Movatterモバイル変換

toon

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.

toon

(anatomie) Een van die vyf lede aan die punt van die voet.
(musiek) 'n Klank met 'n bepaalde herkenbare hoogte; trilling met 'n frekwensie.
Manier waarop 'n mens praat; intonasie in die gesproke taal.

Hy gee dietoon aan (neem leiding).

Vertalings: 1. Een van die vyf lede van die voet
Engels:toe^(en) Frans:orteil^(fr) Nederlands:teen^(nl)

Vertalings: 2. 'n Klank met 'n bepaalde herkenbare hoogte
Engels:tone^(en) Nederlands:toon^(nl)

Tydvorm	Persoon	Woordvorm
Teenwoordige Tyd	ek	toon
Verlede Tyd	ek	het getoon

Wys; aandui; laat sien; duidelik maak.

Dittoon hoe moedig en bevoeg hy werklik was.

Vertalings: toon
Engels:show^(en),display^(en) Nederlands:tonen^(nl)