando inclusive'l periodu de llei islámica que ta anguaño vixente. Ye tamién conocida como "la Chamelle" polosCruzaos, anque ellos nunca gobernaron la ciudá.[7][8] Una segunda posibilidá sobre l'orixe del nome modernu de la ciudá ye que se trate de la formaárabe del nome enllatín de la ciudá "Emesus", deriváu delgriegu "Emesa" o "Emesos".[9]
En tiempos antiguos Homs (entós llamadaEmesa) foi famosa pol cultu aBaal, dios del sol, equí nació l'Emperador romanuHeliogábalo nel 204 d. C.
LaIlesia de San Elián conmemora al fíu d'un gobernador romanu d'Emesa que aportó a mártir cristianu. Anguaño hai numberoses ilesies pa la comunidá cristiana, y en1957 afayáronse delles catacumbes (antigües cámares mortuorias soterrañes de los cristianos).
El monumentu más interesante de la ciudá ye la tumba deKhalid Ibn Al-Walid, el guerreru qu'introdució la relixón islámica en Siria en 636 d. C.
A lo llargo delsieglu XX la ciudá tuvo gran importancia política nel país y foi'l llar de dellos xefes d'Estáu y otros altos funcionarios del gobiernu.[10] Mientres elmandatu francés, Homs formó parte delEstáu de Damascu. Na seronda de1925, la ciudá xunir a Damascu y a los caciquesdrusos del sur nuna revuelta en toa regla contra'l dominiu francés.[11] En1932, los franceses treslladaron el soacademia militar de Damascu a Homs, y esta caltúvose como la única enSiria hasta1967.[12] Les autoridaes franceses crearon una unidá de les Fuercies Especiales na que losalauitas ocuparon una posición privilexada y l'academia militar de Homs sirvió de bastión pa estes fuercies especiales.[13] Dicha academia militar xugó un papel importante nos años posteriores a la independencia deSiria, una y bones munchos de los sos graduaos pasaron a convertise n'oficiales d'altu rangu nel exércitu siriu y munchos d'ellos participaron na serie degolpes d'estáu que tuvieron llugar. Un exemplu importante foiHafez Al-Assad, quien se convirtió nel presidente de Siria dende1971 hasta la so muerte en2000.[14]
A principios de1930 foi construyíu un oleoductu enteKirkuk yTrípoli que pasó por Homs siguiendo una antigua ruta de caravanes entePalmira y el Mediterraneu. En1959 foi construyida una refinería pa procesar parte d'esti aceite pal consumu internu.[10] Dicha refinería foi bombardiáu polaFuercia Aérea Israelina (IAF) en1973, mientres laGuerra de Yom Kippur.[14]
Edificiu en llapaes tres un bombardéu del exércitu siriu.La ciudá de Homs destruyida pola guerra.
Depués de qu'en2011 españara una revolución enSiria, la ciudá de Homs foi convirtiéndose nun polémicu puntu d'alcuentru de toos l'opositores del réxime. Diariamente había manifestaciones en contra del gobiernu, munches d'elles con una fuerte represión y violencia. Tres la fuercia desatamañao usada pol gobiernu, que causó delles muertes, bona parte de la población civil empezar a armar y empecipió una llucha armada en contra del exércitu gubernamental. Los combates arrobinárense por toa Siria, y pa fines de2011 el conflictu convirtiérase nunaguerra civil. L'opositores armaos, xunto a desertores del Exércitu, formaren distintos grupos "rebeldes" que lluchaben pola llibertá del so país y el derrocamientu del gobiernu.
Homs convirtióse rápido na ciudá más conflictiva y discutiniu de la crisis. Los rebeldes entraron na ciudá y empezaron a invadila pa tener el so control. Esto provocó que'l gobiernu asediara la ciudá y empezara una batalla contra los sos enemigos, conocida anguaño comoSitiu de Homs, enfrentamientu que sigue vixente. Depués de meses de llucha y ante la efectiva meyora de los rebeldes, l'exércitu del presidenteBashar Al-Assad empecipió'l03 de febreru de2012 un despiadáu bombardéu qu'afaró a la ciudá y causó la muerte de más de 1.000 persones en dos meses. La ofensiva foi conocida comoMasacre de Homs por cuenta de la so brutalidá. Posterior a eso, l'exércitu empecipió un ataque terrestre onde aumentaron entá más la violencia de la guerra. Por tou2012, la ciudá empezó a trate afarada polos combates que se vivíen dientro d'ella.
Yá pal añu2013, la batalla por Homs foi nun aumentu incontroláu y los combates vuélvense cada vez más feroces. Per otru llau, el gobiernu caltuvo sistemáticamente los sos bombardeos en zones residenciales, causando miles de muertos y un dañu enorme; barrios enteros fueron estropiaos y munchos d'ellos dafechu destruyíos, cerca de 650.000 persona abandonaron la ciudá y otres 13.000 morrieron productu del conflictu. Homs convirtióse na ciudá más afarada de tolaGuerra Civil Siria[2][15][16]
La gobernación de Homs ye la más grande de Siria. Homs, capital de la provincia, ta asitiada nel centru oeste de Siria, a lo llargo de la vera oriental delRíu Orontes nuna zona especialmente fértil. La ciudá atopar ente los valores estremos meridionales del Cordal d'Al-Ansariyah y elMonte El Líbanu, con vistes a la Fienda de Homs. Por cuenta de la distancia, l'área alredor de Homs recibe munches más precipitaciones que les rexones del interior, al norte y al sur. Al este de Homs, ta'l desiertu de Siria. El Llagu Homs, ye un llagu artificial, creáu por una gran represa d'orixe romanu. El llagu Homs ta al suroeste de Homs, asitiáu unos 125 quilómetros (78 milles) al sur d'Alepo y 34 quilómetros (21 milles) al sur deHama, a mediu camín na carretera ente la capital Damascu yAleppo. Elríu Orontes estrema a la ciudá en dos seiciones principales: Escontra l'este, nun terrén planu atópase'l centru de la ciudá y los principales barrios; al oeste, atópase'l barriu más recién y modernu d'Al-Waer. La ciudá estender por una superficie de 4.800 hectárees (19 milles cuadraes).
Homs foi una de les ciudaes de la Siria islámica más grandes nelsieglu XII, con una población de 7.000 habitantes.[17] Nel añu1785, los habitantes de Homs rondaben los 2.000 y la población taba estremada casi por igual entemusulmanes ycristianos ortodoxos griegos. Mientres la década de1860 rexistróse un aumentu na población hasta algamar ente 15.000 o 20.000 persones.[10] En1907, Homs tenía unos 65.000 habitantes, de los cualos dos terceres partes yeren musulmanes y los restantes cristianos.[18] Nel censu1981, la población xubía a 346.871, llegando a sumar 540.133 en 1994.[19][20] Acordies col censu realizáu en2004 pola Oficina Central d'Estadística de Siria, Homs tenía una población de 652.609 de los cualos el 51,5% yeren homes y el 48,5% muyeres.[21] Nuna estimación independiente de 2005 la ciudá tenía 750.000 habitantes,[5] y en 2008 la población envalorar nunos 823.000.[22]
Dada l'allugamientu de Homs recibe nidios orales del Mediterraneu. Como resultancia, la ciudá tien un clima muncho más nidiu que la cercana ciudá deHama, con unes precipitaciones medies de 460 mm en llugar 360 mm, pero tamién esperimenta mayores vientos.[5]
Homs alluga laUniversidá Al-Baath, una de les cuatro mayores universidaes en Siria que foi fundada en 1979. Cola fundación d'inxeniería especialista, la universidá tien unu de los mayores cuerpos estudiantiles.[24] Alluga diverses facultaes incluyendo les de medicina, inxeniería, belles artes, y ciencies y un ampliu númberu d'instituciones de carreres de dos años (vocacionales).
Ye la única universidá del país que tien departamentos d'inxeniería petrolífera y medicina veterinaria.[25]
Hai 1.727 colexos y 15.000 guarderíes na gobernatura de Homs, la mayoría de les cualos son instalaciones públiques. En 2007, 375.000 estudiantes taben cursando educación elemental (6–15 años), 36.000 n'institutos (15–18 años), y en redol a 12.000 n'escueles de formación profesional.[28]
Anque la xente en Homs suel comer alimentos comunes en tolacocina llevantina, la ciudá ye conocida en toa Siria pola so propia cocina. Un platu destacáu ye'lBatarsh, una especie deBaba ganush fecha con yogur y ayu en llugar detahina.[29] Homs ye tamién el llar d'una gran variedá deKibbeh mishwiyyeh o "kibbeh a la parrilla", este ta compuestu por dos frisuelos deKibbeh rellenu con carne molida de corderu, cocinaos con grasa de corderu y especies varies.[30]Batata mahshi ("papes rellenes") ye'l platu nativu en Homs y ta fechu de pataques baby rellenes con carne molida de corderu, piñones, y melaza de granada.[31] La ciudá especializar na cocina con un tipu de farina d'okra, conocíu comoBamya bi-l zayt ("okra con aceite d'oliva").[32]
Patiu d'un restorán de la ciudá.
Homs tien una gran variedá de restoranes, dalgunos de los más aclamaos son los que tán dientro del Hotel Safir: Mamma Mia y Mersia. El primeru ta especializáu en cocina italiana, ente que'l segundu sirve comida árabe. Pa la población llocal, los restoranes populares inclúin el Prince, que funciona como un tipu de restorán de comida rápida local, sirviendoShawarma de pollu a la parrilla y otros alimentos sirios comunes, según los zusmios fechos en casa. Na Ciudá Vieya, arrexuntar restoranes de baxu costu a lo llargo de Shoukri al-Quwatly Street y vienden alimentos tradicionales similares, como'lHummus,falafel, ensalaes variaes (mezze), kebabs y platos de pollu. Restoranes y cafés suelen ufiertarNarguiles y son un llugar común nel que los homes axuntar a fumar.[33]
Al igual qu'enDamascu yAleppo, munches cases na ciudá vieya de Homs s'anovaron y convirtieron en restoranes especializaos en cocina llevantina. La más notable d'elles ye laBeit al-Agha, asitiada nun antiguu palaciu reformáu que data de mediaos delsieglu XIX d'arquiteutura otomana ymameluca, según el restoránJulia Dumna, que foi descritu como'l meyor exemplu de les cases tradicionales de Homs, coles sos piedres blanques y negres.[34][35]
Hai tres museos principales en Homs, dambos asitiaos na parte central de la ciudá. Azze Hrawe Palace, un antiguu palaciu de la dómina mameluca pertenecientes a Ali ibn Abi al-Fadl al-Azzhari, un subordináu deBaibars, el sultán mamelucu, que ye agora'l Muséu del Folclor Nacional.[36] Fora del edificiu hai un patiu, ocupáu nun llau por un liwan nuna gran terraza con una semi cúpula en forma de concha. Na paré d'enfrente, hai una escultura de dos lleones, símbolu de Baibars. El primer muséu construyíu na ciudá atopar a lo llargo de Shoukri al-Quwatly Street y contién una seleición d'artefactos de la rexón de Homs, que toma'l periodu ente les eres prehistórica ya islámica.Y el terceru Dar Arbush,un perantiguu Palaciu anterior a la dómina mameluca.[37]
Homs ye considerada como una base de tresportes en Siria, pol so allugamientu virtualmente centrada ente les ciudaes costeres y l'interior.[38] La terminal de buses principal ye Karnak, asitiada a lo llargo de la Cai Hama, 1.5 kilometers (0.93 mi) al norte del centru ciudadanu, pela rodiada. La terminal ufierta conexones a la mayoría de ciudaes siries y tamién aBeirut,El Líbanu.[39] Tamién tien conexones internacionales a El Líbanu,Xordania,Arabia Saudita yTurquía. Una segunda y "luxosa" estación d'autobuses atopa un pocu más al norte.Minibuses operen dende la estación de Karnak con destinos aTartus,Palmira yHama nel norte de Siria, según aBaalbek, Trípoli, yBeirut n'El Líbanu.Microbuses modernos tamién tienen la so base en Karnak pa viaxar a Hama y son usaos principalmente pa desplazamientos rápidos.
La cai Hama empieza na plaza del antiguu reló nel centru de la ciudá y crucia Homs de sur a norte, onde sigue xunto al barriu al-Khaldiyah na estación de Karnak, y xira escontra l'autovía Homs-Hama-Aleppo. Lacai Quwatli, bautizada asina n'honor al antiguu presidenteShukri al-Quwatli, ye una cai curtio pero fundamental, que coneuta la plaza del antiguu reló y la plaza de Quwatli nel centru de Homs. Estremar en delles cais más pequeñes nel so términu occidental, una de les cualos ye la cai al-Dablan que ye la zona cmercial principal de la ciudá, y continua escontra l'oeste hasta coneutar cola autovía Homs-Trípoli. Na terminación oriental, la cai al-Quwatli continua como cai al-Hamidiyah que crucia l'antigua zona cristiana y sigue hasta'l final oriental de la ciudá. L'autovía Homs-Damascu highway crucia la ciudá dende'l sur, y tien la so final na plaza de Quwatli.[40]
La ciudá ye famosa por si mesma, poles sos históriquesmezquites yilesies. Ye asina mesmu fácilmente reconocible polos sos dos torres del reló. L'antigua torre, encarada a la cai al-Hamidiya, foi construyida polosMandatu francés de Siria franceses a empiezos de lostrenta, y la nueva torre na plaza d'Al-Quwatli ta encarada a la cai al-Dablan. Homs ye tamién conocida polos soszocos. sto entiende un conxuntu de cais estreches y cubiertes de puestos comerciales que s'estienden dende'l sur y l'este dende la Gran Mezquita escontra la ciudá antigua. Loszocos—dotaos de tiendes de verdures y ropes, y talleres pra carpinteros, artesanos, tapiceros, ferreros y afiladores— tán llenos de xente peles tardes.[41][42]
Homs y los terrenes de la contorna alluguen munchos monumentos, incluyendo un allugamientupatrimoniu de la humanidá, elKrak de los Caballeros y laCiudadela de Saladino. Otros llugares destacaos son laGran Mezquita d'Al-Nuri. Orixinalmente un templu paganu dedicáu a El-Gabal, foi consagrada como la Ilesia de San Xuan Bautista so dominiu bizantín. Más tarde, foi establecida como una mezquita de Vienres mientres la llei Árabe Islámica de Homs.[43] LaMezquita Khalid ibn al-Walid foi considerada "l'únicu edificiu con un verdaderu interés" en Homs y foi construyida nos últimos años d'ocupación otomana en Siria mientres ladécada de 1900. La mezquita recibe'l so nome del xeneral árabeKhalid Ibn Al Walid, que la so balta ta alcontrada dientro del edificiu.[44]
LaIlesia Um al-Zennar ("Ilesia de l'Apaición de la Virxe") foi construyida en 1852 sobre les bases d'una ilesia previa que databa del sieglu IV, y quiciabes del 59 D.C. La otra ilesia destacada en Homs ye laIlesia de San Elián del sieglu V, construyida n'honor del mártircristianu San Elián, que la so balta ta alcontrada nacripta.[45]
La ciudadela de Homs ta allugada n'unu de los mayores terrenales con restos históricos de Siria. La investigación arqueolóxica tuvo detenida hasta va unos años por cuenta de la ocupación militar de la zona. Los retos daten siquier de laEdá del bronce. Los amplios murios d'estilu islámicu fueron construyíos mientres el periodu Ayyubid y col sultán mamelucuBaibars llevar a cabu les restauraciones. Toos estos trabayos tán testificaos poles inscripciones na piedra, sicasí, delles inscripciones perdiéronse. En 1994, un equipu conxuntu de sirios y británicos estudiaron la ciudadela de Homs, grabando los restos de los murios y torres.[46]
Al igual que nel restu del país el fútbol ye bien popular en Homs, que ye sede de dos de los más importantes clubes de fútbol a nivel nacional. L'Al Karamah FC foi fundáu en1928 y ye unu de los más clubes deportivos más antiguos deSiria.[47] Ye llargamente reconocíu a nivel rexonal y nacional, en ganando ocho títulos de laLliga Premier de Siria y otros tantos de títulos de laCopa de Siria, amás dichu equipu foi subcampeón naLliga de Campeones de la AFC 2006.[48] El segundu club deportivu de la ciudá ye l'Al-Wathba SC, que foi fundáu en1937. El llar de dambos equipos ye l'Estadiu Khalid ibn al-Walid que tien una capacidá pa 35.000 espectadores.[47][49] La llocalidá tamién ye'l llar d'una serie de conocíos deportistes, ente los que s'atopen incluyíos los futbolistesFiras Al-Khatib yJehad Al-Hussain.
↑Collelo, Thomas. «Syria – Education». GPO for the Library of Congress; Syria: A Country Study. Consultáu'l 26 de febreru de 2009.
↑«History and Achievements». The International School of Choueifat. Archiváu dende l'orixinal, el 7 de marzu de 2009. Consultáu'l 26 de febreru de 2009.
↑«Overview». Al-Andalus University. Archiváu dende l'orixinal, el 12 d'abril de 2009. Consultáu'l 26 de febreru de 2009.
.jpg)
