Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Skórcz

Na mapach:Ziemia53°47′48″N 18°31′34″E/53,796667 18,526111
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł dotyczy miasta. Zobacz też:inne znaczenia tego słowa.
Skórcz
miasto igmina
Ilustracja
Kościół Wszystkich Świętych
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

starogardzki

Prawa miejskie

1934

Burmistrz

Janusz Kosecki

Powierzchnia

3,67 km²

Wysokość

88 m n.p.m.

Populacja (30.06.2023)
• liczba ludności
• gęstość


3 438[1]
936,78 os./km²

Strefa numeracyjna

+48 58

Kod pocztowy

83-220

Tablice rejestracyjne

GST

Położenie na mapie powiatu starogardzkiego
Mapa konturowa powiatu starogardzkiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Skórcz”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Skórcz”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Skórcz”
Ziemia53°47′48″N 18°31′34″E/53,796667 18,526111
TERC (TERYT)

2213021

SIMC

0934777

Urząd miejski
ul. Główna 40
83-220 Skórcz
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa
BIP

Skórcz (niem. Skurz) –miasto w północnejPolsce, wwojewództwie pomorskim, wpowiecie starogardzkim, położone na północno-wschodniej granicyBorów Tucholskich, naKociewiu.

Wieś królewska w starostwie osieckim w powiecie nowskimwojewództwa pomorskiego w II połowie XVI w.[2]W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało dowojewództwa gdańskiego. Miasto położone na trasie dwóch (obecnie zawieszonych) linii kolejowych:nr 218 (Szlachta - Myślice) inr 243 (Skórcz - Starogard Gdański).

Według danych z 1 stycznia 2018 roku Skórcz liczył 3 609 mieszkańców[3][4].

Struktura powierzchni

[edytuj |edytuj kod]

Według danych z roku 2002 Skórcz ma obszar 3,67 km²[5], w tym:

  • użytki rolne: 56%
  • użytki leśne: 7%

Miasto stanowi 0,27% powierzchni powiatu.

Historia

[edytuj |edytuj kod]

Historycznymi wariantami nazewniczymi miasta były kolejno:Schorcz,Scoricz,Schoritz,Schorczk,Skorcz,Skorczke,Skurcz iSkorć.

Skórcz utożsamiany jest zeScurgonem, osadą naSzlaku bursztynowym, która została zaznaczona na powstałej w II w.mapie Ptolemeusza[6].W XIV w. powstał gotyckikościół w Skórczu. W czasiewojny trzynastoletniej w 1458 roku wbitwie pod Skórczem Polacy odnieśli zwycięstwo nadKrzyżakami[7]. Za czasówI Rzeczypospolitej Skórcz był wsią królewską w starostwie osieckim w powiecie nowskim wwojewództwie pomorskimKorony Polskiej. PoI rozbiorze Polski wzaborze pruskim. W 1866 roku w Skórczu powstał pierwszy naPomorzu Gdańskim polski Bank Ludowy[7].

Od 3 do 27 listopada 1906 roku w miejscowej szkole elementarnej odbył się strajk dzieci przeciwko nauczaniu religii w języku niemieckim. W strajku wzięły udział dzieci z rodzin Chyłów, Szyszkowskich, Kądzielów i Langów. Strajk był elementem znacznie większejakcji biernego oporu wobec pruskich władz szkolnych, która na przełomie 1906 i 1907 roku objęła ponad 460 (!) szkół w prowincji Prusy Zachodnie, czyli przedrozbiorowe Pomorze Gdańskie, ziemię chełmińską i ziemię lubawską oraz część Krajny. Inspiracją dla strajków pomorskich były wcześniejsze działania dzieci w prowincji wielkopolskiej, ze słynnymstrajkiem we Wrześni (1901) na czele[8]. W 1966 roku przed współczesną szkołą przy ul. J. Hallera odsłonięto głaz z tablicą upamiętniającą jubileusz 60-lecia strajku[9].

Skórcz powrócił do Polski po odzyskaniu niepodległości, w 1920 roku, kiedy do miasta wkroczyły wojska gen.Józefa Hallera[7].

Skórcz otrzymał w roku 1929miejskie uprawnienia finansowe, a w roku 1934prawa miejskie. W czasieII wojny światowej miasto byłookupowane przez Niemcy. Skórcz został zajęty w dniach 3/4 marca 1945 roku przez oddziały46 Dywizji Piechoty108 Korpusu Armijnego i jednostki105 Korpusu Armijnego ze składu65 ArmiiII Frontu Białoruskiego[10].

W 1992 roku utworzono samodzielnągminę miejską Skórcz poprzez wyłączenie obszaru miasta z dotychczasowejgminy miejsko-wiejskiej[11].

Demografia

[edytuj |edytuj kod]

Dane z 30 czerwca 2004 roku[12]:

OpisOgółemKobietyMężczyźni
jednostkaosób%osób%osób%
populacja3532100180851,2172448,8
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
962,4492,6469,8

Według danych z 30 czerwca 2009 roku miasto miało 3564 mieszkańców[13].

  • Piramida wieku mieszkańców Skórcza w 2014 roku[3]:


Zabytki i miejsca pamięci

[edytuj |edytuj kod]
Pomnik Lecha Kaczyńskiego

Według rejestru zabytkówNID na listę zabytków wpisane są[14]:

  • zespół urbanistyczny miasta, nr rej.: 8A-958 z 5.04.1979,
  • kościół parafialny pw. Wszystkich Świętych, poł. XIV, XVI, XIX, nr rej.: A-322 z 10.09.1962,
  • kamienica, ul. Sobieskiego 10,1908, nr rej.: A-1887 z 6.06.2012.

Głównym zabytkiem miasta jest gotyckikościół Wszystkich Świętych, wzniesiony w XIV w. Ponadto znajdują się tu zabytkowe domy i kamienice.

W maju 2010 roku w Skórczu odsłonięto pierwszy w Polscepomnik Lecha Kaczyńskiego. Na terenie miasta znajduje się także tablica upamiętniająca miejscehitlerowskiego obozu pracy dla mieszkańców Skórcza i okolic, tablica upamiętniająca mord 76 kobiet narodowościżydowskiej w lutym 1945 roku, pomnik upamiętniający strajk szkolny na Kociewiu z 1906 roku i inne[15].

Sąsiednie gminy

[edytuj |edytuj kod]

Osiek,Skórcz (gmina wiejska)

Galeria zdjęć

[edytuj |edytuj kod]
  • Kamienice w Skórczu
    Kamienice w Skórczu
  • Gmach poczty
    Gmach poczty
  • Dawny dworzec kolejowy
  • Kolejowa wieża ciśnień
    Kolejowa wieża ciśnień
  • Lokomotywownia
    Lokomotywownia
  • Urząd Gminy
    Urząd Gminy

Ludzie związani ze Skórczem‎ ‎

[edytuj |edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria:‎‎Ludzie związani ze Skórczem‎.

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2023-11-30] (pol.).
  2. Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w. : rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 98.
  3. abSkórcz w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-11] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
  4. Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2018r.
  5. Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  6. PiotrP. Skurzyński PiotrP.,Pomorze, Warszawa:Wyd. Muza S.A., 2007, s. 366,ISBN 978-83-7495-133-3 .
  7. abcO Skórczu [online], www.szkola.skorcz.pl [dostęp 2019-02-23] [zarchiwizowane zadresu 2019-02-21] .
  8. L. Burzyńska-Wentland,Strajki szkolne w Prusach Zachodnich w latach 1906-1907, Gdańsk 2009, s. 222.
  9. Pomnik pamięci Strajku szkolnego - Skórcz [online], Kociewie24.eu [dostęp 2023-06-24] (pol.).
  10. ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945” Sport i Turystyka 1988,ISBN 83-217-2709-3, str. 212
  11. Dz.U. z 4.10.1991 r. poz. 397. [dostęp 2016-02-02]. (pol.).
  12. Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  13. Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 30 VI 2009 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2009-11-24. ISSN 1734-6118.
  14. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online],Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2022-01-06] .
  15. Miasto Skórcz - miejsca pamięci. [dostęp 2010-05-31].

Zobacz też

[edytuj |edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Kociewie
  1. Miasto pograniczaborowiacko-kociewskiego.
Miastawojewództwa pomorskiego
Miasta na prawach powiatu
Miasta powiatowe
Miasta gminne

Powiat starogardzki
Miasta
Gminy miejskie
Gminy miejsko-wiejskie
Gminy wiejskie

Powiat starogardzki (1919–1975)
Przynależność wojewódzka
Miasta (1919–75)
Osiedla (1954–72)
Gminy wiejskie zbiorowe
(1934–54 i 1973–75)
Gromady
(1954–72)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Skórcz&oldid=76131119
Kategorie:
Ukryta kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp