Strefa euro, potocznieeuroland (ang.euro area,EA; potocznie:eurozone,EZ) – grupapaństw, których wspólnąwalutą jesteuro. Do strefy euro należy 20 państw członkowskichUnii Europejskiej.
Państwa strefy euro
Państwa spoza Unii Europejskiej używające euro
Państwa Unii Europejskiej, które nie przystąpiły do strefy euro
Waluta ta została 1 stycznia 1999 roku wprowadzona w formietransakcji bezgotówkowych, a 1 stycznia 2002 roku w formie gotówkowej w następujących państwach członkowskich UE mających podane waluty:
Andora podpisała układ monetarny z Unią Europejską dopiero 30 czerwca 2011 roku (powodem tych opóźnień było stosowanie „nieuczciwej” konkurencji podatkowej – Andora jest tzw.rajem podatkowym), zaczął on obowiązywać 1 kwietnia 2012 roku, a od 1 lipca 2013 roku Andora mogła emitować własne monety[2][3]. Jednak pierwsze andorskie monety euro wprowadzono do obiegu dopiero w styczniu 2015[4][5].
Szwecja: 1korona szwedzka = 100öre (SEK) – obowiązują ją przepisyTraktatu z Maastricht w sprawie wspólnej waluty, ale 4 grudnia 1997 parlament przyjął deklarację w sprawie nieuczestniczenia Szwecji w obszarze euro od 1 stycznia 1999. Szwecja nie weszła doERM II, a w referendum konsultacyjnym z 14 września 2003 większość Szwedów zagłosowała przeciwko wprowadzeniu euro.
Podczaskryzysu w 2008 r. w strefie euro odnotowano spadekPKB, w trzecim kwartale 2008 o 0,2%, a w czwartym kwartale o 1,3% (rok do roku). W całym 2008 wzrost gospodarczy strefy euro wyniósł tylko 0,8%[7]. Spadki PKB w dwóch kolejnychkwartałach oznaczały wejście „eurolandu” w najgorszą od początków swojego istnieniarecesję[8].
Sprzedaż detaliczna w grudniu 2008 spadła o 2,4%, a w styczniu 2009 o 2,2% (rok do roku)[9]. W pierwszym kwartale 2009 PKB strefy euro zmniejszył się o 2,5%[10]. W drugim kwartale 2009 PKB strefy euro spadł o kolejne 0,1%.
W 2010 dwa państwa strefy euro otrzymały pomoc finansową – Grecja 110 mld euro w maju oraz Irlandia 85 mld w listopadzie. W związku zkryzysem w Grecji i Irlandii oraz obawami co do sytuacji w Hiszpanii i Portugalii pojawił się terminPIIGS określający grupę państw mających kłopoty finansowe[11].
Kryzysowi w strefie euro ma zapobiegaćpakt fiskalny[13]. W ocenie instytutu European Reform nie wnosi on jednak nic nowego w porównaniu do wcześniejszych „miękkich” sankcji z Paktu Stabilności i Wzrostu[14].
↑abOd 1999 Czarnogóra i Kosowo używały marki niemieckiej jako oficjalnego środka płatniczego.
↑Na skutek uzyskania w 1993 klauzuli „opt-out” do traktatu z Maastricht oraz w wyniku negatywnego rezultatureferendum z 28 września 2000. W tej samej sytuacji znajdowała się równieżWielka Brytania (członek Unii Europejskiej do roku 2020) – na skutek uzyskania w 1993 r. klauzuli „opt-out” do traktatu z Maastricht.
