Algol (β Per /Beta Persei) ye unaestrella que relluma na constelación dePerséu. Ye una de lesbinaries eclipsantes meyor conocíes, la primera d'esti tipu en ser afayada, y tamién una de les primeresestrelles variables polo xeneral conocíes. Lamagnitú de Algol bazcuya regularmente ente 2.3 y 3.5 con un periodu de 2 díes, 20h y 49min.
Como binaria eclipsante, en realidá consta de dos estrelles qu'orbiten una en redol a la otra. Por cuenta de que laTierra topar na soplanu orbital, la estrella más débil (Algol B) pasa frente a la estrella más brillosa (Algol A) una vegada per órbita, y la cantidá de lluz que llega a la Tierra escai temporalmente. Pa ser más precisos, sicasí, Algol ye un sistema estelar triple: la pareya binaria eclipsante ta dixebrada por solu 0,062UA, ente que la tercer estrella (Algol C) alcuéntrase a una distancia media de 2,69 UA del par y el soperiodu orbital ye de 681 díes (1,68 años). La masa total del sistema ye aproximao de 5,8 mases solares y la rellación de mases ente A, B y C ye 4,5: 1: 2.
Comparanza ente'l tamañu deBellatrix,Algol B y el delSol.
La variabilidá de Algol foi rexistrada per primer vegada na Edá Moderna en1670 porGeminiano Montanari, pero yá yera conocida dende l'antigüedá. Paez abondo claro que los exipcios fai 3 milenios estudiaron tal variabilidá ya indicaron que'l periodu deAlgol yera de 2,850 díes. Por razones relixoses, los antiguos exipcios rexistraron esti periodu n'unu de los sos calendarios, que describe esos cambeos repetitivos. El calendariu d'El Cairu hasta agora ye'l documentu históricu más antiguu calteníu del descubrimientu d'una estrella variable.[10]
El nomeAlgol significa "estrella endemoniada" (delárabeرأس الغول (Ras al-gul), "la cabeza del demoniu"), y probablemente foi llamada asina pol so peculiar comportamientu.En dómines nes que se creía que'l cielu yera inmutable, el fechu de qu'una estrella pudiera variar de magnitú en ciclos de cuasi exautamente 68 hores y 49 minutos namái podía ser obra del Diañu. Na constelación Perséu, representa'l güeyu de lagorgonaAguamala.Estudios sobre Algol llevaron a laParadoxa de Algol na teoría d'evolución estelar: anque los componentes d'una estrella binaria fórmense simultáneamente, y les estrelles masives evolucionen de forma muncho más rápida que les menos masives, reparóse que la más masiva Algol A ta inda na sosecuencia principal, ente que la menos masiva Algol B ye unaestrella subxigante que se topa nuna fase más tardida del so desarrollu. La paradoxa puede debese debíu al mecanismu detresferencia de masa: cuando la estrella más masiva convertir en sub-xigante, enllenó la solóbulu de Roche, y la mayor parte de la so masa foi tresferida a la otra estrella, que ta inda na sosecuencia principal. En delles binaries asemeyaes a Algol pue vese un fluxu de gas ente los sos componentes.
Algol ta a 92,8años lluz de la Tierra; sicasí fai 7,3 millones d'años pasó a tan solo 9,8 años lluz. Por cuenta de que la masa total del sistema ye 5,8 vegaes la masa solar, y a pesar de la gran distancia nel so aproximamientu más cercanu, la so influyencia gravitatoria puede ser abonda p'alteriar lanube d'Oort delSistema Solar y amontar el númberu decometes qu'ingresen nelSistema Solar interior, anque la medría neta na tasa de craterización nun se cree que fuera bien eleváu.[2]
↑L. Jetsu, S. Porceddu, J. Lyytinen, P. Kajatkari, J. Lehtinen, T. Markkanen, and J. Toivari-Viitala: “Did the ancient egyptians record the period of the eclipsing binary Algol - the Raging one?”,The Astrophysical Journal. ISSN 0004-637X (Print). ISSN 1538-4357 (Online). l Volume 773. Number 1. 2013/08/10.[1]
