Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Swans

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Status wersji strony

To jest wersja przejrzana tej strony

To jest najnowszawersja przejrzana, która zostałaoznaczona13 lis 2024.Od tego czasu wykonano1 zmianę, która oczekuje na przejrzenie.
Swans
Ilustracja
Michael Gira podczas koncertu Angels of Light wwarszawskim klubie „No Mercy”, 8 października 2005
Rok założenia

1982

Pochodzenie

 Stany Zjednoczone

Gatunek

no wave[1][2][3],rock eksperymentalny[4],post-punk[4],rock alternatywny[4],dark ambient[4],pop alternatywny[4],noise rock[4],indie rock[4]

Aktywność

1982–1997, od 2010

Wydawnictwo

Young God Records,Neutral,Homestead,Caroline,Uni/MCA,Invisible,Atavistic,Mute,Some Bizzare

Powiązania

Circus Mort,Skin / The World of Skin,The Body Lovers / The Body Haters,Angels of Light,Jarboe

Skład
Michael Gira
Dana Schechter
Christoph Hahn
Phil Puleo
Chris Pravdica
Larry Mullins
Strona internetowa

Swansamerykańskizespółrocka awangardowego utworzony w 1982, wywodzący się znowojorskiego ruchuno wave. Jego założycielem i liderem jest wokalista i gitarzystaMichael Gira, przez wiele lat drugim filarem grupy była życiowa partnerka Giry, wokalistkaJarboe. Po rozpadzie ich związku zespół został rozwiązany w 1997. W 2010 nastąpiła reaktywacja Swans w nowym składzie, czego wynikiem są kolejne albumy studyjne oraz intensywna działalność koncertowa.

Brzmienie zespołu charakteryzuje się eksperymentowaniem z dźwiękiem i ciągłym poszukiwaniem nowych rozwiązań muzycznych. Wielokrotna zmiana stylistyki skutkowała dużą różnorodnością nagrań. Wczesne płyty utrzymane były w klimacienoise rocka irocka industrialnego, później zespół poruszał się w granicach takich gatunków jak:rock gotycki,folk rock,art rock,rock alternatywny,post rock,ambient.

Historia

[edytuj |edytuj kod]

Grupę Swans założył w 1982 wNowym Jorku kompozytor, basista i wokalista Michael Gira, potomek emigrantów z Hiszpanii, wcześniej członek grupyCircus Mort. Przez zespół przewinęło się kilku okazjonalnych muzyków, m.in. gitarzystaThurston Moore z grupySonic Youth. Swans zagrali z nią wspólną trasę pod hasłem The Savage Blunder Tour. Nagrania z tych lat ukazały się po latach na płycieBody to Body, Job to Job. Zespół zdobył sławę grającego maksymalnie wolno i głośno, oferując agresywną, kakofoniczną[5] muzykę, określaną też jakoperformance czy muzycznekatharsis.

Pod koniec 1982 zespół wydał swą debiutancką płytęSwans z czterema utworami autorstwa Giry, który płytę też wyprodukował. Zamieścił na niej długie transowe kompozycje, częściowo improwizowane i nagrane w studiu metodą live. Nawiązywał tu m.in. do muzyki i koncepcji takich grup jakCan czyKing Crimson, korzystał też z eksperymentów gitarowychGlenna Branki, do których dodał wokale i (w jednym utworze) saksofon.

Po zmianach personalnych w kwietniu 1983 zespół w pięcioosobowym składzie nagrał swą pierwszą płytę długogrającąFilth, zawierającą całkowicie nowy materiał. Teksty napisał Gira, a muzykę wszyscy członkowie Swans. Utwory wyraźnie skrócono, a do dawnych brzmień nawiązują tu tylko najdłuższe na tej płycie kompozycje, jak „Stay Here” i „Power for Power”. Płytę wydała firma Neutral Records, dla której nagrywali teżSonic Youth.

Wkrótce od grupy odszedł perkusista Jonathan Kane, a pozostali muzycy w 1984 nagrali kolejną czwórkę oraz albumCop, łącznie ponad godzinę muzyki. Powrócili do długich kompozycji, w których zaczęli wykorzystywać też nagrane na taśmie podkłady. Obie płyty dostrzeżono w Anglii, gdzie rozwijał się już wtedy nurtmuzyki industrialnej, reprezentowany przez grupyTest Department orazPsychic TV iCoil (powstałe na gruzachThrobbing Gristle), natomiast w NiemczechEinstürzende Neubauten i w byłej JugosławiiLaibach.

W 1985 z zespołem Swans oraz jego liderem związała się wokalistka i pianistka Jarboe[5], pochodząca zAtlanty. Rok później ukazały się płytyGreed iHoly Money, ze zbliżonym materiałem, na których zaznaczył się jej udział. Zostały one zauważone w Anglii, gdzie zespół koncertował. Nadawał je w swych programachJohn Peel, prezenterBBC. Wtedy to zespół miał opinię następcyThe Velvet Underground[5]. WAnglii zespół zarejestrował też podwójny albumChildren of God (1987)[5], na której odnoise'u odszedł w stronę ciężkiego rocka. Wykorzystał na tej płycie także instrumenty klasyczne. W ramach promocji tej płyty grupa Swans zagrała trasę po Europie, w tym trzy koncerty wPolsce: 27 sierpnia 1987 w Teatrze Letnim wSopocie (w skróconym programie), 29 sierpnia 1987 w klubie „Riviera-Remont” wWarszawie, a 30 sierpnia 1987 weWrocławiu w klubie „Pałacyk” (pełny set). 2 września 1987 nieco zmieniony program zagrali wBrnie.

Jesienią 1986 Michael Gira i Jarboe nagrali wLondynie dwie płyty jakoSkin, wydane w kolejnych latach:Blood, Women, Roses (1987) iShame, Humility, Revenge (1988). Zamieścili na nich rockowe ballady, podparte orkiestrowymi i elektronicznymi brzmieniami, w tym kilka przeróbek.

W maju 1988 Swans znów koncertowali w Europie oraz wydali singlaLove Will Tear Us Apart z akustyczną przeróbką utworuJoy Division[5]. WytwórniaMCA zaproponowała grupie kontrakt, w którego ramach ukazała się płytaThe Burning World (1989). Zawierała ona utwory rockowe w klimacie popu, w tym piosenkęCan’t Find My Way Home, przeróbkę utworu grupyBlind Faith[5]. Jedynym dynamiczniejszym fragmentem płyty był monumentalny utwór „See No More”.

Płyta nie podbiła list przebojów, więc kontrakt rozwiązano i we wrześniu 1990 Swans założyli własną wytwórnią płytowąYoung God Records. Wznowili wcześniejsze płyty, wydali wiele nagrań archiwalnych i kompilacji oraz przygotowali nowe wydawnictwa: trzecią płytę duetu Gira-Jarboe i podwójny zestaw nagrań grupyWhite Light from the Mouth of Infinity (1991), kontynuujące ich dotychczasowe klimaty muzyczne mimo zmiany wytwórni.

W 1992 ukazały się dwie płyty grupy Swans: studyjnaLove of Life i koncertowaOmniscience, na których muzyka zespołu zaczęła odchodzić w stronę eksperymentów dźwiękowych. Równocześnie zmniejszał się wkład Jarboe, która skupiła się na własnych projektach. Utwór „Cries (For Spider)” z jej solowej płyty13 Masks (1991) znalazł się też w zestawieLove of Life.

Wysiłek twórczy, koncertowy i wydawniczy nie przełożył się na sukces finansowy i zaczął wyczerpywać ówczesne możliwości zespołu. Po przerwie, w trakcie której Michael Gira napisał książkęThe Consumer, Swans wydali albumThe Great Annihilator (1995) – efekt ponadrocznej pracy w studiachNowego Jorku.

Ostatni zryw poprzedniego wcielenia zespołu nastąpił w 1996, gdy ukazały się zestaw studyjno-koncertowyDie Tür ist zu oraz podwójnySoundtracks for the Blind, zawierający więcej niż zwykle w przypadku tego zespołu materiału instrumentalnego. Trudna sytuacja finansowa grupy, jak i niekorzystne przemiany na rynku muzycznym skłoniły lidera do zawieszenia działalności Swans. Przyczyną pozamuzyczną było też rozstanie z Jarboe.

Przez kilkanaście lat Gira i Jarboe nagrywali na własne konto i koncertowali pod różnymi wcieleniami. W 2001 Jarboe wystąpiła wGdańsku, zaś Gira grał wWarszawie z Angels of Light w 2005.

Na początku 2010 zespół Swans wznowił działalność, a jesienią wydał płytęMy Father Will Guide Me Up a Rope to the Sky. W składzie reaktywowanego zespołu zabrakło Jarobe, do współpracy z Girą powrócił natomiast długoletni gitarzysta Norman Westberg. Rozpoczął równocześnie wielkie światowe tournée. Jednym z krajów, będących częścią trasy grupy Swans była Polska, w której koncerty odbyły się: 9 grudnia weWrocławiu w klubie „Firlej”, następnie 10 grudnia w warszawskiej„Stodole” (2010). Zaplanowany na 17 maja 2011 koncert wGdańsku nie odbył się. W 2012 roku ukazał się kolejny album grupy, zatytułowanyThe Seer. Swans ponownie wystąpił w Polsce 5 sierpnia 2012 wKatowicach naOff Festival, następnie w 2013, tj. 15 marca wKrakowie (Kwadrat), 16 marca w Warszawie (Stodoła). W 2014 roku ukazał się albumTo Be Kind, a w 2016The Glowing Man. Po reaktywacji kierunek muzycznym poszukiwaniom Swans wciąż nadaje Michael Gira, jednak brzmienie stało się zdecydowanie bardziej zespołowe niż w okresie poprzedzającym rozwiązanie. Na nowych albumach znalazły się w większości długie, transowe kompozycje stworzone niejednokrotnie w drodze kolektywnej improwizacji.

Muzycy i zmiany personalne

[edytuj |edytuj kod]
Swans w Warszawie w 2010 roku, na zdjęciu od lewej: Christoph Hahn, Michael Gira, Thor Harris, Chris Pravdica, Norman Westberg

W pierwszym okresie istnienia zespołu dochodziło do wielu zmian personalnych, jedynym stałym członkiem od początku działalności formacji jest Michael Gira. W latach 90. grupa była właściwie duetem Gira / Jarboe nagrywającym i koncertującym razem z zaproszonymi i wynajętymi muzykami. Po reaktywacji Swans skład ustabilizował się i obecnie przedstawia się następująco:

  • Michael Gira – śpiew, gitara elektryczna, gitara akustyczna
  • Norman Westberg – gitara elektryczna, gitara akustyczna
  • Christoph Hahn – gitara elektryczna, gitara hawajska
  • Phil Puleo – perkusja, cymbały
  • Chris Pravdica – gitara basowa
  • Paul Wallfisch – instrumenty klawiszowe

Byli członkowie zespołu:

  • Jarboe – śpiew, instrumenty klawiszowe
  • Sue Hanel – gitara elektryczna
  • Thurston Moore – gitara basowa
  • Jonathan Kane – perkusja
  • Mojo – perkusja
  • Dan Braun – gitara basowa
  • Bob Pezzola – gitara elektryczna
  • Daniel Galli-Duani – saksofon
  • Harry Crosby – gitara basowa
  • Roli Mosimann – perkusja
  • Ronaldo Gonzalez – perkusja
  • Ivan Nahem – perkusja
  • Algis Kizys – gitara basowa
  • Ted Parsons – perkusja
  • Clinton Steele – gitara elektryczna
  • Jenny Wade – gitara basowa
  • Anton Fier – perkusja
  • Vincent Signorelli – perkusja
  • Larry Seven – gitara basowa
  • Bill Rieflin – perkusja
  • Vudi – gitara elektryczna
  • Joe Goldring – gitara basowa
  • Larry Mullins – perkusja
  • Bill Bronson – gitara basowa
  • Thor Harris – instrumenty perkusyjne, dęte i klawiszowe

Dyskografia

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Dyskografia Swans.

Albumy studyjne:

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Jessamy Culkin: Nobody knows No Wave. [w:]The Daily Telegraph [on-line]. 2008-01-26. [dostęp 2010-05-24].
  2. Just Say Yes: No Wave by Marc Masters. dustedmagazine.com. [dostęp 2010-05-24]. [zarchiwizowane ztego adresu (2013-04-05)].
  3. Addicted to Sound: An Interview with Michael Gira. brooklynrail.org. [dostęp 2010-05-24].
  4. abcdefgThom Jurek: Swans Biography. allmusic.com. [dostęp 2011-05-15]. (ang.).
  5. abcdefWiesław Weiss: Swans w: Rock Encyklopedia. Warszawa: Iskry, 1991, s. 540.ISBN 83-207-1374-9.
Swans
  • Michael Gira
  • Norman Westberg
  • Christoph Hahn
  • Phil Puleo
  • Chris Pravdica
  • Paul Wallfisch
Albumy studyjne
EP i single
Albumy koncertowe
Kompilacje
Powiązane
Kontrola autorytatywna (Dan Braun)[e]:
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Swans&oldid=75228958
Kategorie:
Ukryta kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp