Słowo „admirał” wywodzi się odarabskiego określeniaAmir al-Bahr lub teżEmir el-Bahr, oznaczającego pana morza – dowódcę morskiego. W XII wiekuWenecjanie iGenueńczycy zaczęli stosować tytuładmirała, jako dowodzącego flotą podczas bitwy. Następnie wprowadzono do użycia zróżnicowanie wśród admirałów, i tak:admirał dowodził flotą wojenną,wiceadmirał był zastępcą dowodzącegomarynarką wojenną, akontradmirał – starszym na redzie (najstarszym dowódcą spośród dowódców zakotwiczonychokrętów). W niektórych państwach używany był także tytuładmirała floty, oznaczający stałego dowódcę całej marynarki wojennej, który swe obowiązki sprawował także w czasie pokoju.
Dowództwa flot zaczęto nazywaćadmiralicjami, które w niektórych państwach przetrwały aż do współczesności i oznaczają ministerstwa (np.AdmiralicjaBrytyjska) lub dowództwa sił morskich (AdmiralicjaFederacji Rosyjskiej). Tytuły admiralskie przekształciły się w XIII-wiecznejFrancji wstopnie wojskowe. W późniejszym czasie podobne transformacje nastąpiły w innych krajach.
W Polsce stopieńwiceadmirała powstał w 1921, wraz z innymi stopniami Marynarki Wojennej. Wcześniej, od 1918 używano zapożyczonego z Wojsk Lądowych stopniagenerała porucznika marynarki. W latach 1921–2002 znajdował się w hierarchii międzykontradmirałem aadmirałem. W 2002 pomiędzywiceadmirałem aadmirałem wprowadzono stopieńadmirała floty. Od momentu powstaniawiceadmirał jest odpowiednikiemgenerała dywizji w Wojskach Lądowych i Siłach Powietrznych.
Stopień wojskowywiceadmirała jest zaszeregowany dla grup uposażenia nr 18-18B. W kodzieNATO określony jest jako OF-07.
Jego odpowiednikami w marynarkach wojennych innych państw są m.in.: