Sleutels van die Hemel, pallium, pouslike klere, haan, man onderstebo gekruisig, gevestig as 'n apostel met 'nboekrol,Ikonografies is hy uitgebeeld met 'n ruie wit baard en wit hare.
Volgens die Bybel was Petrus 'n visser op dieMeer van Tiberias (genoem see van Genesaret) en is hy oorspronklikSimeon bar Jona genoem: Simon, seun van Jona. Sy broerAndreas het hom na Jesus gelei, wie se prediking toe maar net begin het, en van Hom het Simon sy nuwe naam Sefas of Petrus, 'rots' gekry.
Petrus word in dieNuwe Testament beskryf as die belangrikste dissipel van Jesus. Na Jesus se dood het Petrus as woordvoerder van die eerste Christene opgetree. Die naam Petrus is die Griekse vertaling van die Arabiese woordkefa, wat "rots" beteken.
Die apostel wat onder hierdie naam bekend geword het, het aanvanklik Simon geheet, maar Jesus het hom Petrus genoem. Hy was uit Betsaida in Galilea afkomstig, maar het later naKapernaum verhuis, waar hy as visserman 'n bestaan gemaak het. Petrus het deur sy broerAndreas met Jesus kennis gemaak. In die lys van Jesus se dissipels, wat vier keer in dieNuwe Testament voorkom, word Petrus altyd eerste genoem. Van die drietal Petrus,Jakobus enJohannes, wat ʼn besondere plek onder die dissipels ingeneem het, het Petrus die meeste op die voorgrond getree.
Toe Jesus gevange geneem is, het Petrus Hom verloën, maar tog was hy die eerste dissipel wat 'n ontmoeting met die verreseJesus gehad het. Met Christus se verskyning by die meer van Tiberias is Petrus se apostoliese opdrag uitdruklik bekragtig. Uit die eerste helfte van die BybelboekHandelinge blyk dat Petrus regstreeks by byna al die gebeurtenisse in die vroegste geskiedenis van dieChristendom betrokke was.
Petrus het 'n belangrike rol gespeel as verkondiger van die Evangelie. Na 'n visioen inJoppe (Jaffa) het hy hom na die huis van die Romeinse hoofman Cornelius in Cesarea laat bring sodat hy die Evangelie daar kon verkondig. Hierna het die eintlike sendingwerk begin. Op bevel van koningHerodus is Petrus in Jerusalem gevange geneem, maar hy is volgens dieBybel op wonderbaarlike wyse deur Goddelike ingryping bevry.
Hy het daarna na 'n onbekende bestemming vertrek, maar dit is bekend dat hy inAntiochië gewerk het, inKorinthe enBabilon was en ook weer die kerkvergadering inJerusalem, die sogenaamde Apostelraad (49 n.C.), bygewoon het.
Aan die einde van sy lewe was Petrus in Rome werksaam. Markus, die neef van Barnabas, het hom bygestaan en sy prediking in dieEvangelie volgensMarkus opgeteken. Volgens oorlewering is Petrus deur keiserNero (tussen 64 en 67) gevange laat neem en onderstebo gekruisig.
Opgrawings wat sedert 1940 onder dieSt. Pieterskerk in Rome gedoen is, het bewyse gelewer dat Petrus wel inRome was. In die Nuwe Testament kom twee briewe voor wat aan Petrus toegeskryf word. Daar is ook 'n paar apokriewe geskrifte, waarvan sommige net in fragmente bewaar gebly het.
Petrus word onafskeidelik verbind aan die vraagstuk van die primaat (oppergesag) van die pous en sy bevoegdheid oor die heleRooms Katolieke Kerk. Petrus word die rots genoem waarop die Kerk gebou moet word (Matt. 16). Die vraag is of hierdie woorde net vir Petrus bedoel was en of dit ook geld vir die pous, wat as die opvolger van Petrus gesien word.
Aangesien daar aanvaar word dat Petrus by sy dood biskop van Rome was, word die biskoppe van Rome as die opvolgers van Petrus beskou. Hierop word die primaat gegrond. Die primaat behels die hoogste wetgewende gesag, die hoogste geregtelike mag en die hoogste gesag ten opsigte van leer in die Rooms-Katolieke Kerk.
Die oppergesag van die pous is op die raad vanFlorence (1439) amptelik bevestig en op die eerste Vatikaanse raad is hierdie leer verder versterk deur die proklamering van die dogma van die pous se onfeilbaarheid.
