Infolklore, is 'ngees die lewensbeginsel of lewenskrag binne alle lewende dinge. Reeds in 1628 en 1633 spekuleer beideWilliam Harvey enRené Descartes dat daar êrens in die liggaam, op 'n spesiale plek, 'n 'lewensbeginsel' of 'lewenskrag' was, wat die hele liggaamlike raam animeer, soos die enjin in 'n fabriek die masjinerie daarin beweeg.[1] Geeste word dikwels as 'nbonatuurlike wese of as ontasbare entiteite beskou; byvoorbeeld 'ndemoon,spook,fee ofengel.[2] In antiekeIslamitiese terminologie is 'n 'gees' (rūḥ) egter slegs van toepassing op suiwer geeste, maar nie op ander onsigbare wesens, soosdjin, Shaitan (demone) en engele.[3]
Histories is die term 'gees' gebruik om te verwys na 'n 'subtiele' in teenstelling met 'grof' materiële stof, soos uiteengesit in die noemenswaardige laaste paragraaf vanIsaac Newton sePrincipia Mathematica.[4] InDie Bybel, "die Gees" (met 'n hoofletter "G"), dui spesifiek dieHeilige Gees aan.
Die konsepte van gees ensiel oorvleuel dikwels, en daar word geglo in sommige godsdienste dat albei liggaamlike dood oorleef.[5] Die term "gees" kan ook die betekenis van 'nspook hê, d.w.s 'n manifestasie van die gees van 'n afgestorwe persoon. Dit word ook soms gebruik om nabewussyn ofpersoonlikheid te verwys.
