Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Dä Artikel behandlet s Buech as e bundeni Sammlig vo Bletter, wo im Allgemäine beschriibe oder bedruckt si. Für anderi Bedütige vo «Buech» (hoochdütsch «Buch») luegdo.
EBuech isch e Sammlig vo bedruckte, beschriibnige, aagmoolte oder au leere Bletter usBabbiir oder andere, gäignete Materialie, wobunde si und mäistens au eIiband(Umschlag) häi. D Unesco definiert s für d Statistiken eso, ass Büecher nitperiodischi Publikazioone sige mit eme Umfang vo 49 Site oder mee.[1] DUNESCO het 1995 dr23. April as Wältdaag vom Buech festgläit.[2]
Au äinzelneWärk oder groosseTeggstabschnitt, wo in sich abgschlosse si, wärde mänggisch asBuech bezäichnet, bsundrigs wenn si e Däil vom eneBand si. Das isch dr Fall vor allem bi antike Wärk, wo us Büechersammlige, wo zuenander ghööre, bestöön. Bischbil für das si dBiible und anderi normativi religiöösiHäiligi Schrifte, dEneis und verschidnigi antiki und middelalterligi Gschichtswärk.
Buechteggst, wo elektronisch gspiicheret si, säit mädigitali Büecher (änglische-book). En anderi modärni Wariante vom Buech isch sHöörbuech, won e Teggst vorglääse und akustisch ufzeichnet worden isch.
Marion Janzin, Joachim Güntner:Das Buch vom Buch. 5000 Jahre Buchgeschichte. 3. Auflage. Schlüter, Hannover 2007,ISBN 3-89993-805-4.
D Zuekumft vom Buech
Umberto Eco, Jean-Claude Carrière:Die große Zukunft des Buches – Gespräche mit Jean-Philippe de Tonnac. 1. Auflage. Carl Hanser, München 2010,,ISBN 978-3-446-23577-9.Fehler inVorlage:Literatur – *** Ungültig: 2010,
André Schiffrin:Verlage ohne Verleger. Über die Zukunft der Bücher. Wagenbach, Berlin 2000,ISBN 3-8031-2387-9 (Originaltitel:The business of books. Übersetzt von Gerd Burger).
Jan-Felix Schrape:Der Wandel des Buchhandels durch Digitalisierung und Internet. Discussion Paper Universität Stuttgart 2011. (PDF; 3,18 MB)
Karl Markus Michel u. a. (Hrsg.):Kursbuch Heft 133:Das Buch. Rowohlt Verlag, 1998. Ein „Rundschlag“, bei dem sich diverse Autoren zahlreichen Aspekten widmen.
