* -ant/UV
-ant
Sufikso de aktivaparticipo, kiu prezentas agon aŭ staton de ĝia subjekto dum la ago, t.e. la ago ankoraŭ ne finiĝis en la priparolata momento, tio aparte inkludas senĉesajn kaj ripetiĝantajn aferojn: leganta estas iu kiu ankoraŭ aŭ regule legas; mi tiam estis ankoraŭ dormantaDL; libro instruanta estas tre utilaDL; kajero[…] antaŭirantaDL; la vivantaj lingvojDL; mi sentas la devon antaŭ ĉio danki la legantan publikonDL; al posedanto de metio mankas nenioPrV; almozantpetanto sinĝena restas kun sako malplenaPrV; batanto povas argumenti, batato devas silentiPrV; ĉasaĵo ĉasanton ne atendasPrV; la tuta loĝantaro de la tero[1].
1.trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Genezo 9:19
- beloruse:
- афікс дзеепрыметніка цяперашняга часу ў эспэранта
- france:
- -ant
- ide:
- -ant
- pole:
- imiesłów czynny czasu teraźniejszego
- rumane:
- participiul activ prezent al verbelor
Rim.: Por distingi du kontraŭajn sencojn de la sama prepozicio „de“, nome la objekton disde la aganton,Marcel Leereveld proponas la uzon de „ante“: la liberigoante al la kaptito(= la liberigo al la kaptito) aŭante la kaptiton[2]. Vd ankaŭ-at-.
2. Marcel Leereveld:Novaĵletero de ĉiuj Aŭstraliaj Esperantistoj, Aŭstraliaj Esperantistoj, 2016-01-06