 | |
| Pełne imię i nazwisko | Stacy Renée Dragila |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Wzrost | 172 cm[1] |
| Dorobek medalowy | |
Stacy Renée Dragila (ur.25 marca1971 wAuburn[1]) –amerykańskalekkoatletka specjalizująca się wskoku o tyczce. Zdobywczynizłotego medalu olimpijskiego zSydney i olimpijka zAten, dwukrotna złota medalistkamistrzostw świata, złota i srebrna medalistkahalowych mistrzostw świata.
Wielokrotnarekordzistka świata w hali orazna stadionie.
W 1995 roku zdobyła pierwszy w karierze medal mistrzostw kraju, w kolorze srebrnym, rok później zaś była mistrzynią kraju zarówno w hali, jak i na stadionie. W 1997 roku wystąpiła nahalowym ogólnoświatowym czempionacie wParyżu, tam zdobyła złoty medal i ustanowiła rezultatem 4,40 m nowy halowy rekord świata. Uczestniczyła whalowych mistrzostwach globu wMaebashi, gdzie tytułu mistrzyni nie obroniła (w finale zajęła 8. miejsce). Kilka miesięcy później wzięła udział wmistrzostwach świata wSewilli, gdzie zdobyła złoty medal oraz wyrównała wynikiem 4,60 m absolutny rekord globu (w lutym 1999 roku ten sam wynik na hali osiągnęłaEmma George)[2][3][4].
Uczestniczyła wigrzyskach olimpijskich wSydney, gdzie konkurs skoku o tyczce rozegrano po raz pierwszy w historii igrzysk. Na nich zdobyła złoty medal olimpijski, a w finale uzyskała 4,60 m i tym samym została posiadaczką rekordu olimpijskiego[5][6].
Namistrzostwach świata rozgrywanych wEdmonton udało się jej obronić tytuł mistrzyni, wynikiem 4,75 m ustanowiła nowy rekord światowego czempionatu. Podczasmistrzostw globu wParyżu zajęła 4. miejsce, natomiast nahalowych mistrzostwach świata wBudapeszcie po siedmiu latach przerwy ponownie została medalistką zawodów tej rangi (wywalczyła srebrny medal). Brała udział wigrzyskach olimpijskich wAtenach, tamtejszy występ zakończyła w fazie eliminacji, z wynikiem 4,30 m zajęła 7. miejsce w swej grupie i 19. miejsce w gronie wszystkich tyczkarek[7].
Po raz ostatni w zawodach lekkoatletycznych wystąpiła podczas rozgrywanego wParyżu wielomeczuDécaNation, w ramach którego w swej specjalności zajęła 2. miejsce[2]. Tuż po tych zmaganiach zakończyła karierę zawodniczą i postanowiła podjąć karierę trenerską[8].
Podczas swej kariery zdobyła szesnaście tytułów mistrzyni kraju, w tym siedem w hali[2].
Rekord życiowy zawodniczki to 4,83 m i został on ustanowiony 8 czerwca 2004 roku wOstrawie[2]. Wielokrotnie biła rekordy świata na stadionie i w hali, po raz ostatni uczyniła to 9 czerwca 2001 roku wPalo Alto rezultatem 4,81 m, który przetrwał do 13 lipca 2003 roku (jej rekord został pobity przezRosjankęJelenę Isinbajewą)[4].
W 2000 i 2001 roku została wybranalekkoatletką roku na świecie w prestiżowym plebiscycie organizowanym przez miesięcznikTrack & Field News[9].
|
|
|
