Dieprotagonis in King se verhale is dikwels 'n doodgewone mens uit die middelklas, 'n kind of 'n skrywer. Met die verloop van die verhaal beweeg die persoon van sy of haar alledaagse lewe al dieper in bonatuurlike en buitengewone omstandighede in.
Richard Bachman se skrywersfoto. Die fotograaf is Claudia y Inez Bachman, ook 'n fiktiewe persoon
Stephen King is in 1947 inPortland, Maine gebore, vanuit 'n Skots-Ierse agtergrond. Sy pa loop weg toe King twee jaar oud is, en sy ma, Ruth Pillsbury King, maak hom en sy aangenome ouer broer David alleen groot. Hulle kry finansieel swaar. King word groot inDurham,Maine, Ruth se tuisdorp, maar hulle is ook vir kort periodes in Fort Wayne,Indiana enStratford,Connecticut.
King skryf stories vandat hy klein is. Op dertien ontdek hy 'n klomp van sy pa se ou boeke in sy tante se huis, veral van die gruwelfiksie- enwetenskapsfiksiegenre. Hy is onmiddellik versot daarop.
Hy behaal 'nB.A.-graad inEngels aan die Universiteit van Maine in1971, en trou ook dieselfde jaar met Tabitha Spruce. Hy gee Engels by die Hampden-Akademie, 'n hoërskool in Hampden,Maine. Hulle woon in 'n woonwa gedurende dié jare en King raak afhanklik aanalkohol. Hy oorwin dié en ander afhankliksheidsprobleme in die vroeë 1980's. Hy begin heelwat romans, maar hulle word óf nie voltooi nie, óf nie aanvaar vir publikasie nie. Een daarvan gooi hy in die snippermandjie. Tabitha haal dit weer uit en moedig hom aan om dit te voltooi. Dié roman,Carrie, word uiteindelik sy eerste gepubliseerde roman. Teen 2006 het hy 60 romans geskryf. Ses daarvan is onder die skuilnaam Richard Bachman, om te toets of sy vroeë ongepubliseerde romans sonder sy naam gekoppel daaraan kan verkoop.
In 1999 word hy ernstig beseer as voetganger toe 'n motorvoertuig hom tref. Sy beserings verminder sy stamina en hy kondig in 2002 aan dat hy gaan ophou skryf. Hy het egter weer van besluit verander en sy nuutste roman word in Oktober 2006 verwag.
Hy beskou sy meesterwerk as dieThe Dark Tower, 'n reeks van sewe boeke. Omtrent al sy ander werk is intertekstueel verwant aan hierdie reeks.
King glo dat goeie stories nie bewustelik opgeroep en vooraf uitgekaart kan word nie. Dit is beter, dink hy, om op 'n "saadjie" te fokus en die storie vanself vandaar af te laat vloei. Hy begin verhale gereeld sonder om te weet hoe dit gaan eindig. Hy is bekend vir sy goeie oog vir detail, vir goeie kontinuïteit en vir die voorgemelde digte intertekstuele styl van al sy werk. Hy verwys baie na Amerikaanse geskiedenis en kultuur. Teenoor sy donker gruwelinhoud staan sy informele volksvertellerstyl in sterk kontras.
Hy het twee eenvoudige gedagtes oor die aanleer van goeie skryfvermoë en oor die bepaling of 'n skrywer talent het:
Lees vier uur lank elke dag en skryf vier uur lank elke dag. As 'n mens nie die tyd daarvoor kry nie, kan 'n mens nie verwag om 'n goeie skrywer te kan word nie.
As jy iets geskryf het en iemand het vir jou 'n tjek daarvoor gestuur, as jy die tjek gaan wissel het en dit het nie gehop nie, en as jy jou kragrekening dan met die geld betaal het, beskou ek jou as talentvol.
H.P. Lovecraft, vir dié skrywer se eienaardige, antieke gode; subtiele verbintenis tussen al sy werk; en die integrasie van koerantuitknipsels, verhoortranskripsies en dokumente as verhaaltegnieke. King kritiseer hom egter vir sy openlike rassisme en antisosiale beskouings.
Edgar Allan Poe, vir baie parallelle frases en verhaalontwikkelings; asook vir die tema van die dubbelganger.
.jpg)
