Marian Anderson (27 Februarie 1897 - 8 April 1993)[1] was 'n Amerikaansecontralto. Sy het 'n wye verskeidenheid musiek uitgevoer, vanopera tot Afro-Amerikaanse geestelike musiek. Anderson het tussen 1925 en 1965 saam met bekende orkeste in groot konsert- en voordraglokale in dieVerenigde State enEuropa opgetree.
Anderson was in die middel van die twintigste eeu 'n belangrike figuur in die stryd omAfro-Amerikaanse kunstenaars om rassevooroordele in die Verenigde State te oorkom. In 1939 tydens die era van rasseskeiding , het dieDaughters of the American Revolution (DAR) geweier om Anderson toe te laat om voor 'n geïntegreerde gehoor in dieDAR Constitution Hall inWashington, D.C. te sing. Die voorval het Anderson in die kollig van die internasionale gemeenskap geplaas op 'n ongewone vlak vir 'n klassieke musikant. Met die hulp van Eerste DameEleanor Roosevelt en haar man PresidentFranklin D. Roosevelt, het Anderson opPaassondag, 9 April 1939, 'n baie bekroonde buitelugkonsert op dieLincoln Memorial trappe in die hoofstad uitgevoer. Sy het voor 'n geïntegreerde skare van meer as 75 000 mense en 'n radiogehoor in die miljoene gesing.
Op 7 Januarie 1955, word Anderson die eerste Afro-Amerikaner wat by dieMetropolitan Opera optree. Daarbenewens het sy as 'n afgevaardigde by dieVerenigde Nasies se Menseregtekomitee en 'n welwillendheidsambassadeur vir dieAmerikaanse departement van die Staat gewerk en konserte oor die hele wêreld aangebied. Sy het in die 1960's aan dieburgerregtebeweging deelgeneem en in 1963 by dieMarch on Washington for Jobs and Freedom gesing.
Sy was die ontvanger van talle toekennings en eerbewyse. Anderson is in 1963 bekroon met die eerstePresidensiële medalje van vryheid, dieKongresgoue medalje in 1977, dieKennedysentrum-eerbewys in 1978, dieNational Medal of Arts in 1986, en 'nGrammy Lifetime Achievement Award in 1991.
Wikimedia Commons het meer media in die kategorieMarian Anderson.
