L'Antiguu Exiptu foi unacivilización que s'orixinó a lo llargo del calce mediu y baxu del ríuNilu, y qu'algamó trés dómines de rellumufaraónicu nos periodos denominaos:Imperiu Antiguu,Imperiu Mediu yImperiu Nuevu[1]. Enanchábase dende'l delta del Nilu nel norte hastaElefantina, na primercatarata del Nilu, nel sur, aportando a tener influyencia dende l'Éufrates hastaJebel Barkal, na cuarta catarata del Nilu, en dómines de máximu espardimientu[2]. El so territoriu tamién abarcó, en desemeyaos periodos, el desiertu oriental y la llinia costera delMar Roxu, la península delSinaí y un gran territoriu occidental dominando los esbillaosoasis[3]. Históricamente, foi dixebráu en:Altu yBaxu Exiptu, al sur y al norte, respeutivamente[4].
La civilización exipciana desendolcóse mientres más de 3000 años. Entamó cola xunificación de delles ciudaes del valle del Nilu alredor del 3150 e.C., y tiense convencionalmente por finada nel añu 31 e.C., cuando l'Imperiu romanu conquistó y asorbió l'Exiptu ptolemaicu, que desapaez comoEstáu[5]. Esti asocedimientu nun representó'l primer periodu de dominación estranxera, pero foi'l qu'empobinó pa una tresformación adulces na vidapolítica yrelixosa del valle del Nilu, conseñando'l fin del desendolcu independiente de la socultura. La so identidá cultural entamara a francese selemente tres les conquistes de losreis de Babilonia (sieglu VI e.C.) yMacedonia (sieglu IV e.C.), desapaeciendo la so relixón col arrivu delcristianismu, na dómina deXustinianu I, cuando en535 se prohibió'l cultu a la diosaIsis nel templu deFile[6].
.jpg)
