Iste articlo ye en proceso de cambio enta laortografía oficial de Biquipedia (laOrtografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Iste articlo tracta sobre oconcepto matematico d'aria. Ta atros emplegos se veigaaria (desambigación)
L'aria combinata d'istas tres formas ye d'entre quince y deciseiscuadratos.
L'aria ye unacantidat que expresa a extensión d'unasuperficie uforma de dos dimensions en oplan. L'aria se puet entender como a cantidat de material que sería menester tener ta creyar un modelo d'a forma, u a cantidat de pintura necesaria ta cubrir a superficie con una sola capa. Ye l'analochía en dos dimensions d'alargaria d'unacurva (concepto unidimensional) y d'ovolumen d'unsolido (concepto tridimensional).
L'aria d'una fegura puet estar mesurada comparando a forma concuadratos d'una mida fixa. En oSistema Internacional d'Unidaz (SI), a unidat estándard d'aria ye ometro cuadrato (m2), que ye l'aria d'un cuadrato de costatos d'un metro de largaria.[1]
Una forma con un aria de tres metros cuadratos tendría a mesma aria que tres d'isto cuadratos. Enmatematicas, ocuadrato unitario se define como o que tien una aria igual a un. Respective a la notación, si l'aria corresponde a una superficie plana se gosa denotar comoA, y si corresponde a una superficie tridimensional se gosa denominarS.[2]
L'aria chuga un papel important en as matematicas mudernas. Amás d'a suya obvia importancia encheometría y calculo, l'aria ye relacionata con a definición d'osdeterminantz enalchebra lineal y ye una propiedat basica de superficies encheometría diferencial.[5] Enanalisi matematica, l'aria d'un subconchunto d'o plan se define con amesura de Lebesgue,[6] encara que no tot subconchunto ye mesurable. Por un regular, en matematicas avanzatas l'aria se percibe como un caso especial d'o volumen en rechions de dos dimensions.
↑Mark de Berg, Marc van Kreveld, Mark Overmars i Otfried Schwarzkopf. 2000. Computational Geometry. Springer-Verlag, 2a revisada,ISBN 3-540-65620-0. Capitol 3, Polygon Triangulation: pp. 45–61.
↑, Carl B. (1959),A History of the Calculus and Its Conceptual Development, Dover. ISBN 486606094.
↑(en) Differential Geometry of Curves and Surfaces. Manfredo do Carmo. Prentice-Hall. 1976. p. 98
↑Real and Complex Analysis. Walter Rudin. McGraw-Hill. 1966ISBN 0-07-100276-6