Prosa is 'n vorm vantaal wat gebruik maak van gewonesinsbou ennatuurlike vloei van spraak eerder as ritmiese strukture (soos tradisionelepoësie). Hoewel daarkritieke debatte heers oor die samestelling van prosa, het sy los gedefinieerde struktuur en eenvoud gelei tot die aanneming daarvan deur die meeste gesproke tale, feitlike diskoers, asook aktuele en fiktiewe skryfwerk. Dit word byvoorbeeld algemeen gebruik inliteratuur,koerante,tydskrifte,ensiklopedieë, uitsendings,rolprente,geskiedenis,filosofie,regte en vele ander vorme vankommunikasie.
Prosa bevoordeel die meer informele metriese struktuur vanverse, wat omtrent altyd in tradisioneledigkuns gevind kan word. Gedigte bevat normaalweg 'n metrum- en/ofrymskema. Prosa, daarteenoor, bestaan uit volledige grammatikale sintaksis, wat paragrawe tot gevolg het en estetiese aantreklikheid laat vaar. Sommige prosawerke bevat tekens van metriese struktuur of versbou en 'n doelbewuste vermenging van die twee vorme staan bekend as prosagedig. Net so staan enige verswerk met minder reëls en beperkings bekend as vrye vers. Die siening heers dat vers meer sistematies of formulegebonde is, terwyl prosa meer verteenwoordigend is van gewone (dikwels gesellige) spraak.Samuel Taylor Coleridge het spottenderwys om hierdie punt versoek dat nuwelingdigters die definisies van prosa en digkuns moet verstaan: "definitions of prose and poetry; that is, prose,—words in their best order; poetry,—the best words in their best order."[1] InMolière se opvoeringLe Bourgeois gentilhomme, vra Monsieur Jourdain dat iets geskryf moet word maar nie in vers of in prosa nie. 'n Filosofiemeester antwoord dat "daar geen ander manier is om jouself uit te druk as met prosa en vers nie," vir die eenvoudige rede dat "alles wat nie prosa is nie vers is, en alles wat nie vers is nie prosa is."[2]
Daar is heelwat soorte prosa, insluitendniefiksie prosa,epiese prosa,prosadig,polifoniese prosa,allitererende prosa,prosafiksie endorpsprosa volgensRussiese letterkunde.[3] 'n Prosagedig is 'n prosakomposisie wat sekere eienskappe van 'n gedig het.[4]
