Pous Urbanus IV[1] is gebore asJacques Pantaléon ongeveer in1195 inTroyes,Frankryk. Hy was die seun van 'n skoenmaker en soosPous Urbanus V enPous Urbanus VI was hy nie 'n kardinaal toe hy verkies is nie. Hy het teologie en regte studeer inParys en was eers kanunnik en later aartsbiskop vanLuik. Op die eerste konsilie vanLyon het hy onder die aandag vanPous Innocentius IV gekom en op twee sendings naDuitsland gestuur. Hy het die verdrag van Christburg tussen die heidense Pruise en die Duitse Orde tot stand gebring. Hy word biskop van Verdun in1253 en in1255 maakPous Alexander IV hom patriarg vanJerusalem. Hy het teruggekeer van Jerusalem, waar die Christene in moeilike omstandighede was en probeer hulp soek in Viterbo toe Pous Alexander IV sterf. Na 'nsedis vacatio van drie maande word Pantaléon verkies deur agt kardinale van die kollege van kardinale. Op29 Augustus1261 volg hyPous Alexander IV op en regeer tot sy dood op2 Oktober1264. Hy word opgevolg deurPous Clemens IV. Die naam ‘Urbanus’ beteken 'beskaafde'.
Pous Urbanus IV[2] is op4 September1261 gekroon. Hy het meestal in Orvieto en Vitebo gebly enRome waarskynlik nooit eers besoek nie. Die Latynse keiserryk vanKonstantinopel het aan sy einde gekom met die verowering van die stad deur die Grieke onder leiding van keiser Michael IV Palaeologos. Pous Urbanus het vergeefs probeer om 'nkruistog te organiseer om die Latynse keiserryk te herstel. Op11 Augustus1264 het Urbanus diefees vanCorpus Christi (die liggaam van Christus) ingestel. Die pous het ook veertien nuwe kardinale aangestel onder andere die laterePous Clemens IV,Pous Martinus IV enPous Honorius IV.
Italië het Urbanus IV se volle aandag vereis. Sy voorgangerPous Alexander IV het nie veel aandag gegee aan die stryd teen die Hohenstaufen en dit het ontaard in 'n stryd tussen die Ghibellyne (keisergesindes) en die Welfe (pousgesindes). Die pous se militêre bevelvoerder was condottiere Azzo d'Este, aan die hoof van die magte van die stedeMantua enFerrara. Aangesien Manfred 'n eis gehad het teen die stede van Lombardye, het die pous die kroon van die Sisilië aan Karel van Anjou gegee op15 Augustus1264. Die pous het Karel skepe en soldate belowe en Karel wat die Provence as erfgoed van sy vrou besit het en dus genoeg geld vir 'n oorlog in Italië het belowe om nie Noord-Italië of die Pouslike Staat aan te val nie. Karel belowe om die "sensus" te herstel wat aan die pous as feodale leenheer 10,000 onsegoud sou besorg. Voordat Karel egter in Italië aangekom het, het Urbanus gesterf.
Duff, Eamon (2001).Saints and Sinners: A History of the Popes, Yale University Press.ISBN 0300091656.
Maxwell-Stuart, P. G. (2002).Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present, Thames & Hudson.ISBN 0500017980.
↑Webster, D.R. (1912). Pope Urban IV. In The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. Besoek September 9, 2008 by:http://www.newadvent.org/cathen/15212a.htm
_(cropped).JPG)
