Die bokwark was eers in dieStandaardmodel, wat in die 1970's ontwikkel is, voorgestel. Dit is die swaarste kwark en is in1995 waargeneem met behulp van dieD0-detektor en dieCDF-detektor inFermilab seTevatron-versneller. Die bokwark word in die natuur in dietermosfeer vervaardig wanneerkosmiese straling metione bots. Op die oomblik is slegs die energie van die Tevatron-versneller enCERN seGroot Hadronversneller hoog genoeg om bokwarke in 'n laboratorium te produseer.[5]
Die bokwark se wisselwerking word hoofsaaklik deur diesterk krag gedryf waar kwarke in pare geproduseer word, naamlik 'n bokwark en 'n anti-bokwark. Wanneer die bokwark se wisselwerking deur dieswak krag gedryf is, word enkele kwarke geproduseer. Kwarke verval byna uitsluitlik in ’nW-boson en ’nonderkwark (99,8%), maar dit kan ook soms in ’n W-boson en ’nvreemdkwark (0,17%) of in ’n W-boson en ’nafkwark (0,007%) verval. Volgens dieStandaardmodel is sy leeftyd rofweg5×10−25 s.[6][5] Dit is 20 keer korter as die tyd vir sterk wisselwerkings en daarom vorm hulle niehadrone nie – dit bied wetenskaplikes dus ’n unieke geleentheid om ’n "naakte" kwark te sien. (Alle ander kwarke kan net in hadrone gevind word.)
↑C.R. Nave."Quarks".HyperPhysics (in Engels). Department of Physics and Astronomy, Georgia State University.Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 April 2020. Besoek op20 Junie 2014.
