_by-RaBoe.jpg)
_Na_%25C5%2582owisku_Po%25C5%2582udniowej_Afryki.JPG)
Statek rybacki – oznaczastatek używany dopołowu ryb lub innych żywych zasobów morskich[1].
W niektórych wypadkach statek rybacki może również zajmować się przetwarzaniem złowionych zwierząt.
Mniejsze jednostki do połowów nazywa siękutrami (dług. jednostki: 12–24 m) lubłodziami rybackimi (dług. jednostki do 12 m).
Zgodnie z uchylonym rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi[2] za łódź rybacką uznawane były statki rybackie do 15 m długości, za kuter rybacki uznawane były statki rybackie o długości od 15 do 30 m i mocy poniżej 611 kW, a pozostałe statki rybackie określane były mianem trawlerów.
Poławiająryby i w stanie świeżym, w lodzie, dostarczają je doportu lub na statek-bazę. Dzielą się na:
Wyposażone są w urządzenia umożliwiającą obróbkę ryb (np. produkcję mączki rybnej czytranu) i urządzenia zamrażalnicze; jednostki takie cechują się dużą samodzielnością i dlatego eksploatowane są na dalekichłowiskach. Szczególnym rodzajem rybackiego statku łowczo-przetwórczego jest tak zwany „statek-baza”, który pełni na odległych łowiskach rolę portu dla współpracującej z nim flotylli mniejszych jednostek łowczych. na przełomie lat 60. i 70. XX w. największym na świecie producentem tych jednostek były stocznie polskie – szczególnieStocznia Gdańska im. Lenina. Wyprodukowała ona liczne jednostki czterech typów, budowane niemal wyłącznie dla rybackiej floty Związku Radzieckiego. Pierwszym typem bazy rybackiej, budowanym w Polsce, były parowe jednostki typu B-62 („Siewierodwinsk”). Jedenasty i ostatni statek tego typu – s/s „Czukotka” – był ostatnim parowcem, jaki spłynął na wodę z pochylni stoczni w Gdańsku. Po typie B-62 przyszły trzy kolejne typy – B-64 („Pioniersk”), B-67 i B-69 („Professor Baranow”). Dla armatora polskiego zbudowano w połowie lat sześćdziesiątych ub. wieku DWIE jednostki typu B-67 – „Gryf Pomorski” i „Pomorze”. Pierwszym kapitanem „Gryfa Pomorskiego” został kpt. ż.w.r.m.Leon Skelnik (1927–2016). Pod koniec lat 80. gdańska stocznia zaczęła produkować tzw. bazy-konserwiarnie typu B-670 („Konstitucija SSSR”). Piąty typ bazy rybackiej z Gdańska był zarazem najbardziej skomplikowany i najnowocześniejszy. Bazy rybackie, za których sprawą przez kilka lat Polska zajmowała pierwsze miejsce w świecie w budowie statków rybackich, cieszyły się sporym zainteresowaniem ówczesnej prasy – w tym miesięcznika „Morze”. Rosjanie, eksploatujący gdańskie bazy, nadali co najmniej kilku z nich polskie nazwy (m.in. „Fryderyk Szopen” i „Stanisław Moniuszko”). Polskie statki-bazy rybackie to np. „Fryderyk Chopin” i nowoczesne statki typu B-67 z Gdańska. Ogólna liczba zbudowanych w stoczni gdańskiej baz rybackich pięciu typów – to 78 sztuk[potrzebny przypis].
Bazę rybacką „Gryf Pomorski” opisano m.in. w „Morzu” z 1967 roku. Rolę bazy rybackiej pełnił czasowo także motorowiec „Morska Wola”.
W Polsce stosuje się następujące trzyliterowe oznaczenia przynależności portowej jednostek rybackich (np.: GDA-55, UST-72 itp.):
Osobny artykuł:Porty i przystanie morskie w Polsce. | Zobacz multimedia związane z tematem:Statek rybacki |
| Statki towarowe | |
|---|---|
| Statki pasażerskie | |
| Statki rybackie | |
| Statki pomocnicze |
