Sentymentalizm – kierunek umysłowy i literacki w Europie trwający od lat 70.XVIII wieku do początku XIX wieku, okres pośredni pomiędzyoświeceniem iromantyzmem.
Jego twórcami byliJean-Jacques Rousseau (weFrancji) iLaurence Sterne (wAnglii). Nazwa nurtu pochodzi od „powieści uczuciowej”Laurence'a Sterne'aPodróż sentymentalna przez Francję i Włochy.
Sentymentaliści w centrum zainteresowania stawiali człowieka i jegouczucia, skupiali się naindywidualizmie, wnętrzu. Uważali, że człowiek w procesiecywilizacji utracił podstawowe wartości, dlatego propagowali powrót do natury. Metody poznawania świata według nich to:empiryzm isensualizm. Dzieło sztuki, zgodnie z zasadami kierunku, powinno mówić o uczuciach, psychice człowieka i przeżywanych przez niego emocjach. Dla nurtu typowe były gatunki:sielanka,powieść sentymentalna. Główni przedstawiciele w Europie toJean-Jacques Rousseau,Laurence Sterne; w Polsce:Franciszek Karpiński iFranciszek Dionizy Kniaźnin.