Ye un conceyu bien estensu, una y bones dalgunos de los sos barrios (como Balata) atópense bien alloñaos del centru de la llocalidá. La topografía ye bien variada: pasar d'una zona llana frente al mar a una zona bien montascosa nel interior.
Mientres loscaribes preferíen el llau del vientu (mariña atlántica), la implantación de colonos franceses desenvolver dende1635 na zona protexida del vientu (mariña caribeña).
La presencia francesa na islla empecipiar enSan Pedro, cuando se constrúi'l fuerte San Pedro na desaguada delríu Roxelane. Sicasí, llueu los colonos van interesar por "la entrada de la mayor badea de la islla", y constrúin un fuerte con empalizada al que llamen Fuerte Real.
Nun contestu de conflictos coloscaribes, losholandeses y losingleses, l'asentamientu deFort Saint Louis amuesa la so importancia a pesar del ambiente insalubre de les zones pantanoses cercanes. Efeutivamente, la plaza ye bono de defender y ta al abellugu de les nubes, lo que nun asocede enSan Pedro. Decídese pos construyir una ciudá en Fort San Luis, tamién llamáu Fuerte Real, que la so pronunciacióncriolla va dar nome a los sos habitantes: foyaleses.
Sicasí, la decisión d'enllantar una ciudá nun allugamientu tan contrariu nun foi unánime. La movilidá del suelu perxudicaba la construcción y la proximidá de les zones pantanoses causaba fuerte mortalidá por cuenta de lamalaria. Amás, diverses catástrofes naturales o humanes afectaron seriamente la ciudá en delles ocasiones:
El22 de xunu de1890, un granquema destrúi los trés cuartes partes de la ciudá colonial, la práutica totalidá de les 1.600 cases de madera construyíu pa prevenir les consecuencies de futuros seísmos, el mercáu y la catedral.
D'últimes Fort-de-France, ciudá alministrativa y militar, sufre la competencia deSan Pedro, más poblada y más rica gracies al comerciu.
Pero, por ironía del destín, tamién una catástrofe natural va consagrar Fort-de-France nel so papel de primera ciudá de la islla: la erupción delmonte Pelée, qu'afara San Pedro'l8 de mayu de1902.
La erupción delmonte Pelée va consagrar Fuerte de Francia como ciudá de la islla. Sániense y constrúin nuevos barrios, apurriendo a la ciudá'l so actual aspeutu.En cuarenta años, la población triplícase, y pasa de 16.000 en1894 a más de 52.000 en1936, y a 66.000 en1946 pa llegar a los 94.000 en2003, lo que ye más del 40 % de los habitantes de la islla.
Fuerte de Francia ye'l 5º puertu por volume de contenedores de Francia y sede de la Cámara de Comerciu. Xestiona'l puertu, l'aeropuertu, la Marina Pointe du Bout, la estación marítima ente les islles y el terminal de cruceru de Martinica.
.svg)
