Tablica paschalna – używane w średniowieczu zestawienie świątWielkanocy, stanowiące podstawę do zestawienia kalendarzaruchomych świąt kościelnych.
Dane te układano w odpowiednie kolumny i opracowywano dla cykli lat mających nastąpić. Początkowo cykl ten zawierał 84 lata[1], a później rozwinięto go do 95 lat[2].Beda Czcigodny opracował tablice na 532 lata[3]. Jest tocykl paschalny lubwielkanocny powstały z pomnożenia 19-letniegocyklu księżycowego przez 28-letni cykl słoneczny (powstały z kombinacji 4-letniego cyklu roku przestępnego i 7 dni tygodnia)[4]. Bardzo popularne były tablice paschalne ułożone przezDionizjusza Małego[2].
Pierwsza w Polsce tablica paschalna pochodziła zFuldy i trafiła nad Wartę w latach 70. X wieku prawdopodobnie przez Czechy. W1013 rokuRycheza, żonaMieszka II, przywiozła doPolski kolejną tablicę paschalną. Na tablicach paschalnych dokonywane były zapiski najstarszych polskichroczników:Rocznika Jordana iRocznika Rychezy, także roczników późniejszych[5][6].