| Ben Schoeman | |
 Ben Schoeman het diekiesafdeling Fordsburg in 1938 gewen, maar verloor in 1943 nadat hy uit dieVerenigde Party bedank en by dieNasionale Party aangesluit het. | |
Minister van Vervoer | |
| Ampstermyn 30 November1954 – 1974 | |
| Voorafgegaan deur | Paul Sauer |
|---|---|
| Opgevolg deur | Lourens Muller |
5de Leier van die Volksraad | |
| Ampstermyn 1965 – 1974 | |
| Voorafgegaan deur | Paul Sauer |
| Opgevolg deur | Nic Diederichs |
Minister van Arbeid | |
| Ampstermyn 4 Junie1948 – 30 November1954 | |
| Voorafgegaan deur | Colin Steyn |
| Opgevolg deur | Jan de Klerk |
Lid van die Parlement | |
| Ampstermyn 1938 – 1943 | |
Persoonlike besonderhede | |
| Gebore | 19 Januarie1905 Johannesburg,Transvaalkolonie |
| Sterf | 2 April1986 Suid-Afrika |
| Politieke party | Nasionale Party (1948–1974) Verenigde Party (1938–1943) |
Barend Johannes "Ben" Schoeman[1] (19 Januarie 1905 – 2 April 1986) was 'nSuid-Afrikaanse politikus, 'n lid van die parlement (LP) vir dieVerenigde Party en later ook dieNasionale Party. Hy het van 1948 tot 1954 as die minister van arbeid en van 1954 tot 1974 as die minister van vervoer gedien.
_Ben_Schoeman.jpg)
Schoeman is op19 Januarie1905 inJohannesburg in dieBritse kolonie Transvaal gebore. Hy was die seun van die treindrywer Barend Jacobus Schoeman en Abelina Jacoba Schoeman (née Theunissen).[2] Nadat hy die hoërskool verlaat het, betree hy die spoorwegindustrie, waar hy as 'n drywer en stoker gewerk het.[3] Hy het deur die range gevorder en is 16 jaar later tot stasiemeester bevorder.
Voor sy toetrede tot die politiek was Schoeman 'n lid van die nasionalistiese en soms militanteAfrikaner organisasie dieOssewabrandwag.[4] Hy is per geleentheid selfs vir sy bedrywighede gearresteer.[5]
Schoeman betree die politiek as 'n lid van dieVerenigde Party en word tydens dieSuid-Afrikaanse algemene verkiesing van 1938 as die LP virFordsburg verkies. Tydens dié verkiesing het hy 'n meerderheid van 1 127 stemme teenoor dieArbeidersparty se T.C. Robertson behaal.[6] Op 33-jarige ouderdom was Schoeman die jongste lid van dieVolksraad van Suid-Afrika.
Met die uitbreek van dieTweede Wêreldoorlog ondersteun Schoeman eerste ministerJ.B.M. Hertzog se posisie van neutraliteit. Toe Hertzog bedank en na dieNasionale Party oorskuif,[7] het hy dienooreenkomstig by die Nasionale Party aangesluit. Schoeman word in 1940 die hoof van die Nasionale Party aan die Witwatersrand en 'n lid van die party se uitvoerende komitee. Hy het Duitsland openlik in die oorlog gesteun, en sê in 1940: "Die toekoms van die Afrikanerdom is afhanklik van 'n Duitse oorwinning. Ons kan dit net sowel openlik sê, want dit is 'n feit".[8]
Na die moord op eerste ministerHendrik Verwoerd (in September 1966), is Schoeman wyd as die gunsteling beskou om die leisels oor die Nasionale Party en die land oor te neem. 'n Enkele dag voor die verkiesing onttrek hy egter aan die wedloop, om 'n oorwinning aan die enigste ander kandidaat,John Vorster, te verseker. In 'n onderhoud ná sy onttrekking, waarin dit voorkom of Schoeman gehuil het, kom dit aan die lig dat hy die besluit as gevolg van "skinderstories, selfs oor my vrou" geneem het.[9] In 2003 stel Terry Bell en Dumisa Buhle Ntsebeza in hul boek,Unfinished business: South Africa, Apartheid and Truth, voor dat Schoeman moontlik deur Vorster afgepers is, hoewel daar geen bewyse daarvoor is nie.[9]
{{cite journal}}:Cite journal requires|journal= (hulp)