Sy naam is geskryf asmdSîn-aḫḫēmeš-eri4-ba.[1] Hy was ook bekend asSennacherib.
Sanherib word veral onthou vir sy militêre veldtogte teenBabilon enJuda en sy bouprogramme, veral in sy hoofstad,Nineve.[2] Sy grootste kommer tydens sy bewind was die "Babiloniese probleem", die weiering van die Babiloniërs om Assiriese heerskappy te aanvaar, wat gelei het tot sy verwoesting van Babilon in 689 v.C.[3] Verdere veldtogte is inSirië-Palestina uitgevoer, wat opgeneem is in dieBybelboek2 Konings,[4] asook in die berge oos van Assirië, teen die koninkryke vanAnatolië en teen dieArabiere in die Noord-Arabiese woestyne.[5]
Sanherib was ook ’n ywerige bouer en onder hom het Assiriese kuns ’n hoogtepunt bereik.[6] Hy het Nineve verfraai, ’n kanaal van 50 km lank laat bou om water na die stad te bring,[7] en ’n enorme paleis laat bou wat die prototipe van die legendarieseHangende Tuin van Babilon kon bevat het.[8]
Sanhrib is in 681 v.C. in vreemde omstandighede vermoor,[9] blykbaar deur sy oudste seun. (Sy aangewese opvolger,Esarhaddon, was die jongste.)[10] Sy dood is in Babilon beskou as ’n goddelike straf vir sy verwoesting van dié stad.[11]
Oates, Joan (1991). "The Fall of Assyria (635-609 BCE)". In Boardman, John; Edwards, I. E. S. (reds.).The Cambridge Ancient History, Volume III Part II. Cambridge University Press.{{cite book}}:Ongeldige|ref=harv (hulp)
