Palinologie (stuifmeelkunde) is die navorsing op die gebied vanstuifmeel,spore en bepaalde mikroskopiese planktonorganismes, watpalinomorfs genoem word. Dit kan lewende asook fossielvorme behels en omvat baie meer as net stuifmeel.
Plantkundiges wat lewende stuifmeel of spore bestudeer bedryfaktuopalinologie, terwyl geoloë wat met fossiele stuifmeel of spore werkpaleopalinoloë is.
Die palinologie is belangrik vir die ontginning vanruolie en die olienywerheid het hierdie tak van die wetenskap 'n groot hupstoot gegee.[1]
Palinomorfs is strukture wat van organismes stam en wat mikroskopies van grootte is, sowat 5 tot 500 μm. Hulle het 'n groot weerstand teen die meeste vorme van verrotting en aantasting, behalwe oksidasie. Hulle is meestal opgebou uit stowwe soos sporopollenien en dinosporien, wat hierdie eienskappe besit. Hierdeur is hulle dikwels baie volop in neerslae en afsettingsgesteentes en kan daaruit met sterk sure, basisse of asetolise vrygestel en opdigtheid geskei word. Hierdie mikrofossiele kan wande vankiesel,kalk,fosfaat ofsellulose besit. Hulle het dikwels in die oseaan of in varswater ontstaan.[2]
