Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Ir al contenido
BiquipediaA enciclopedia libre
Mirar

Aluminio

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta laortografía oficial de Biquipedia (laOrtografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Articlo d'os 1000
Aluminio
MagnesioAluminioSilicio
B

Al

Ga
Información cheneral
Nombre,simbolo,numeroAluminio, Al, 13
Serie quimicaMetals d'o bloque p
Grupo,periodo,bloque133,p
ColorGriso
Peso atomico26.9815386(13) g·mol−1
Configuración electronica[Ne] 3s2 3p1
Electrons por capa2, 8, 3
Propiedaz fisicas
FaseSolido
Densidat (at.a.)2.70g·cm−3
Densidat en liquido en op.f.2.375 g·cm−3
Punto de fusión933.47 K
(660.32 °C, 1220.58 °F)
Punto d'ebullición2792K
(2519 °C, 4566 °F)
Entalpía de fusión10.71kJ·mol−1
Entalpía de vaporización294.0kJ·mol−1
Calor especifica(25 °C) 24.200 J·mol−1·K−1
Presión de vapor
P/Pa1101001 k10 k100 k
atT/K148216321817205423642790
Propiedaz atomicas
Estructura cristalinaCubica centrata en as caras
0.40494 nm
Estaus d'oxidación3, 2, 1
(Oxido anfoterico)
Electronegatividat1.61 (escala de Pauling)
Enerchías d'ionización
(mas)
1ª: 577.5kJ·mol−1
2ª: 1816.7 kJ·mol−1
3ª: 2744.8 kJ·mol−1
Radio atomico125pm
Radio atomico (calc.)118 pm
Radio covalent118 pm
Atra información
Ordenación magneticaParamagnetico
Resistividat electrica(20 °C) 26.50 nΩ·m
Conductividat termal(300 K) 237 W·m−1·K−1
Dilatación(25 °C) 23.1 µm·m−1·K−1
Velocidat d'o sonito(t.a.) 5000 m·s−1
Modulo d'elasticidat70 GPa
Mod. elast. transversal26 GPa
Modulo de compresión76 GPa
Coeficient de Poisson0.35
Dureza Mohs2.75
Dureza Vickers167 MPa
Dureza Brinell245 MPa
Numero CAS7429-90-5
Isotopos mas estables
isoANVidaMDED(MeV)PD
26Alsin7.17×105aβ+1.1726Mg
ε-26Mg
γ1.8086-
27Al100%27Al yeestable con 14neutrons

L'aluminio ye unelemento quimico de simboloAl ynumero atomico 13. Ye l'elemento metalico mas abundante encrosta terrestre, con un 8,13 % d'abundancia. O primerfisico en aillar-lo estió o cientificodanésHans Christian Oersted.

Debito a que ye lichero, a la suyaconductividat electrica, resistencia a lacorrosión y baixopunto de fusión fan que sía un material ideyal ta muitas aplicacions, especialment l'aeronautica; manimenos, a gran cantidat d'enerchía que s'aprecisa ta la obtención d'ometal a partir d'osoxidos dificulta a suya mayor utilización; encara que se puet compensar en parti por o baixo coste en reciclar-lo, a suya larga vita útil y a estabilidat d'o suyo pre.

O primer lingote fabricato enEspanya estió en l'anyo 1927 en a empresaAluminio Español S.A., en a localidat aragonesa deSamianigo.[1]

Etimolochía

[editar |modificar o codigo]

En osieglo XIX con o desarrollo d'a fisica y quimica s'identificó l'elemento present en l'alum y o britanicoSir Humprey Davy proposó a denominación d'aluminium en l'anyo1809.

Caracteristicas chenerals

[editar |modificar o codigo]
Aluminio.

L'aluminio ye unmetal lichero, tovo pero resistent y d'aspecto griso archent. A suyadensidat ye alto u baixo un tercio d'a de l'acero u de l'arambre, ye muitmaleable ydúctil y apto ta estarmecanizato y ta afundición . A causa d'a suya altacalor d'oxidación se forma a escape, en presencia d'aire, una fina capa superficial d'oxido d'aluminio (Al2O3) impermeable y adherent que atura o proceso d'oxidación proporcionant-le resistencia a la corrosión y durabilidat. Ista capa protectora, puet estar enamplata porelectrolisi en presencia d'oxalatos.

L'aluminio, tien caracteristicasanfotericas, ye decir que se disuelve en acidos, formando sals d'aluminio y en bases fuertes, formando aluminatos con l'anión [Al(OH)4]-, liberandohidrocheno.

O prencipal y cuasi unicoestato d'oxidación de l'aluminio ye o +III, como ye d'asperar por aconfeguración electronica que presenta, con treselectrons en a capa de valencia.

Producción

[editar |modificar o codigo]
Mena debauxita enHongría.

A extracción de l'aluminio se fa dende omineral ditobauxita, que recibe o suyo nombre d'o nombre enfrancés d'a localidatoccitana deBaus (Les Baux en francés), que ye o puesto a on se fació a suya primera extracción. Actualment os prencipales chacimientos d'iste mineral se trobal en os países d'amar Caribe,Australia,Brasil yAfrica en estar en ixos lugars a on a extracción de l'aluminio dende a bauxita se fa con mas facilidat. A bauxita ye un mineral rico en aluminio, d'entre un 20% y un 30% d'a suyamasa, frente a o 10% u 20% que tienen os silicatos aluminicos d'archilas y carbons. Ye un aglomerato de cuantos compuestos que contiencaolinita,cuarz, oxidos defierro y titania, y a on l'aluminio se i presenta en cuantas formas hidroxidas como agibbsita Al (OH)3, aboehmita AlOOH y odiasporo AlOOH.

A obtención de l' aluminio se fa en dos fases: aa extracción de l'alumina dende a bauxita (proceso Bayer) y a extracción de l'aluminio dende ista zaguera porelectrolisi. Cuatre toneladas de bauxita producen dos toneladas d'alumina y, en zagueras, nomás que una d'aluminio. O proceso Bayer prencipia con o triturato d'a bauxita y con o suyo lavato con una solución calient d'hidroxido de sodio a alta presión ytemperatura. A sosa disuelve os compuestos de l'aluminio, que en trobar-se en un meyo muitbasico, s'hidratan:

Al(OH)3 +OH- + Na* → Al(OH)4- + Na*
AlO(OH)2 +OH- +H2O + Na* → Al(OH)4- + Na*

Os materiales no aluminicos se deseparan pordecantación. A solución caustica de l'aluminio se refreda dimpués ta recristalizar o hidroxido y deseparar-lo d'a sosa, que se recupera ta poder tornar a fer-la servir. Ta rematar, se calcina o hidroxido d'aluminio a temperaturas amanatas a 1000 °C, ta formar l'alumina.

2Al(OH)3Al2O3 + 3H2O

L'oxido de aluminio que s'ha obteniu d'ixa maneta tien un punto de fusión muit alto (2000 °C) que fa imposible someter-lo a un proceso d'electrolisi. Ta evitar-lo, se disuelve en un banyo decriolita, obtenindo asinas una mezclaeutectica con un punto de fusión de 900 °C. Contino se fa a electrolisis, en sumerchindo en acuba unselectrodos decarbono (tanto l'ánodo como ocátodo), preparatos en horizontal. Ta cada tonelada d'aluminio cal entre 17 y 20MWh d'enerchía, y consume en o proceso 460kg decarbonio, que ye asinas entre un 25% y un 30% d'o pre final d'o producto, cosa que fa que l'aluminio sía asinas uno d'os metals mas caros d'obtener. De feito, se son buscando procesos alternativos menos costosos que o proceso electrolítico.[2] L'aluminio obtenito tien una pureza de entre o 99,5% y o 99,9%, estando as impurezas mas que mas defierro ysilicio principalmente.[3] Dende as cubas pasa a o furno, a on se purifica por meyo de l'adición d'unfundent u se fa l'aliación con atros metals ta obtener materials con propiedaz especificas. Dimpués se vierte en moldes u s'en fan lingoz u chapas.

Tabla de produccions por continent

[editar |modificar o codigo]
AnyoAfricaAmerica d'o NorteAmerica d'o SudAsiaEuropa yRusiaOceaníaTotal
19732495.0392291.4392.75732410.037
19783365.4094131.1263.73041411 428
19825014.3437951.1033.30654810.496
19875734.8891.4869273.4621.27312.604
19926176.0161.9491.3793.3191.48314.763
19971.1065.9302.1161.9106.6131.80419.479
20031.4285.9452.2752.4578.0642.19821.935
20041.7115.1102.3562.7358.4332.24622.591
Producción d'aluminio en millons de toneladas. Fuent:International Aluminium Association.

Aplicacions

[editar |modificar o codigo]
Mobiliario d'aluminio.

En l'antigüedat se feba servir o compuesto d'aluminio ditoalum entintorería ymedicina.

Ya sía considerando a cantidat u a valura d'o metal emplegato, l'uso de l'aluminio sobrepuya a o de cualsiquier atro fueras de l'acero, y ye un material important en a-saber-las actividazeconomicas. L'aluminio puro ye tovo y fráchil, pero as suyasaliacions con chicotas cantidaz d'arambre,manganés,silicio,magnesio y atros elementos presentan una gran variedat de caracteristicas adecuatas a las mas diversas aplicacions. Istas chicotas aliacions constituyen o component prencipal de muitos components d'osavions ycodetes, en que o peso ye un factor critico.

Cuan s'evapora aluminio en ovueito, forma un revestimento que reflecta tanto a luz visible com a infrarroya. Amás a capa d'oxido que se forma impide o deterioramiento d'o recubrimiento, por ista razón s'ha emplegato ta revestir os mirallos detelescopios, en substitución de l'archent.

Dada a suya gran reactividat quimica, finament polvorizato s'usa comocombustible solido de codetes; en bels explosivos, comoanodo de sacrificio y en procesos d'aluminotermia ta a obtención de metals.

Atros usos de l'aluminio metalico son:

  • Transporte, como material estructural en avions,automóbils, tanques, superestructuras devaixiellos, blindaches, etc.
  • Embalache;papel d'aluminio,tetrabriks, etc.
  • Construcción;finestras,puertas, bastidas estructurals, etc.
  • Biens de consumo; aines de cocina, ferramientas, etc.
  • Transmisión electrica. Encara que a suyaconductividat electrica ye nomás d'o 60% de la d'ocoure a suya mayor lichereza permite una mayor deseparación entre as torres d'alta tensión, disminuindo os costes d'a infraestructura.
  • Recipients criochenicos (dica -200°C), ya que no presenta temperatura de transición dedúctil afráchil como l'acero, y la tenacidat de l'aluminio contina estando buena a baixas temperaturas.
  • Material de calderería; radiadors,...

Tamién s'emplegan compuestos d'aluminio en:

aliacions d'aluminio:

Toxicidat

[editar |modificar o codigo]

Iste metal ha estato considerato mientres muitos anyos como innocuo ta ossers humans. Debito a ista suposición s'han fabricato de forma masiva ainas d'aluminio ta cocinar alimentos, envases ta alimentos, y papel d'aluminio ta o embalache d'alimentos frescos. Manimenos, o suyoimpacto sobre os sistemas biolochicos ha estato obchecto de muita controversia en as decadas pasatas y una profusa investigación ha contrimostrato que puet producir efectos adversos enplantas,animals acuaticos y sers humans.[4]

A exposición a l'aluminio por un regular no ye perchudiciosa, pero a exposición a altos nivels puet causar serios problemas ta la salut. A exposición a l'aluminio se produce prencipalment cuan:

  • Se consumenmerecinas que contienen altos nivels d'aluminio.
  • S'inhala polvo d'aluminio que sía en a zona de treballo.
  • Se vive a on se quita u procesa aluminio.
  • Se colocan vacunas que contienen aluminio.

Cualsiquier persona se puet intoxicar con aluminio u os suyos derivatos, pero bellas personas son mas propensas a desembolicar toxicidat por l'aluminio.[5]

Vinclos externos

[editar |modificar o codigo]

Referencias

[editar |modificar o codigo]
  1. (es)Historia d'a industria de l'aluminio.
  2. (es)World research. Industrias de aluminio en la búsqueda de energía barata. Offnews.info. Istos procedimientos parten d'archilas ricas en aluminio en cuentas de partir d'a bauxita.
  3. (es)William F. Smith (1998),Fundamentos de la Ciencia e Ingeniería de Materiales, Madrid: Editorial Mc Graw Hill.ISBN 84-481-1429-9.
  4. (es)Aluminio ¿culpable o inocente? Revista Química Viva Vol2 Nº 1 abril de 2003. Articlo cientifico elaborato por Alcira Nesse, Graciela Garbossa, Gladys Pérez, Daniela Vittori, Nicolás Pregi. Laboratorio de Análisis Biológicos, Departamento de Química Biológica, facultad de Ciencias Exactas y Naturales,Universidad de Buenos Aires.
  5. (es)Toxicidad por aluminio. Envenenamiento por aluminio upmc.com. Articlo divulgativo.
Control d'autoridaz
Obteniu de "https://an.wikipedia.org/w/index.php?title=Aluminio&oldid=2225940"
Categorías:
Categorías amagadas:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp