Gereedskap van die Cro-Magnon-mens – Louis Lartet-versameling.
Cro-Magnon (kroʊˈmænyən) is ’n naam wat gebruik word vir die vroegste modernemense (vroeëHomo sapiens) wat hulle inEuropa gevestig het nadat hulle uitWes-Asië migreer het en die kontinent aaneenlopend sedert so vroeg as 56 800 jaar gelede bewoon het. Hulle het kontak met die inheemseNeanderdallers (H. neanderthalensis) van Europa en Wes-Asië gehad wat 40 000 tot 35 000 jaar gelede uitgesterf het. Van sowat 37 000 jaar gelede af het alle Pro-Magnon-mense afgestam van 'n enkele stigterbevolking, waarvan hedendaagse Europeërs ook afkomstig is.
Wetenskaplikes verkies deesdae die termVroeë Europese Moderne Mense bo "Cro-Magnon", wat nie enige amptelike taksonomiese status het nie omdat dit nie na ’n subspesie of ’nargeologiese fase of kultuur verwys nie.[1]
Die Pro-Magnon-mens was soortgelyk gebou as moderne Europeërs, maar hulle was robuuster gebou en sterker. Die lyf was gewoonlik swaar en stewig met sterk spiere. Die voorkop was redelik regaf en nie skuins soos die Neanderdallers s’n nie, en hulle het net effense wenkbroukaste gehad. Die gesig was kort en breed. Nes ander mense het hulle ’n prominente ken gehad. Die breinkapasiteit was sowat 1 600 cm3, groter as die gemiddelde vir die moderne mens.[2]
Die vroegste Pro-Magnons het ook soortgelyke eienskappe as die Neaderdallers gehad. Die eerste spesimens sou donkerder velle gehad het;natuurlike seleksie vir ligter velle sou eers 30 000 jaar gelede begin het. Voor dielaaste glasiale maksimum sou die Pro-Magnons 'n lae bevolkingsdigtheid gehad het, asook lang lywe soos voorindustriële mense en uitgebreide handelsroetes wat oor tot 900 km gestrek het. Hulle sou groot wildediere gejag het. Hulle het groter bevolkings as die Neanderdallers gehad, moontlik vanweë hoërvrugbaarheid. Die lewensverwagting vir albei spesies was gewoonlik onder 40 jaar.
Ná die laaste glasiale maksimum het die bevolkingsdigtheid toegeneem namate gemeenskappe minder dikwels (maar oor langer afstande) gereis het. Hulle het spiese, spiesgooiers, harpoene en dalk werpstokke en honde gebruik om te jag. Hulle het waarskynlik tydelike hutte gebou terwyl hulle rondgetrek het.
Pro-Magnon-mense het 'n verskeidenheidkunswerke geskep, insluitende grotskilderye, Venus- en dierebeeldjies en geometriese patrone. Hulle het moontlik hulle liggame versier metokerverf en dalktatoes, kerwing en lyfprieming. Die presiesesimbolisme van die werk is steeds onbekend, maar baie glo hulle het dalksjamanisme beoefen waarin grotkuns 'n sentrale rol gespeel het.
’n 19de-eeuse voorstelling van die lewe in die Laat Steentydperk (Wiktor Wasnetsof, 1883).
Die naam kom vanAbri de Cro-Magnon (Frans vir "rotsskuiling van Cro-Magnon") naby Les Eyzies-de-Tayac-Sireuil in Suidwes-Frankryk, waar die eerste fossiel gevind is.[3] Namate meer oorblyfsels gevind is op terreine in Wes-Europa en elders, enradiometriese dateringsmetodes in die vroeë20ste eeu verbeter het, is meer vondste in diétakson geklassifiseer.
Die term "Cro-Magnon" is gou gebruik vir enige van die oudste menslike bewoners van Europa. Teen die 1970's is dit gebruik vir enige vroeë moderne mense. Vandag word die term nie meer amptelik gebruik nie, hoewel dit belangrik bly in die argeologiese gemeenskap om menslike oorblyfsels uit die laat Steenperk in Europa te identifiseer.[1] Die term Vroeë Europese Moderne Mense (VEMM) word nou meestal gebruik. Die oudste bekende VEMM-fossiel is die Grotta del Cavallo-tand wat volgens ’n 2011-raming minstens 43 000 jaar oud is.[4]
Cro-Magnon 2, ’n vroulike skedel.Die skedel van ’n Cro-Magnon-man.
Die eerste vonds op die oorspronklike terrein in Frankryk was Cro-Magnon 1, wat sowat 28 000 jaar oud is.[5] Ander fossiele van dié terrein is ’n vroulike skedel, Cro-Magnon 2, en manlike oorblyfsels, Cro-Magnon 3.
Die toestand en plasing van die oorblyfsels van Cro-Magnon 1 saam met stukkiesskulp en dieretande wat soos gelukbringers of halsbande lyk, laat die vraag ontstaan of die dooies opsetlik begrawe is. Indien wel, dui dit daarop dat hulle kennis van rituele gehad het deur hul dooies met halsbande en gereedskap te begrawe, of vansiektes en dat liggame afgeperk moes word.[6]
’n Patologiese ontleding van die skelette wys dat die mense in dié tyd ’n fisiek moeilik lewe gehad het. Benewens infeksie, het verskeie van die individue nekwerwelbeserings gehad; die vrou het ’n tyd lank oorleef met ’n skedelbreuk. Omdat sulke beserings selfs vandag lewensgevaarlik sou wees, lyk dit of Cro-Magnons-mense op mekaar staatgemaak het om hul wonde te versorg.[6]
In dié grot inItalië is in 1964 ’n paar tande ontdek. Dit is die oudste bekende Cro-Magnon-oorblyfsels (tussen 43 000 en 45 000 jaar).[4]
Kents-grot
’n Boonste kakebeen is in 1927 hier gevind. Dit is minstens 41 500 jaar oud.[7]
Peştera cu Oase
Die oudste Cro-Magnon-oorblyfsels in Suidoos-Europa is in dié grotRoemenië gevind. Die grot lyk soos die blyplek van ’nbeer ofhiëna, dus was die mens waarskynlik ’n roofdier se prooi.
Rooi Vrou van Paviland
’n Volledige skelet wat in 1823 in ’n grot in Suid-Wallis gevind is. Dit is sowat 33 000 jaar oud en die oudste bekende moderne mens in Wes-Europa wat begrawe is. By die skelet is tekens van rooiklipsalwing, ’nmammotskedel en persoonlike versierings gevind wat dui op die een of ander religieuse ritueel. Daar was ook verskeie stukke gereedskap.[8]
Peştera Muierilor
’n Enkele, taamlik volledige skedel van ’n vrou is in dié grot in Roemenië gevind saam met beeroorblyfsels. Dit is sowat 30 150 jaar oud.[9]
Předmostí
Dit was moontlik ’n leefarea met ’n begraafplaas van sowat 20 skelette, 15 volledig en dele van die ander vyf. Dit lyk of die grafte versteur of die skelette later verskuif is. Talle dierebene is ook gevind, wat lyk of die diere gekook is. Die oorblyfsels van driehonde is ook gevind.[10] Die skelette is tussen 24 000 en 27 000 jaar oud.[11]
Mladeč
Dié grotte inTsjeggië is een van die oudste Cro-Magnon-terreine. Die oorblyfsels van verskeie individue is hier gevind, maar min artifakte. Hulle is tussen 30 000 en 32 000 jaar oud.[9]
Daar word geglo anatomies moderne mense het sowat 100 000 tot 200 000 jaar gelede inOos-Afrika ontwikkel. Vanweë ’n uittog sowat 60 000 jaar gelede oor dieArabiese Skiereiland het van hulle inEurasië beland. Die een groep het hulle aan die kusgebiede van dieIndiese Oseaan gevestig en ’n ander het nog meer noord getrek na diesteppe vanSentraal-Asië.[12] Hulle was die voorouers van die Noord- en Oos-Asiate, Europeërs en groot dele van dieMidde-Oosterse en Noord-Afrika-bevolkings. Migrasie van dieSwartsee-gebied na Europa het sowat 45 000 jaar gelede begin. Teen 20 000 jaar gelede het die moderne mens die westekant van die kontinent bereik.
Migrasie van die moderne mens in Europa (Currat & Excoffier, 2004)[13]
’n Grottekening uit Lascaux, Frankryk, van sowat 16 000 jaar gelede (Laat Steentydperk).
Die Cro-Magnon-mense was anatomies modern, hulle het reguit ledemate gehad en was lank in vergelyking met hul tydgenote dieNeanderdallers. Hulle was moontlik gemiddeld 1,762 m lank,[14] hoewel mans tot 1,95 m of langer kon gewees het.[15] Hulle het meer robuuste eienskappe as die moderne mens gehad en hul breinkapasiteit was effens groter.[16] Hulle het lang, redelike lae skedels gehad met breë gesigte, prominente neuse en kakebene wat min of glad nie vorentoe uitgesteek het nie.[11] Hul stemorgane stem ooreen met die moderne mens s’n en hulle kon waarskynlik praat.[17]
Nes die Neanderdallers was die Cro-Magnon-mense hoofsaaklik grootwildjagters wat mammotte, bere, perde enrendiere gejag het.[18] Hiervoor het hulle verskeie soorte spiese gebruik. Hulle het nog nie pyle en boë gehad nie. Hulle was nomadies of halfnomadies en het agter hul prooi aan getrek. Hulle het ook plantmateriaal geëet. In dieOekraïne is verskeie hutte van mammotbene gevind wat moontlik deel was van tydelike jagkampe.[17][19]
Gedraaide, gekleurde en geknooptevlasvesels is inGeorgië gevind, wat daarop dui dat hulle mandjies geweef en/of klere gemaak het.[20] Benewens die hutte van mammotbene het hulle ook skuilings gebou van rotse, klei, takke en diervel. Hulle het geskilder en het sowat 15 000 jaar gelede al ’n vroeë maankalender geskep.[21]
↑Pidoplichko, I.H. (1998).Upper Palaeolithic dwellings of mammoth bones in the Ukraine: Kiev-Kirillovskii, Gontsy, Dobranichevka, Mezin and Mezhirich. Oxford: J. and E. Hedges.ISBN0-86054-949-6.
↑according to a claim by Michael Rappenglueck, of the University of Munich"Oldest lunar calendar identified".BBC News (in Engels). 16 Oktober 2000.Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Augustus 2017. Besoek op8 Maart 2014.
Verwysingfout:<ref> tag with name "wikiwix" defined in<references> group "" has no content.
