Un 80% de Grecia ye montanyoso. A mayor parti d'o país ye xuto y rocoso, por lo que nomás que un 28% d'o terreno ye cultivable. En a Grecia occidental bi ha lacos ypaúls. OPindo, a sierra central, tien unaaltaria meyana de 2.650 m. Omont Olimpo ye lo punto mas alto de Grecia, con 2.911 m sobre lolivel d'a mar.
Loclima de Grecia ye en a mayor partimediterranio, con hibiernos templaus y humidos y veranos calidos y ixucaus. Iste clima predomina en totas as rechions costeras, incluyindo-ieAtenas, as Cicladas, o Dodecaneso,Creta, o Peloponiso, as islas Chonicas y partis d'a rechión de Grecia Central. A cordelera d'o Pindo afecta enormement o clima d'o país, pus as comarcas a l'ueste d'as montanyas son considerablement mas humidas que la resta, a resultas d'a suya mayor exposición a los sistemas sudoccidentals que trayen con éls mas humedat, mientres que las redoladas orientals sufren de l'efecto d'a uembra orografica.
As comarcas montanyosas d'o nord-ueste griego —partes d'Epiro, Grecia Central, Tesalia, Macedonya Occidental— asinas como los monts d'as partis centrals d'o Peloponiso —incluyidas cualques arias d'Acaya, Arcadia y Laconia— tienen unclima alpino connevazos intensos. L'interior d'as rechions d'o norte, como Macedonya Occidental y Macedonya Oriental y Tracia, tienen unclima templau con veranos calidos y ixucaus y hibiernos fredos y humidos contronadas electricas frecuents. Os nevazos ocurren toz os anyos en o norte y en as redoladas montanyosas, y mesmo los nevazos chicoz se pueden presentar en rechions mas a lo sud y con menos altitut, comoAtenas.
A posterior mezcla d'as culturasromana y helenica se sintetizoron en establir-se l'Imperio Bizantín en l'anyo330 dC arredol d'a ciutat deCostantinoble (l'antigaBizancio griega), a cuala tenió la mayor parti d'o poder cultural y militar mientres os siguients 1.123 anyos, dica lasuya cayida a mans d'osturcos otomans en1453. Mientres os siguients anyos Grecia remanió en asubchección otomana, y muitos intelectuals griegos emigroron a laEuropa Occidental portiando con éls a cultura de l'Antiga Grecia y fendo parti important d'o ditoRenaiximiento europeu.[2] De forma paralela, os griegos ortodoxos s'unioron a traviés d'a relichión, desenrrollado mas tardi un papel fundamental en a formación d'a moderna identidat griega.
Dimpués d'a Primera Guerra Mundial se produció laluita que enfrontinó a Grecia con os nacionalistas turcos lideraus porMustafa Kemal, una guerra que prevocó un intercambio important de población entre los dos países dimpués d'oTractau de Lausana. A inestabilidat y os succesivosgolpes d'estau marcoron a siguient era, que fue eclixada por a faina d'incorporar a mas d'un millón y meyo de refuchiaus griegos procedents d'Asia Menor a la sociedat griega. O28 d'octubre de1940 aItalia faixista demandó la rendición de Grecia, pero lo dictador griegoIoannis Metaxas se i oposó y prevocó la consiguientGuerra griego-Italiana, a on que Grecia forachió a las fuerzas italianas aAlbania, dando a losAliaus a primera victoria sobre lasPotencias de l'Eixe. Posteriorment habió d'enfrontinar-se a las fuerzas alemanas mientres abatalla de Grecia.
Dimpués d'a liberación, Grecia cayó en aguerra civil entre las fuerzasmonarquicas y lascomunistas, que provocó una grieu crisi economica y grieus tensions socials entre las dreitas y as ezquierdas os siguients 30 anyos.[3] Os siguients 20 anyos se caracterizoron por a marguinación d'a chent d'ezquierdas aintro d'a esfera politica y social griegas, pero con un considerable creiximiento economico, gracias en parti a loPlan Marshall.
Ta mas detalles,veyer l'articloPeriferias de Greciaveyer os articlos[[{{{2}}}]] y[[{{{3}}}]]veyer os articlos[[{{{4}}}]],[[{{{5}}}]] y[[{{{6}}}]]veyer os articlos[[{{{7}}}]],[[{{{8}}}]],[[{{{9}}}]] y[[{{{10}}}]].
Grecia se trestalla administrativament dende 2011 en trece periferias y un estau autonomo:
Seguntes l'organismo estatistico oficial de Grecia, l'Autoridad Estadistica Helenica (ELSTAT), apoblación total d'o país en2011 yera de 10.816.286 habitants. Eurostat situó la población en 10,7 millons en2018.
A sociedat griega ha cambiau rapidament en os zaguers decenios, coincidindo con a tendencia europea mas ampla de disminución d'a fertilidat y enviellimiento rapido. A taxa de natalidat en2003 se situó en 9,5 per 1.000 habitants, significativament inferior a la taxa de 14,5 per 1.000 en1981. A lo mesmo tiempo, a taxa de mortalidat augmentó liucherament de 8,9 per 1.000 habitants en1981 a 9,6 per 1.000 habitants en2003. Estimacions a partir de 2016 amuestran que a taxa de natalidat disminuyió encara mas dica lo 8,5 per 1.000 y a mortalidat augmentó dica lo 11,2 per 1.000.[7]
A taxa de fecundidat d'1,41 fillos per muller ye muit per debaixo d'a taxa de reemplazo de 2,1 y ye una d'as mas baixas d'o mundo, considerablement per debaixo d'o maximo de 5,47 fillos naixius per muller en1900. Posteriorment, a edat meya de Grecia ye de 44,2 anyadas d'edat, a setena mas alta d'o mundo. En2001, o 16,71 % d'a población teneba 65 anyos u mas, o 68,12 % teneba entre 15 y 64 anyos y o 15,18 % teneba 14 anyos u menos. Pa2016, a proporción d'a población de 65 anyos u mas i heba augmentau a 20,68 per ciento, mientres que a proporción de personas de 14 anyos u menos se redució a un poquet menos d'o 14 per ciento.
As taxas de nuncialidat empecipioron a disminuyir de cuasi 71 per 1.000 habitants en 1981 a 2002, nomás pa augmentar liucherament en 2003 a 61 per 1.000 y dimpués tornar a cayer a 51 en 2004. Amás, as taxas d'esvurcio han augmentau de 191,2 per 1.000 matrimonios en 1991 a 239,5 per 1.000 matrimonios en 2004.
Como resultau d'estas tendencias, o fogar griego promeyo ye mas chicot y mas viello que en cheneracions anteriors. A crisi economica ha exacerbau iste desarrollo, con 350.000-450.000 griegos, predominantment adultos chóvens, emigrando dende2010.
Amoussaka (ezquierda) y l'ensalada griega clasica (dreita d'a imachen) son virollas pro comunas.
A cocina griega ye caracteristica d'a saludabledieta mediterrania, personificada per os platos deCreta. A cocina griega incorpora ingredients frescos en una variedat de platos locals comomoussaka,pastitsio, ensalada griega clasica,fasolada,spanakopita ysouvlaki. Cualques platos se remontan a l'antiga Grecia comoskordalia (un puré espeso de nueces, almendras, allo mallau y aceite d'oliva), sopa de lentillas,retsina (vin blanco u rosau sellau con resina de pin) ypasteli (barra de chicolate con simients de sesamo enfornadas con miel). En tota Grecia, as personas a ormino desfrutan de minchar platos chicoz como meze con cuantos untos comotzatziki, pulpo a las esparrillas y peix chicot,queso feta,dolmades (roz, rosellas y pinyols embolicaus en fuellas de parra), cuantas legumbres, olivas y queso. L'aceite d'oliva s'adhibe a cuasi toz os platos.
Bels postres dulces incluyenmelomakarona,diples ygalaktoboureko, y bebidas comoouzo,metaxa y una variedat devins, incluyida laretsina. A cocina griega difiere muito en diferents partis d'o continent y d'una isla a unatra. Utiliza cualques aromas con mas frecuencia que atras cocinas mediterranias:oregano,menta,allo,bruno, aneto y fuellas de laurel. Atras hierbas y especias comuns incluyenalbaca,tremoncillo yfenullo. Muitas recetas griegas, especialment en as partis d'o norte d'o país, fan servir especiasdulzas en combinación con carne, per eixemplo,canela yclau en guisos.
