Slawizacja − proces przyswajania (lub narzucania) języka lub kultury słowiańskiej[1].
Przykładem slawizacji jest zmiana składu etnicznego naBałkanach po dotarciu tamSłowian (V-VII wieku). Wiele zamieszkujących te terytoria plemion, nie spokrewnionych bliżej ze Słowianami (np.Trakowie), przyjęło język słowiański jako własny, zaakceptowało także słowiańskie wierzenia i obyczaje, pozostawiając jednak po sobie pewne ślady, bądź to w języku (np. pewna liczba słów nieznanego, a w każdym razie nie słowiańskiego pochodzenia wjęzyku bułgarskim), bądź w tradycyjnych zwyczajach (np.nestinarstwo, znany wBułgarii obrzęd chodzenia boso po rozpalonych węglach, co uważa się za pozostałość starożytnych kultówpogańskich).
Slawizacja, podobnie jak i inne procesyasymilacyjne zachodzi w sytuacji, gdy element słowiański zaczyna wyraźnie dominować w danej społeczności, zaś przyjęcie języka słowiańskiego wiąże się z podniesieniem własnego prestiżu,statusu społecznego, itp. Współcześnie slawizacja zachodzi np. wśród niewielkich liczebnie narodówSyberii, które przyjmując za własny językrosyjski, oficjalny język państwa, przejmują także rosyjski tryb życia, rezygnując przy tym dość często z własnych, wielowiekowych tradycji, które uważane są za niższe i gorsze.