Chagatai, oChagatai Kan (tamién escritu Chagatay, Djagatai, Chaghadai o Tschagatai), (22 d'avientu de 1183 (greg.), Mongolia – 1242, Almaliq(en)
), foi'l segundu fíu deGengis Kan y primerKan (emperador) delkanato que llevaría'l so nome, elKanato de Chagatai.
Ayudó al so padre na conquista de gran parte d'Asia. Na repartu de los territorios sometíos correspondió-y elAsia Central, colos territorios ente los ríosAmu-Daria ySir-Daria (la denomadaTransoxiana) y los territorios delTurquestán hasta los montesAltái, (esto ye, cuasi la totalidá del territoriu de los cinco estaos modernos delAsia Central más l'actual rexón deSinkiang). La capital de los sos dominios foiAlmarij, cerca de l'actualKuldja (I-ning), nelSinkiang occidental. Magar gobernaba los sos territorios, actuaba siempres sumisu a la dignidá delGran Kan, yá fora na figura del so padre, o na del socesor d'ésti, el so hermanuOgodei. Los territorios sol so dominiu dempués convertiríense nelKanato de Chagatai, un Estáu descendiente delImperiu Mongol.
Ye consideráu'l más terco y belicosu fíu deGengis Kan. Mientres el sitiu d'Urgench, entra en conflictu col so hermanu mayorJochi. La rivalidá ente dambos siguiría pol restu de les sos vides y por cuenta de ello Gengis Kan nomaría como socesor al so tercer fíu Ogodei.
A la muerte de Chagatai, nel añu1241, el territoriu que controlaba, denomináuUlús oKanato de Chagatai, pasó a manes del so parienteKaidu, quien combatió contra'l Gran KanKublai debíu al xiru escontra la cultura china que promovióKublai, en llugar de caltener les tradiciones mongoles. A la muerte deKaidu, el uluss volvió pasar a manes de los sos descendientes.
Ente 1334 y 1344, graves desórdenes nel janato llevaron a la división en dos rexones separaes: el Janato Chagahaida del Este, y el Ulús Chaghadai.
Nel añu1369,Tamerlán conquistó'l janato de Chagatai nun intentu de reconstruyir l'Imperiu mongol.
