Plantago(Linné, 1753) ye unchenero de plantas d'a divisiónMagnoliophyta, claseMagnoliopsida, ordenLamiales y familiaPlantaginaceae. Presenta un porteherbacio. Cualsiquierespecie d'este chenero recibe a denominación deplantaina enaragonés.
Presenta unasfuellas con una nerviación bien visible en oenvés.
Bel autor considera que o fitonimo latínPLANTAGO se relaciona con a "planta d'o piet" basando-se en o pareixito d'as nerviacions d'a fuella con os tendons d'o piet.
Enaragonés as especies d'este chenero se dicen con una palabra patrimonial derivata de l'acusativo dePLANTAGO, "plantaina" <PLANTAGINEM, que se troba documentata en muitos lugars actualment castellanoparlants pero on se charró o romanznabarro-aragonés: a part de lugars d'Aragón comoTorrociella d'Alcanyiz,[1] LaRioja Baixa, ascomarcas churras, y tamién se documenta en ocatalán d'o Mezquín-Guadalop y part d'oMatarranya:Auguaviva,La Chinebrosa,La Torre de Viliella,La Codonyera,La Canyada de Beric,Belmont,Val Chunquera,Fórnols,Mazalión yMaella.[2] En os dos casos representa unaragonesismo, por decir-se en castellanollantén y en catalánplantatge, os dos cognatos d'una palabra que por conservar afonetica aragonesa conserva o grupo inicial PL-latín. A filolochía tradicional espanyola ha considerato que esta palabra ye unmozarabismo, pero en mozarabe ye documentato comoPlantayn y enaragonés ye relativament común a presencia defitonimos con o sufixo-aina: "borraina", "ferraina", "tintilaina", ecetra.