Verónica Michelle Bachelet Jeria (Spaans: [βeˈɾonika miˈʃɛl baʃˈle ˈçeɾja]; gebore op29 September1951 inSantiago de Chile,Chili) is 'n Chileensesosialistiese politikus en die eerste vrou wat verkies is as diepresident van haar land. Sy het die presidentskap in 'n opvolgverkiesing gewen, en het teen die Chileense besigheidsmanSebastián Piñera meegeding as presidensiële kandidaat, sy het 'n voorlopige 53,5% van die stemme bekom. Haar eerste presidentskap is ingehuldig op 11 Maart 2006 en haar tweede op 11 Maart 2014. Bachelet het ook gedien as Minister van Gesondheid en Minister van Verdediging in die kabinet van haar voorganger,Ricardo Lagos. Op 10 Augustus 2018 is Bachelet benoem as dieVerenigde Nasies se Hoë Kommissaris virMenseregte en het die ampstermyn op 1 September 2018 begin.
Michelle Bachelet as Chileense minister van nasionale verdediging tydens 'n besoek in die VSA in 2002
Die Bachelet-gesin omstreeks 1953Michelle Bachelet saam met haar vader AlbertoBachelet, as Minister van Verdediging, tydens 'n ontmoeting met die Amerikaanse Sekretaris van VerdedigingDonald Rumsfeld in2002
Bachelet is in Santiago de Chile as tweede kind van die antropoloog Ángela Jeria en Lugmaggeneraal Alberto Bachelet gebore. Sy voltooi haar hoërskoolloopbaan in1969 by Liceo Nº 1 Javiera Carrera, 'n meisieskool. In1970 het sy haar opleiding in die mediese skool by dieUniversiteit van Chili begin.
Onder die regering vanSalvador Allende is Bachelet se vader in beheer geplaas van die Voedselverspreidingskantoor, en op die dag van diestaatsgreep van11 September1973, is hy in hegtenis geneem deur dieAir War Academy onder die aanklag van hoogverraad. As gevolg van daaglikse marteling in Santiago se publieke gevangenis, het hy 'n hartaanval gelei waaraan hy gesterf hett. Bachelet se kêrel op daardie stadium, Jaime López, is ook in aanhouding geneem en gemartel voor sy vorseerde verdwyning. Op10 Januarie1975 is Bachelet se moeder ook in hegtenis geneem en gemartel in dieVilla Grimaldi, 'n bekende aanhoudingsentrum in Santiago, vir 21 dae.[1] In 1975, as gevolg van familiekonneksies, is albei – eerder as om te verdwyn – verban naAustralië, waar Bachelet se ouer broer Alberto gebly het. Bachelet en haar moeder het daarna hulself inOos-Duitsland gevestig waar sy ookDuits geleer het by dieHerder Instituut inLeipzig en haar mediese studies voortgesit het by dieHumboldt Universiteit van Berlyn.
In1979 het Bachelet teruggekeer na Chili, waar sy haar studies voltooi en in11982 gegradueer het van mediese skool as 'n chirurg by die Universiteit van Chili. Tussen1983 en1986 het sy gespesialiseer inpediatrie enpublieke gesondheid by die Kinderhospitaal Roberto del Río. Gedurende hierdie tyd het sy ook nie-regeringsorganisasies, soos PIDEE (waarvan sy ook die hoof was tussen 1986 en1990), bygestaan, en het sy kinders gehelp wat gemartel is en verdwyn het.
Tussen1985 en1987 het Bachelet 'n verhouding van 2 jaar gehad met Alex Vojkovic,[2] 'n verteenwoordiger vir dieManuel Rodríguez Patriotiese Front (FPMR), 'n gewapende groep wie se aktiwiteite onder andere die mislukte sluipmoordaanval op Pinochet in 1986 insluit. Die verhouding het in 'n kleinigheid verander in haar presidensiële veldtog, waartydens sy enige ondersteuning vir sulke groepe ooit, ten sterkste ontken het.
Tussen1994 en Julie1997, het Bachelet ook gewerk as adviseur vir die Gesondheids-Ondersekretaris. Aangedryf deur haar belange in burgerlike-militêre betrekkinge, het sy begin ommilitêre strategie te studeer by die Nasionale Akademie van Politieke en Strategiese Studies (Anepe) in Chili, sy het daar die eerste plek in haar bevordering gekry, wat haar toegelaat het om haar studies voort te sit in dieVerenigde State by dieInter-Amerikaanse Verdedigingskollege inWashington, D.C., by wyse van 'n presidensiële beurs. Sy het in1998 teruggekeer na Chili om vir die Ministerie van Verdediging te werk as 'n Minister adviseur, en het gegradueer van 'n Meestersprogram in militêre wetenskappe by dieweermag van Chili se Oorlog akademie.
Die Miami Herald dui daarop dat Bachelet, in die verlede, na haarself as 'nateïs verwys het,[3] maar meer onlangs, op10 Desember2005, het dieWashington Post berig dat sy haarself geïdentifiseer het asagnosties.[4]
As 'n universiteitstudent was Bachelet 'n lid van die Sosialiste Jeug. Sy het aangesluit by dieSosialistiese party van Chili in die 1970's. In1995 het sy deel geword van die party se Sentrale Komitee, en vanaf 1998 tot2000 was sy 'n aktiewe lid van die Politieke Kommissie. In1996 het sy gestaan as kandidaat vir burgemeester vanLas Condes, - 'n voorstad van Santiago – vir die Sosialiste, maar het slegs 2,35% van die stemme verwerf.
Bachelet is as Minister van Gesondheid aangestel deur presidentRichard Lagos op11 Maart2000, en op7 Januarie2002 is sy aangestel as die Minister van Verdediging: die eerste vrou om die pos te beklee in 'nLatyns-Amerikaanse land.
Teen die einde van2004, na 'n hewige toename in gewildheid in meningspeilings, is Bachelet gevra om die Sosialiste se presidensiële kandidaat te word.[5] Op1 Oktober van daardie jaar het sy bedank van haar regeringspos om haar veldtog te begin. 'n Geleentheid vir die aanwysing van die enkele presidensiële kandidaat van dieKoalisie van Partye vir Demokrasie – die CPD: Chili se regerende koalisie sedert 1990 – is gekanselleer nadat Bachelet se opponent, dieChristen-demokraatSoledad Alvear, 'n voormalige kabinetslid van die drie CPD-regerings, vroeg onttrek het as gevolg van 'n gebrek aan ondersteuning in haar eie party en in meningspeilings.
In die 2005 verkiesing, het Bachelet te staan gekom teen die senter-regseSebastián Piñera (RN), die regseJoaquín Lavín (UDI) en die vere-linkseTomás Hirsch (JPM). Met 46% van die stemme, kon sy nie 'n absolute meerderheid bekom nie, wat sy nodig gehad het om die verkiesing te wen. In 'n opvolgverkiesing op15 Januarie2006, het Bachelet te staan gekom teen Piñera, en het die presidentskap gewen met 'n voorlopige 53,5% van die stemme, met die gevolg dat sy die land se eerste verkose vroulike president word, die tweede inSuid-Amerika naGuyana seJanet Jagan, en die derde in Latyns-Amerika naNicaragua seVioleta Chamorro enPanama seMireya Moscoso.
