Elcafé turco ocafé a la turca, confirmáu polaUnesco comoPatrimoniu cultural inmaterial de la Humanidá,[1][2] ye una manera de preparar y sirvir elcafé propiu de losturcos. Prepárase xeneralmente col tipu de café llamaocafé arábigo molíu al puntu de tener consistencia de farina. La bébora ye bien concentrada y sírvese en taces pequeñes ensin asa, con o ensinazucre. Esta bébora ye común al traviés delOriente Mediu y lospaíses balcánicos. Ye una bébora tradicional en restoranes turcos, armenios y balcánicos en tol mundu.
Francis Bacon, na so obraSylva Sylvarum, publicada póstumamente nel añu de 1627, dio una descripción de los locales nos que los turcos sentar a beber café, comparándolos coles tabiernes.[3]
EnTurquía, d'antiguo la bébora yera conocida a cencielles como «café» (kahve enidioma turcu) hasta que'lcafé instantáneo foi introducíu nos años ochenta. Anguaño les xeneraciones más nueves referir a ella como «café turco» (Türk kahvesi). Coles mesmes esisten otros países y pueblos onde se preparar d'igual forma y atribúyense tamién l'orixe d'esta preparación.En Grecia tamién tomen esti café pero camudáron-y el nome a café griego por cuenta de la invasión que tuvo Turquia na llamada invasión Turca, ye por ello que-y camudaron el nome pero la bébora ye esautamente la mesma.
Les ferramientes necesaries pa preparar el café turco consisten nunpote pa ferver, pequeñu y estrechu, llamáucezve (elcezve facer de cobre y tien una asa de madera), una cuyarina y un aparatu pa calecer. Los ingredientes son café molíu finamente, agua frío y (si deseyar) azucre. Xusto nel momentu d'empezar a ferver retirar del fueu y sírvese ensin dilación.
Sírvese'l café en taces (fincan enturcu) tan pequeñes como les delespresso italianu osake xaponés. Delles taces modernes tienen ases, pero les tradicionales nun les teníen. Nesti casu, el café yera bebíu coyendo la taza cola estremidá de los deos, o más de cutiu asitiándola nun envase de metal con una asa, llamáuzarf n'idioma turcu.
Tradicionalmente, el café turco sírvese xunto con un vasu d'agua pa beber y munches vegaes acompañáu de dalguna pequeña porción de dulce, como unadelicia turca olokum.Daqué bien importante ye la clase de granu de café col que se preparar el café turco, éstos son: Java, Mocha (Moca) y Turráu Vienés, son los mas utilizaes pa esti tipu de preparación ensin escaecer que la molienda d'ésti ten de ser molíu extrafino y el turráu ten de ser mediu, non pasaria nada si fuera turráu normal, la cosa ye que'l granu seya l'indicáu, toos éstos son café arabico-go pero esti tipu de granos tienen un sabor dulzuxo y son achocolatados y ye por ello que la bébora estremar de les demás.
Malecka, A. , How Turks and Persians Drank Coffee: A Little-known Document of Social History by Father J. T. Krusiński, Turkish Historical Review, Vol. 6, Issue 2, páxs. 175 – 193.
